RPG-7
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Rodzaj	ręczny granatnik przeciwpancerny
Obsługa	2 (celowniczy, amunicyjny)
Historia
Produkcja seryjna	1961 – ??
Dane techniczne
Kaliber	40 mm 40-105 mm (głowicy granatu)
Wymiary
Długość	1000 mm
Długość lufy	650 mm
Masa
broni	6,30 kg (niezaładowany z celownikiem optycznym)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	120 m/s
Szybkostrzelność praktyczna	4 – 6 strz./min.
Zasięg skuteczny	300-500 m
Przebijalność pancerza	260 mm (PG-7V) - 700 mm + ERA(PG-7VR)

Ręczny granatnik przeciwpancerny RPG-7 - radziecki, ręczny granatnik przeciwpancerny, używany w państwach Układu Warszawskiego oraz wielu innych krajach, głównie Trzeciego Świata .

Rozwój

RPG-7 (Rucznoj Protiwotankowyj Granatomiot, ros. Pучной Противотанковый Γранатомёт - Ręczna Przeciwczołgowa Wyrzutnia Granatów; polskie oznaczenie wojskowe RGppanc-7) i jego poprzednik RPG-2 są naramiennymi wyrzutniami granatów z napędem rakietowym. Granatnik był podstawowym środkiem przeciwpancernym drużyny piechoty zmotoryzowanej.

Prostota obsługi, niski koszt i efektywność sprawiły, że stał się najpopularniejszą bronią w swojej klasie. Obecnie używa go około czterdziestu krajów i jest produkowany w różnych wariantach w dziewięciu krajach. Swą popularność zdobył również w siłach nieregularnych, partyzantce i ugrupowaniach terrorystycznych. Był powszechnie stosowany przez tego rodzaju organizacje w ostatnich konfliktach w Somalii , Afganistanie i Iraku .

Najbardziej popularną wersją jest RPG-7D przeznaczony dla spadochroniarzy. Może być rozłożony na dwie części, co ułatwia transport. Popularność zyskał też lżejszy niż inne Type 69 RPG produkcji chińskiej.

RPG-7, do armii Związku Radzieckiego, został dostarczony po raz pierwszy w 1961. Pierwotny projekt bazował na konstrukcji dwóch broni z okresu II wojny światowej: Bazooka i Panzerfaust . Produkowana obecnie przez Rosję wersja to RPG-7V2, zdolna do strzelania pociskami tandemowymi HEAT , odłamkowymi i z głowicą paliwowo-powietrzną. Oprócz standardowego celownika optycznego PGO-7 używa się dodatkowego urządzenia celowniczego UP-7V, które pozwala na stosowanie amunicji o zwiększonym zasięgu. RPG-7D3 jest odpowiednikiem wersji dla spadochroniarzy. Obie wersje RPG-7V2 i RPG-7D3 zostały przyjęte przez rosyjską armię w 2001.

Budowa

Konstrukcja wyrzutni oparta jest o stalową rurę o średnicy 40mm, długości 953mm i wadze 7kg. Środkowa część jest pokryta drewnem by uchronić użytkownika przed ciepłem, a tylna rozszerza się ku końcowi, co redukuje odrzut i osłania przed podmuchem. Celownikiem podstawowym jest celownik optyczny PGO-7 z pryzmatycznym układem odwracającym. Celownik ten posiada skalę dalmierczą (do 1000 m dla celu o wysokości 2,7 m – amerykańskiego czołgu M48 Patton ), poziomą skalę poprawek bocznych, pionową skalę odległości, powiększenie 2,7x oraz kąt widzenia 13 stopni, siatka celownicza ma podświetlenie. Celownik jest montowany na montażu bocznym „na jaskółczy ogon”, który może również służyć do osadzenia celownika noktowizyjnego NSPU. Jako celownik zapasowy wykorzystywane są mechaniczne przyrządy celownicze, zbudowane z muszki - ramki z suwakiem wyskalowanym od 200 do 500 m, (co 100m) i szczerbinki.

Porówanie siatek celowników PSO-1 z karabinu SWD i PGO-7 z RPG-7.

Granat jest nadkalibrowy (o średnicy większej niż średnica lufy-prowadnicy), ma średnicę od 70 do 85 mm i waży od 2.5 do 4.5 kg. W początkowej fazie lotu jest przyspieszany przez ładunek prochu strzelniczego wytwarzający gęsty, szaro-niebieski dym. Silnik rakietowy odpala się po 10m lotu i rozpędza pocisk do prędkości 295m/s. Granat może lecieć do 1100m, zazwyczaj wyposażony jest w zapalnik samoniszczący pocisk po upływie ok. 4,5 sekundy od wystrzelenia. Lot jest stabilizowany przez zestaw lotek rozkładanych w locie.

W przypadku tej broni sprawdza się zasada: im bliżej tym lepiej. Trudno trafić w cel z odległości większej od 300m. Podczas radzieckiej inwazji na Afganistan , Mudżahedini zazwyczaj używali go z odległości mniejszej niż 80m.

Amunicja

RPG-7 może strzelać różnymi głowicami przeciwczołgowymi ( HEAT , PG-) i przeciw sile żywej (HE, OG-). Pociski mogą przebijać od 30 do 60 cm jednorodnej stali. Pociski kumulacyjne w układzie tandem (PG-7BR i VR) mogą przebijać pancerz reaktywny jednym strzałem.

Nowoczesne naboje do RPG-7, od góry: kumulacyjny tandemowy (w przekroju), podwójnego przeznaczenia oraz dymny.

• PG-7V:
  • Głowica: HEAT
  • Waga: 2.6 kg
  • Średnica: 70,5 mm
  • Penetracja: ponad 330 mm

• PG-7VL:
  • Głowica: HEAT
  • Waga: 2.6 kg
  • Średnica: 93 mm
  • Penetracja: ponad 500 mm

• PG-7VR:
  • Głowica: HEAT tandem
  • Waga: 4.5 kg
  • Średnica: 105 mm
  • Penetracja: 600 mm

• OG-7V:
  • Głowica: odłamkowa
  • Waga: 2 kg
  • Średnica: 40 mm
  • Zasięg letalny dla ludzi z kamizelką kuloodporną: 150 m

• TBG-7V:
  • Głowica: paliwowo-powietrzna
  • Waga: 4.5 kg
  • Średnica: 105 mm
  • Zasięg letalny: 8 m
  • Penetracja: od 150 do 480 mm

Ciekawostki

• Celownik PGO-7 był chętnie stosowany przez żołnierzy radzieckich na karabinku AK-74 w trakcie wojny w Afganistanie . Małe powiększenie i duży kąt widzenia oraz uniwersalny montaż skłonił żołnierzy radzieckich do zastosowania tego celownika do walki na niewielkich odległościach (do 300-400m).

Linki zewnętrzne

• Militarium
• Bazalt - producent amunicji