E. Fromm w swoich licznych pracach zajmował się problemem kondycji człowieka w świecie współczesnym. Czerpał inspiracje z rozważań Marksa, Freuda, egzystencjalizmu, a nawet buddyzmu.
Zdaniem Fromma istoty człowieka nie sposób zrozumieć wyłączne poprzez odwoływanie się do biologicznych cech gatunku.
Człowiek posiada specyficznie ludzkie potrzeby, których nie dzieli z żadnym innym gatunkiem zwierzęcym. Te potrzeby wraz z ich właściwą realizacją stanowią naturę człowieka.
