Nauka o dobru ma w filozofii Platona szczególne znaczenie. Idea dobra stoi na czele systemu i ma pierwszeństwo wobec wszystkich innych idei. Idea dobra podobna jest do słońca, które nie tylko oświeca rzeczy, ale również umożliwia im życie i rozwijanie się, tak też i idea dobra warunkuje istnienie wszystkich idei, choć sama jest już ponad czy poza istnieniem.
Dobro jest początkiem i końcem w systemie Platona: jest pierwszą zasadą, według której powstał świat, i ostatecznym celem, do którego dąży.