Fryderyk IV, Frederik IV (ur.
11 października
1671
w
Kopenhadze
, zm.
12 października
1730
), król
Danii i Norwegii
od 1699, syn i następca
Chrystiana V
. Fryderyk IV był jednym z najzdolniejszych władców duńskich. Potrafił zapewnić swemu krajowi dobrobyt i szacunek innych narodów, mimo przeciwności jakie spotkały jego stolicę. (Kopenhaga bardzo ucierpiała w wyniku plagi dżumy).
W młodości planowano ożenić go z
Teresą Kunegundą Sobieską
i związać politykę Danii i Rzeczypospolitej (oraz Francji), lecz na drodze stanęło odmienne wyznanie królewny.
Sam osobiście nie zainteresowany żadną nauką, popierał jej rozwój i rozumiał jej znaczenie i potrzeby. Wspierał również rozwój sztuki. Za jego panowania Danię, będącą wówczas jeszcze na marginesie zainteresowań europejskich artystów, odwiedził ze swą operową trupą
Reinhard Keiser
, a w samej Danii tworzył znakomity kompozytor
Dietrich Buxtehude
. W 1706
Hendrik Krock
(1677-1738) został malarzem nadwornym.
Fryderyk odznaczał się również odwagą osobistą i talentem wojskowym. Osobiście dowodził w
bitwie pod Gadebusch
w grudniu 1712 roku. Zwyciężył wówczas jego szwedzki nieprzyjaciel
Karol XII
, lecz było to w pewnym sensie
pyrrusowe zwycięstwo
.
Dzięki rozsądnemu postępowaniu, któremu można by zarzucić jedynie liczne miłostki króla i związane z tym skandale, Fryderyk znacznie umocnił i udoskonalił w kraju
absolutyzm
, który wprowadził w XVII wieku
Fryderyk III Oldenburg
.
