Andrzej Frycz Modrzewski |
| Andrzej Frycz Modrzewski |
Andrzej Frycz Modrzewski na obrazie Jana Matejki |
| Jastrzębiec |
Jastrzębiec |
Data urodzenia |
20 września
1503
|
Miejsce urodzenia |
Wolbórz
|
Data śmierci |
1572
|
Miejsce śmierci |
Wolbórz
|
|
Rodzina
| Modrzewscy |
Rodzice | Jakub Modrzewski
|
Małżeństwo | Jadwiga Kamieńska |
Andrzej Frycz Modrzewski herbu
Jastrzębiec
, Andreas Fricius Modrevius (ur.
20 września
1503
roku w
Wolborzu
– zm.
1572
w Wolborzu) – polski twórca i pisarz polityczny okresu
renesansu
, znany w owym czasie również za granicą,
sekretarz królewski
, wyznawca
irenizmu
.
Był synem Jakuba, dziedzicznego wójta wolborskiego używającego przydomka Frycz. Mając 11 lat wyjechał do
Krakowa
by zostać uczniem tamtejszej szkoły parafialnej. Na studia na
Akademii Krakowskiej
zapisał się w
1517
roku wpłacając na immatrykulację 2 gr. Studia ukończył dwa lata później poprzestając na stopniu
bakałarza
, który otrzymał
13 grudnia
1519
. Uczył się również w
Wittenberdze
, gdzie wpłynęły na niego idee
reformacyjne
.
Około roku
1522
przyjął niższe
święcenia kapłańskie
i pracował w kancelarii prymasa
Jana Łaskiego
. Był sekretarzem
Zygmunta I Starego
od
1547
roku, a w
1553
roku został
wójtem
Wolborza
.
W uwzględnieniu wiernych jego zasług i wyjątkowej nauki król podwyższył mu w
1555
roku uposażenie roczne do 200 zł a rok później (
6 grudnia
1556
roku), na sejmie warszawskim, wziął Andrzeja Frycza Modrzewskiego w opiekę wydając mu
list żelazny
.
Pomimo że był duchownym, to w
1560
wziął ślub z Jadwigą Kamieńską. To wykroczenie, a także działalność reformatorska, spowodowały utratę wójtostwa wolborskiego (dziedziczność funkcji spłacił biskup włocławski) w
1569
roku. Pod koniec życia zbliżył się do radykalnego skrzydła polskich protestantów –
arian
.
Z Jadwigą z Kamienia Kamieńską miał trójkę dzieci: Andrzeja, Elżbietę i Łucję. Zmarł na
morowe powietrze
jesienią
1572
roku w Wolborzu. Był właścicielem wcześniej w okolicy zakupionych majątków
Małecz
i
Skrzynki
. Pochowany został najprawdopodobniej w Małczu w potajemnym pochówku z uwagi na to, że uznawany był za
heretyka
. Jego grób nie został odnaleziony.
Najbardziej znane jego dzieło to napisane po łacinie De Republica emendanda (
O poprawie Rzeczypospolitej
,
1551
). Rozprawa została też przełożona na język niemiecki i opublikowana w Krakowie i
Bazylei
. Dzieło składa się z pięciu ksiąg:
- De moribus (O obyczajach)
- De legibus (O prawach)
- De bello (O wojnie)
- De Ecclesia (O Kościele)
- De schola (O szkole)
Księga poświęcona Kościołowi została przez władze kościelne uznana za heretycką, dlatego dzieło Frycza znalazło się na
indeksie ksiąg zakazanych
, a pierwsze jej wydanie ukazało się bez dwóch ostatnich ksiąg.
W dziedzinie polityki Modrzewski był człowiekiem nadzwyczaj postępowym, a czasami nawet
utopijnym
w kontekście ówczesnego utartego i niewzruszalnego europejskiego kształtu politycznego. To właśnie Modrzewski rzucił jako pierwszy pomysł równości wobec prawa, czym przerósł wszystkich współczesnych w całej Europie, w tym słynnego jednego z najwybitniejszych zachodnich prawników
Jeana Bodina
który postulat Modrzewskiego o równości wobec prawa odrzucał jako szczyt niedorzeczności. Postulował zrównanie wszystkich grup społecznych (
szlachty
,
mieszczaństwa
i
chłopstwa
) w prawach. Opowiadał się za
protekcjonizmem
w gospodarce, opieką państwa nad ubogimi i publicznym szkolnictwem. Domagał się ostrzejszych kar za zabójstwo oraz karania śmiercią nawet za kradzież. Sprzeciwiał się wojnom zaborczym.
Pisał również
renesansowe
mowy publicystyczne, takie jak:
- Lascius, sive de poena homicidii (Łaski, czyli o karze za mężobójstwo,
Kraków
,
1543
) – rozprawa atakująca nierówność kar za najcięższe przestępstwo, przewidywanych przez polskie prawo dla przedstawicieli różnych stanów.
- Oratio Philalethis peripatetici (
1545
) – o prawo do nabywania dóbr ziemskich dla mieszczan.
Jego imię nosi powstała w
2000
r.
Krakowska Akademia
.
Wydania polskie dzieł Modrzewskiego
Pełne i jedyne jak dotąd jedyne w języku polskim wydanie dzieł wszystkich Andrzeja Frycza Modrzewskiego ukazało się w latach 50. w opracowaniu Komitetu Redakcyjnego Dzieł Modrzewskiego, pod przewodnictwem prof. dra
Stefana Żółkiewskiego
.
- Tom pierwszy: O poprawie Rzeczypospolitej (PIW, 676 s., Warszawa,
1953
)
- Tom drugi: Mowy (PIW, 230 s.,
1954
)
- Tom trzeci: O Kościele księga druga (PIW, 430 s.,
1957
)
- Tom czwarty: Pisma 1560 - 1562 (PIW, 370 s., 1957)
- Tom piąty: Sylwy (PIW, 312 s.,
1959
)
Wszystkie tomy poprzedzone są wstępem prof.
Łukasza Kurdybachy
.
Bibliografia