Położenie Kamczatki

Mapa topograficzna Kamczatki

Kamczatka - duży półwysep w azjatyckiej części Rosji . Rozdziela Morze Ochockie i Morze Beringa ^[1].

Geografia

Ukształtowanie powierzchni

Długość 1200 km, szerokość do 450 km. Powierzchnia 370 tys km². Z kontynentem łączy się poprzez przesmyk Parapolski Doł o szerokości 100 km. Wschodnia linia brzegowa półwyspu jest dobrze rozwinięta, brzegi wschodnie są strome, występuje tam wiele zatok, m.in. Kamczacka , Karagińska , Kronocka, Korfa . Bardzo blisko wschodniego brzegu półwyspu przebiega Rów Kurylsko-Kamczacki . Na zachodzie brzegi są płaskie i wyrównane, półwyspów i zatok nie ma prawie wcale. Zachodnią część półwyspu zajmuje Nizina Zachodniokamczacka. Przez centralną część wzdłuż całego półwyspu przebiegają Góry Środkowe zwane też Górami Kamczackimi o maksymalnej wysokości 3621 m n.p.m. (wulkan Iczyńska Sopka ). Na wschód od nich leży Nizina Środkowokamczacka. Graniczy ona z wulkanami Kluczewskiej Grupy. Największym z nich jest wciąż czynny wulkan Kluczewska Sopka o wysokości 4750 m n.p.m.

Na wschodzie półwyspu rozciągają się Góry Wschodnie składające się z czterech pasm: Gandalskiego (do 2277 m), Wałagińskiego (do 1749 m), Tumrok (do 2485 m) i Kumrocz (do 2346 m). Między przylądkiem Łopatka i Zatoką Kamczacką leży Wschodni Wulkaniczny Płaskowyż z wieloma stożkami wygasłych i czynnych wulkanów. Np.: Kronocka Sopka (3528 m), Koriacka Sopka (3456 m), Mutnowska Sopka (2323 m). Ogółem na półwyspie znajduje się ponad 160 wulkanów, z czego 28 jest aktywnych. Góry Kamczatki powstały w fałdowaniu alpejskim . W najwyższych partiach gór występują lodowce . Ich ogólna powierzchnia wynosi 860 km². Największe rzeki: (na wschodzie) Kamczatka , Awacza, Ozierna; (na zachodzie) Bolszaja, Icza, Tigil. Wiele jezior, często leżących w kraterach i kalderach wulkanów.

Geologia

Kamczatka została ukształtowana głównie w procesach wulkanicznych. Przez co jest zbudowana głównie ze skał wulkanicznych i metamorficznych. Ze względu na niedostępny teren budowa geologiczna Kamczatki jest słabo poznana^[2].

Klimat

Klimat morski monsunowy;cieplejszy i wilgotniejszy na wschodzie. Średnia temperatura lutego wynosi na zachodzie -15°С, na wschodzie -11°С, w środkowej części półwyspu -16°С; temperatury sierpnia odpowiednio: 12, 13 i 16°С. Roczna suma opadów od 600 do 1100 mm.

Fauna i flora

Bogata fauna: soból , piesiec , wiewiórka , rosomak , niedźwiedź , wydra , wydra morska . Rzeki obfitują w ryby , szczególnie Łososie ^[1]. Roślinność tworzą tajga , a w wyższych partiach gór tundra . Dla ochrony przyrody stworzono rezerwat Kronocki z doliną gejzerów i reliktowymi gatunkami roślin.

Surowce naturalne

Na Kamczatce występuje wiele rodzajów węgla (od brunatnego do antracytu ) oraz niewielkie złoża złota , srebra i rtęci . W ostatnich latach XIX w. badał je m. in. polski geolog w służbie rosyjskiej, Karol Bohdanowicz .

Ludność

Ludność stanowią głównie Rosjanie , Koriacy i Itelmeni . Główne miasto: Pietropawłowsk Kamczacki ^[1].

Historia

Jako pierwszy Kamczatkę opisał Mark Kamchatka w 1701 na podstawie swoich wypraw z lat 1697-99. W 1770 przebywał na niej słynny Maurycy Beniowski . W latach 1795-96 przebywał tam na zesłaniu po Powstaniu Kościuszkowskim Józef Kopeć , opis Niższej Kamczatki, ludów ją zamieszkujących i ich obyczajów zamieścił w swoim "Dzienniku Podróży". W 1914 roku na Kamczatce zaczęły powstawać wylęgarnie łososia, głównego źródła utrzymania mieszkańców tego regionu^[1]. Na terenie Półwyspu Kamczackiego Związek Radziecki posiadał jeden ze swoich licznych poligonów atomowych. Mieści się tu jeden z poligonów, który jest celem dla rosyjskich rakiet strategicznych w czasie przeprowadzania ich testów (np. Topol i Topol-M - w kodzie NATO: SS-25/27, czy rakiet balistycznych wystrzeliwanych z okrętów podwodnych). Znajdują się tu ważne strategiczne bazy wojskowe, kiedyś radzieckie dziś rosyjskie.

Gospodarka

Rybołówstwo i rybactwo

Głównym źródłem utrzymania mieszkańców Kamczatki jest rybołówstwo i rybactwo, głównie łososia, który wpływa do Kamczackich rzek na tarło. W celu zwiększania pogłowia łososia na Kamczatce działają wylęgarnie^[1].

Rolnictwo

W czasach ZSRR na Kamczatce działały liczne państwowe gospodarstwa rolne, które był przez lata jednym z ważniejszych źródeł utrzymania ludności. Po latach transformacji ustrojowej większość gospodarstw upadała, co spowodowało znacznie zwiększenie bezrobocia i spadek liczby ludności, która wyemigrowała do innych części Rosji. Spora część dawnych rolników zajęła się kłusownictwem^[1].

Transport

Na całym półwyspie jest tylko około 300km dróg twardych nie ma kolei. Spora część transportu jest realizowana za pomocą wojskowych śmigłowców^[1].

Linki zewnętrzne

• http://www.skieter.net/gkamczatka/ - galeria zdjęć z Kamczatki
• Obszerny opis wyprawy na Kamczatkę, Cezary Bugajczyk
• 19 zbiorów zdjęć z Kamczatki

Przypisy