Gospodarka planowa -
gospodarka
, opierająca się na założeniach planów kilkuletnich, określających najważniejsze cele rozwoju
państwa
.
Ten typ organizacji gospodarki jest stosowany w okresie wojny; stosowany był też w większości państw o ustrojach
socjalistycznych
, a ich tworzenie i realizowanie jest jednym z najważniejszych zadań kierownictwa partii. Uchwalane są często na określony czas podczas zjazdów partyjnych lub plenum. W historii
PRL
powszechnie znany był
Plan Trzyletni
i
Plan Sześcioletni
.
W gospodarce centralnie planowanej to
władze
ustalają, co, jak i dla kogo ma być produkowane. Ustalane są także ceny poszczególnych produktów. Celem tego typu gospodarki w państwach
socjalistycznych
miał być sprawiedliwy, równy podział dóbr a nie zysk właścicieli kapitału jak w państwach
kapitalistycznych
.
System centralnego planowania gospodarczego jest nieefektywny i prowadzi do
gospodarki niedoboru
[1][2].
Przypisy
Zobacz też
