Jezioro eutroficzne
Jezioro eutroficzneJezioro eutroficzne - w
typologii jezior
:
jezioro
słodkowodne odznaczające się dużą
koncentracją
substancji odżywczych rozpuszczonych w
wodzie
, co powoduje silny rozwój
życia
biologicznego przy jednoczesnym spadku ilości
tlenu
w wodzie i ograniczeniu procesów
mineralizacji
. Jeziora eutroficzne nie są głębokie, ich woda obfituje w sole mineralne i ma odcień zielony lub zielonożółty co spowodowane jest masowym rozwojem glonów. Charakteryzują się małą przezroczystością wody, w takich zbiornikach zasięg penetracji światła słonecznego do wód jest niewielki, szczególnie latem, i sięga niekiedy tylko 20–100 cm. Wody takich jezior mają odczyn zasadowy lub obojętny. Skutkiem tego jest pojawienie się
organizmów beztlenowych
i powstawanie
mułu jeziornego
, które prowadzi do powolnego wypłycania zbiornika, przekształcania go w
torfowisko
,
bagno
itp., później całkowitego zaniku jeziora. RoślinnośćW jeziorach eutroficznych roślinność jest bardzo uboga i jednostajna. Są to zazwyczaj zespoły
oczeretów
,
rdestnic
i lilii wodnych. Głównie występują:
trzcina pospolita
,
oczeret jeziorny
,
pałka wąskolistna
,
pałka szerokolistna
. W jeziorach
Serwy
, Zelwa i
jeziorze Białym Augustowskim
spotkać można
oczeret Tabernemontana
. Występujące
rdestnice
to:
rdestnica połyskująca
i
rdestnica przeszyta
. Roślinność tworzy układ przestrzenny, inny w strefie przybrzeżnej (
litoralnej
), inny w strefie głębinowej, jeszcze inny w strefie otwartej. Zmienność siedliska powoduje pasowe rozmieszczenie roślinności. W strefie roślinności dennej występują m.in.: -
moczarka kanadyjska
– w jeziorach
Hańcza
,
Serwy
,
Wigry
,
jezioro Boczne
i
Gaładuś
-
ramienice
:
- Chara fragilis, Chara rudis, Chara tomentosa, Chara jubata, Chara contraria – masowo występują w jeziorach Wigry, Hańcza, Serwy,
Sajno
, Gaładuś i Długie Sejneńskie
- Chara Strigosa – występuje w jeziorze Hańcza (gatunek nie jest znany dotąd z innych jezior Polski).
- mchy wodne
W płytkich partiach strefy dennej: rośliny kwiatowe, roślinność o liściach pływających na powierzchni wody. Strefa ta obejmuje zazwyczaj wąski pas, gdzie spotyka się głównie: rdestnice, oczerety oraz zwarte skupienia
ponikła błotnego
, szczególnie w jeziorach Wigry, Sajno, Zelwa, Wilkokuk, rzadziej lilie wodne i
przęstka pospolita
( Wigry). W miejscach bardziej wypłyconych oczerety ustępują roślinności turzycowej (turzyce wysokie):
turzyca błotna
,
turzyca zaostrzona
,
turzyca dzióbkowata
,
turzyca pęcherzykowata
, przy brzegu jeziora graniczą z nimi zarośla wierzbowe i
lasy olszowe
. Świat zwierzątw strefie przybrzeżnej: w pasie oczeretów: Źródła- J. Wengris, B. Polakowski, Pojezierze Suwalsko-Augustowskie, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975
- E. Kobojek, S.Kobojek, Z.Rdzany, M. Ziułkiewicz, Ilustrowana Księga Polski - środowisko przyrodnicze, Wydawnictwo Pascl 2003, .
Zobacz też
Inne hasła zawierające informacje o "Jezioro eutroficzne":
Zambezi
...
Ren
...
Wag
...
Uznam
...
Cieśnina
...
Ziemia Ognista (archipelag)
...
Nowa Anglia
...
Zugspitze
...
Mantua
...
Rekultywacja jezior
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Jezioro eutroficzne":
014. Odmiana czasowników modalnych - Czas przeszły niedokonany. Imperfekt. (plansza 19)
...
019. Wielkie formy ukształtowania powierzchni Ziemi (plansza 4)
...
Użytkowanie i zagrożenia wód słodkich (plansza 14)
...
|