Edmund Husserl (1859 -1938) zaliczany do inicjatorów fenomenologii, urodził się na Morawach, w rodzinie żydowskiej, studiował matematykę, dopiero później zajął się filozofią. Był profesorem w Getyndze, a od 1916 r. we Fryburgu badeńskim. System filozofii fenomenologicznej wypracował podczas pracy na Uniwersytecie w Getyndze (1901-1916). /Fenomenologia [gr. phainómenon ‘zjawisko’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’] to termin oznaczający w filozofii:
naukę o zjawiskach danych w doświadczeniu, a szczególnie stanowiących jego fundament
naukę o zjawiskach w filozofii I. Kanta; przeciwieństwo „rzeczy samej w sobie”
u G.W.F. Hegla — naukę o fazach rozwojowych ducha od prostego poznania zmysłowych danych do wiedzy absolutnej; Fenomenologia ducha
wg E. Husserla — podstawową naukę filozoficzną spełniającą funkcje i zadania „filozofii pierwszej”, badającą istoty fenomenów jako bezpośrednie dane czystej świadomości
metodę stosowaną przez E. Husserla do opisu istoty zjawisk; odgrywa ważną rolę w wielu naukach humanistycznych
współczesny kierunek filozoficzny założony przez E. Husserla./