Bacon mówił o tym, jak należy kierować umysłem. Locke o tym, jak nasz umysł się rozwijał, zanim jeszcze mogliśmy nim kierować. Dla Bacona ważne były przede wszystkim fakty obiektywne, typu: „to ciało jest ciepłe" czy „to ciało jest barwne„ - na nich opiera się wiedza o świecie.
Locke interesował się psychologicznym zagadnieniem, jak wiedza zbiera się w naszej świadomości. Dla niego podstawowe były takie fakty, jak: „czuję ciepło" lub „widzę barwę".
Pierwszy empiryzm miał charakter obiektywny, a drugi subiektywny. W obu wypadkach empiryzm jest skrajną teorią wiedzy, uwydatniającą wyłącznie rolę doświadczenia.
