Dimetylotryptamina, w skrócie DMT –
psychodeliczna
substancja psychoaktywna
, pochodna
tryptaminy
. DMT występuje w małych ilościach w ludzkim organizmie, jako produkt metabolizmu. W temperaturze pokojowej DMT jest białym lub żółtawym krystalicznym proszkiem. DMT zostało otrzymane po raz pierwszy w roku
1931
.
DMT występuje w naturze w wielu gatunkach roślin, zwykle razem z
5-MeO-DMT
i
bufoteniną
. Rośliny zawierające DMT są powszechnie używane przez
południowoamerykańskie
plemiona indiańskie. Dimetylotryptamina zwykle jest głównym składnikiem napoju
Ayahuasca
, choć Ayahuasca bywa czasem warzona bez użycia roślin zawierających DMT. DMT jest głównym
alkaloidem
wielu roślin, między innymi
Mimosa hostilis
,
Diplopterys cabrerana
, i
Psychotria viridis
. DMT jest także pobocznym alkaloidem tabaki robionej z kory Viroli, której głównym alkaloidem jest 5-MeO-DMT. Występuje ono także w roślinach
Anadenanthera peregrina
i
Anadenanthera colubrina
, z których otrzymuje się tabakę
Yopo
i
Vilca
, w których głównym alkaloidem jest bufotenina.
Dimetylotryptamina zażywana doustnie jest nieaktywna, dopóki nie zostanie przyjęta łącznie z
inhibitorem monoaminooksydazy
(MAOi) jak na przykład
harmalina
. Bez
MAOI
organizm szybko metabolizuje DMT i efekt
psychoaktywny
nie występuje. Inne drogi podania (
iniekcyjnie
lub donosowo) powodują pełny efekt psychodeliczny i
enteogeniczny
, który utrzymuje się przez krótki czas (pół do pełnej godziny).
Właściwości psychoaktywne
Pierwsze badania nad psychoaktywnym działaniem dimetylotryptaminy prowadził Stephen Szára w
latach 50. XX wieku
, na grupie ochotników, wśród których znalazł się między innymi
William S. Burroughs
. Szára, który pracował dla
National Institutes of Health
wziął DMT jako obiekt swoich badań, po cofnięciu jego zamówienia na
LSD
w
szwajcarskiej
firmie farmaceutycznej
Sandoz
, spowodowanym obawami przed oddaniem za żelazną kurtynę silnej substancji psychoaktywnej, która mogłaby posłużyć jako broń.
Dimetylotryptamina jest potężną substancją psychoaktywną. Palona, wstrzykiwana, wciągana do nosa czy zażywana doustnie z
MAOI
powoduje silne enteogeniczne doświadczenie, które obejmuje intensywne efekty wizualne, wyraźne zmiany percepcyjne, euforię a nawet
halucynacje
, mogące przedstawiać rzeczywiste obrazy. Osoba decydująca się na doświadczenie z DMT powinna koniecznie zapewnić sobie towarzystwo trzeźwej osoby, która będzie mogła udzielić pomocy odurzonemu w razie utraty kontroli nad swoim ciałem.
Efekty działania DMT mogą obejmować zaburzenie odczuwania upływu czasu, halucynacje słuchowe, wrażenia erotyczne oraz wiele innych, indywidualnych odczuć, których wyrażenie słowami jest trudne lub nawet niemożliwe. Profesor
Alan Watts
tak opisał efekty działania DMT: "Załaduj wszechświat do działa. Wyceluj w mózg. Strzelaj".
W latach 1990-1995, psychiatra Rick Strassman prowadził badania nad DMT na University of New Mexico. 20% ochotników, którym podał iniekcyjnie wysokie dawki DMT doniosło, że miało kontakt zmysłowy z istotami pozaziemskimi[2].
Efekty uboczne
Dym, jaki powstaje podczas waporyzacji DMT ma nieprzyjemny smak i jest ciężki dla płuc. Zgodnie z badaniami Ricka Strassmana DMT gwałtownie podnosi ciśnienie, przyspiesza puls, podnosi temperaturę ciała oraz stężenie we krwi beta-
endorfin
,
kortykotropiny
,
kortyzolu
,
prolaktyny
i
hormonu wzrostu
. Nie wpływa na zawartość
melatoniny
we krwi.
Właściwości chemiczne
DMT jest pochodną
tryptaminy
, z dwiema grupami metylowymi podstawionymi przy atomie azotu. Została po raz pierwszy wyekstrahowana z
Mimosa hostilis
w
1946
roku przez brazylijskiego chemika-etnobotanika Gonçalves deLima, który nazwał tę substancję nigeryną. Otrzymana została jednak przez
angielskiego
chemika Richard Manske w 1931 roku. Współcześnie najpopularniejsza metoda otrzymywania DMT to synteza Speetera-Anthony'ego, z
indolu
przy użyciu
chlorku oksalilu
,
dimetyloaminy
i
glinowodorku litu
. Dimetylotryptamina zwykle używana jest jako
zasada
, jednak bardziej stabilna jest jako sól, na przykład
fumaranowa
, w formie soli jest też rozpuszczalna w wodzie. DMT w roztworze degraduje znacznie szybciej i powinna być przechowywana bez dostępu światła i powietrza, najlepiej w lodówce.
Wykrystalizowana
z rozpuszczalnika układa się w cienkie kryształowe igiełki.
|
schemat syntezy |
Stan prawny
Obecnie prawie na całym świecie obrót i posiadanie DMT jest niedozwolone[]. W Polsce znajduje się na
wykazie środków odurzających
w grupie I-P.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Clifford A. Pickover, Sex, Drugs, Einstein, and Elves: Sushi, Psychedelics, Parallel Universes, and the Quest for Transcendence, Smart Publications,
2005
- Rick Strassman, DMT: The Spirit Molecule: A Doctor's Revolutionary Research into the Biology of Near-Death and Mystical Experiences, 320 stron, Park Street Press,
2001
,
Linki zewnętrzne