Na mapach: 54°41'N 16°51'E / 54.683, 16.85

General von Steuben
Data wodowania	1922
Data zatonięcia	10 lutego 1945
Wcześniejsze imiona	München
Późniejsze imiona	MS Steuben
Typ	statek pasażerski
Stocznia	AG Vulcan Stettin
Bandera	Rzesza Niemiecka
Długość całkowita (L)	168 m
Szerokość (B)	19,8 m
Prędkość maks.	15 w
Dane napędu	4 silniki MAN
Liczba śrub napędowych	2

MS Steuben – niemiecki statek pasażerski , a w czasie II wojny światowej transportowiec wojska . Jego zatopienie przez okręt podwodny było jedną z największych katastrof morskich w historii. Bliźniakiem "Steubena" był "Stuttgart", statek, który miał za sobą m.in. służbę wycieczkowca pod znakami KdF.

Historia

Parowiec "Steuben" – jeszcze jako "München" – zwodowany został w 1922 . Miał prawie 14.700 BRT i 168 m długości całkowitej. Pierwotnie pływał pod znakiem bremeńskiego armatora Norddeutscher Lloyd jako statek pasażerski . W dniu 11 lutego 1931 roku niemal do szczętu spłonął w nowojorskim porcie. Został następnie wyremontowany w stoczni w Nowym Jorku i przebudowany na wycieczkowiec. Otrzymał nowe imię "General von Steuben" – na cześć pruskiego oficera Friedricha Wilhelma von Steuben , który walczył w szeregach armii Jerzego Waszyngtona w amerykańskiej wojnie o niepodległość . W roku 1938 nazwę statku skrócono do nazwiska (Steuben). W 1939 zaczął pełnić funkcje wojskowe. Stał się okrętem-bazą , na którym szkolili się niemieccy marynarze. Pod koniec wojny – w 1944 – zmienił funkcję. Zaczął być stosowany jako statek szpitalny i transportowy.

Zatopienie

W swój ostatni rejs wyruszył z Piławy (dziś Bałtijsk w Prusach Wschodnich ) do Swinemuende ( Świnoujście ) 9 lutego 1945. Był eskortowany przez torpedowiec T 196 , okręt pomocniczy TF-10 ( poławiacz torped ). Wytropiony został przez sowiecki okręt podwodny S-13 dowodzony przez kpt. 3 rangi (odpowiednik kmdr ppor.) Aleksandra Marineskę . Trafiony został u wybrzeży Polski w dniu 10 lutego 1945 o godzinie 0:50 dwiema torpedami. Pierwsza z nich uderzyła na wysokości pomostu a druga w kotłownię. Powstała ogromna panika. Nie było żadnej możliwości zorganizowania ewakuacji i ratunku. Po 3 minutach kotły zaczęły eksplodować a statek stanął w płomieniach. Po 5 minutach statek już był położony na prawej burcie . W tych warunkach załoga nie była w stanie spuścić łodzi ratunkowych z powodu braku czasu a ponadto dlatego, że żurawiki były pokryte lodem i były zamarznięte. Po 7 minutach Steuben zatonął. Torpedowiec T 196 uratował łącznie około 300 osób, gdzie ponad połowę stanowili żołnierze. Steuben zatonął 10 dni po Gustloffie .

Bliźniakiem "Steubena" był SS "Stuttgart" – statek, który podczas wojny zmienił swoją funkcję, zostając jednostką szpitalną (podobnie, jak początkowo MS "Wilhelm Gustloff"). W tym też charakterze został zatopiony w dniu 9 października 1943 roku w Gdyni (zwanej wtedy Gotenhafen), trafiony alianckimi bombami podczas wielkiego nalotu na port i tamtejsze instalacje Kriegsmarine. Na "Stuttgarcie" doszło do prawdziwej jatki: w ogniu spłonęły setki (a może ponad tysiąc) rannych. Płonący statek został wyholowany na redę portu i tam zatopiony pociskami dozorowca "Munin".

"Steuben" w 1939

Dane po odbudowie

• długość: 168 m
• tonaż: ponad 14 666 BRT
• napęd: 4 silniki MAN
• prędkość: 15 węzłów
• stocznia: AG Vulcan w Szczecinie

Wrak

• pozycja: na północ od Ławicy Słupskiej, 54°41' N 16°51' E
• głębokość zalegania na dnie 71,5 m
• minimalna głębokość nad wrakiem 50 m
• na wraku, będącym mogiłą wojenną, jak również w promieniu 500 m od niego zabronione jest nurkowanie

Inne

Wraki transportowców zatopionych w czasie ewakuacji niemieckich uciekinierów w 1945 r. z Prus Wschodnich na zachód:

• MS "Goya" – zginęło ok. 6800 osób
• MS "Wilhelm Gustloff" – zginęło ok. 10000 osób

Wraki transportowców zatopionych wraz z więźniami niemieckich obozów koncentracyjnych:

• SS Cap "Arcona" – zginęło ok. 4300 osób (więźniowie niemieckich obozów koncentracyjnych Stutthof i Neuengamme )
• SS "Thielbek" – zginęło ok. 2800 osób (więźniowie niemieckich obozów koncentracyjnych Stutthof i Neuengamme)
• Ostatni rejs, zatopienie i wyprawy nurkowe na wrak opisane są w książce Marcina Jamkowskiego "Duchy z głębin Bałtyku. Gustloff, Steuben, Goya" z 2010

Linki zewnętrzne

• Strona o książce "Duchy z głębin Bałtyku. Gustloff, Steuben, Goya"
• Wirtualny pomnik ofiar tragedii Wilhelma Gustloffa, Goyi i Steubena w Akademii Rzygaczy
• Artykuł o historii Steubena autorstwa Marcina Jamkowskiego (tekst) i zdjęciami Christopha Gerigka w magazynie National Geographic