Stąd termin platońskiej (lub "platonicznej") miłości, który język potoczny przejął w zubożonym, czysto negatywnym znaczeniu wyzbycia się pożądań zmysłowych wobec przedmiotów cielesnych.
Dla Platona miłość nadzmysłowa była celem, ale miłość zmysłowa była szczeblem do niej.
Poprzez cele realne, względne, skończone, doczesne można osiągnąć cele idealne, bezwzględne, wieczne: to sens Platońskiej teorii miłości.
