Republika Korsykańska – państwo istniejące na
Korsyce
w latach
1755
–
1769
.
W kwietniu
1755
na Korsyce wybuchło powstanie przeciwko
genueńskiemu
panowaniu.
W listopadzie przywódca powstańców
Pasquale Paoli
ogłosił wyzwolenie wyspy spod genueńskiego panowania i utworzenie niepodległej Republiki Korsykańskiej. Nowe państwo przyjęło konstytucję (
Konstytucja Korsyki
), uważaną za pierwszy tego typu dokument na świecie.
W
1759
republika potwierdziła swoją niezależność, odpierając genueński najazd pod dowództwem
Giovanniego Giacomo Grimaldiego
.
Władzę wykonawczą na wyspie sprawował jako generał
Pasquale Paoli
. Władza ustawodawcza należała do wybieranego co 3 lata parlamentu, w którym mieli prawo zasiadać mężczyźni mający ukończone 25 lat. Konstytucja jako pierwsza na świecie dawała czynne prawo wyborcze kobietom.
W
1767
wojska republiki zaatakowały i zajęły należącą do Genui wyspę
Capraia Isola
.
W
1768
w następstwie traktatu wersalskiego z
15 maja
1768
roku,
Republika Genui
zrzekła się swoich pretensji do władzy nad Korsyką i oddała prawa do niej
Francji
za 2 miliony lirów długu, jaki miała wobec
Ludwika XV
. Na mocy tego traktatu,
Francja
uzyskała prawo do zarządzania wyspą i jej pacyfikacji. Jeszcze w tym samym roku Francuzi dokonali inwazji na Korsykę, gdzie spotkali się z zaciekłym oporem republikańskich wojsk.
Kres republiki nastąpił
9 maja
1769
roku, wraz z rozgromieniem wojsk republikańskich w bitwie pod Ponte Novu.
