Guria (
gruz.
: გურია) jest regionem (mchare) w zachodniej
Gruzji
, leżący nad wschodnim brzegiem
Morza Czarnego
. Guria liczy 143 357 mieszkańców (2002)[1], stolica regionu mieści się w
Ozurgeti
.
Geografia
Guria graniczy z
Megrelią i Górną Swanetią
od północnego zachodu,
Imeretią
od północy,
Samcche-Dżawachetią
od wschodu,
Adżarią
od południa, leży nad wschodnim brzegiem
Morza Czarnego
. Region ma powierzchnię 2 003 km².
Prowincje Gurii:
Historia
Pierwsze
wzmianki
o "Gurii" pojawiają się około 800 roku w gruzińskiej kronice Dżuanszera[2].
Prowincja znajdowała się pod panowaniem zachodniogruzińskich władców aż do utworzenia Królestwa Abchazji i Gruzji w
X wieku
. Guria była wtedy prowincją (saeristawo) rządzoną przez księcia (eristawi). Wykorzystując pogrążające się w chaosie w
1466
r. Królestwo Gruzji Guria przekształciła się w niezależne księstwo (samtawro) pod władaniem szlacheckiego rodu Gurieli, nominowanych lenników króli
Imeretii
. Zaatakowane w
XVI wieku
przez
Imperium osmańskie
księstwo utraciło
Adżarię
oraz znalazło się pod wpływami
Sułtana
. W wyniku sporów z sąsiednimi władcami, dwóch książąt z rodziny Gurieli zostało królami
Imeretii
- Giorgi III Gurieli (panował w latach
1664
-
1684
) oraz Mamia III Gurieli (panował w latach
1689
-
1714
). W
XVIII wieku
władcy Gurii brali udział w antyosmańskich wojnach wyzwolenia zachodniej Gruzji. Rezultatem tego było całkowite utracenie
Adżarii
i Dolnej Gurii, gdzie przeprowadzono
islamizacje
.
19 czerwca
1810
r. Mamia V Gurieli zaakceptował
rosyjską
suwerenność. W wyniku czego w latach
1819
-
1820
wybuchło powstanie. W
1828
Carat obalił księstwo i włączył je do
Guberni Kutaisi
w
1840
. W
1841
r. oraz w
1905
r. wybuchły powstania przeciwko władzy rosyjskiej, zostały one jednak brutalnie stłumione. Byłe księstwo Guria w latach 1918-1921 zostało podzielone na trzy okręgi. Od
1995
r. został utworzony region[3] (mchare) Guria.
Etymologia nazwy "Guria"
Nazwa "Guria" prawdopodobnie oznacza "niespokojna ziemia", ma to związek z wydarzeniami z
VIII
i
IX wieku
kiedy to Leon został królem
Abchazji
, Guruls odmówił posłuszeństwa władcy Odzrche i dołączył się do Leona. Wydarzenia te zostały opisane w książce historycznej Bagrationi z
XVIII wieku
.
Ekonomia
Woda mineralna Nabeghlawi
Subtropikalna gospodarka jest podstawą rozwoju regionu. Guria jest znana z bardzo dobrej wody, słynie z wody mineralnej Nabeghlawi, (podobna pod względem składu chemicznego do
wody z Bordżomi
). Guria jest jednym z największych producentów herbaty w Gruzji[4].
Demografia
Gurijczycy są etnicznymi
Gruzinami
, którzy mówią
dialektem
języka gruzińskiego
.
Znani Gurijczycy
-
Eduard Szewardnadze
- prezydent Gruzji w latach 1995-2003,
-
Noe Żordania
- premier niepodległej Gruzji w latach 1918 do 1921,
-
Nodar Dumbadze
- pisarz,
- Gabriel Kikodze - biskup
Imereti
(XIX wiek),
- Pawle Ingorokwa (1893-1990), historyk, psycholog,
- Ekwtime Takaiszwili (1862-1952) - historyk.
Przypisy