Nawoływanie do rewolucji

W wyniki nowego podziału społecznego powstały liczne problemy. Dużym kłopotem stała się kwestia wykorzystywanych na początku rewolucji przemysłowej robotników, bowiem nie mieli oni ochrony prawnej. Płace były niskie, nie istniały ubezpieczenia (np. chorobowe lub na wypadek kalectwa lub utraty zatrudnienia), a długość dnia pracy była ustalana przez właściciela zakładu i trwał on 12 lub więcej godzin. Do fabryk przyjmowano dzieci (nawet w wieku sześciu lat), którym płacono mniej niż dorosłym, nawet w przypadku, gdy pracowały równie ciężko. W dzielnicach robotniczych panowała nędza do tego stopnia, że jedną izbę mieszkalną zamieszkiwało kilka rodzin. Z powodu braku odpowiedniego pożywienia i higieny szerzyły się choroby (zwłaszcza gruźlica). Niezadowolenie robotników rodziło liczne bunty, które następnie były krwawo tłumione.