James Dewey Watson (2007)
James Dewey Watson (ur.
6 kwietnia
1928
w
Chicago
,
Illinois
,
USA
),
genetyk
i
biochemik
amerykański. W marcu
1953
, mając 25 lat, wraz z
Francisem Crickiem
i
Rosalind Franklin
, opracował w
Laboratorium Cavendisha
model budowy przestrzennej
podwójnej helisy
DNA
, za co, wraz z Crickiem i
Mauricem Wilkinsem
, otrzymał
Nagrodę Nobla
w dziedzinie fizjologii
za rok
1962
. W czerwcu
2008
odwiedził Polskę.
W latach
1958
–
1976
profesor
Uniwersytetu Harvarda
w Cambridge. Od
1968
dyrektor, następnie w latach
1994
-
2003
prezydent, a ostatecznie do przejścia na emeryturę w
2007
kanclerz
Cold Spring Harbor Laboratory
w
Nowym Jorku
. Członek m.in. Narodowej Akademii Nauk w
Waszyngtonie
.
James Watson był jednym z pomysłodawców i został pierwszym szefem programu
The Human Genome Project
, który miał za zadanie zsekwencjonowanie całego genomu człowieka.
31 maja 2007 roku James Watson otrzymał od firmy 454 Life Sciences Corporation (a także naukowców z Human Genome Sequencing Center i Baylor College of Medicine) pełny zapis własnego genomu. W tym samym roku, jako drugi człowiek na świecie, Watson opublikował go online, aby zamanifestować wsparcie dla rozwoju spersonalizowanej medycyny, która pozwoli skuteczniej leczyć i zapobiegać chorobom[1][2].
Autor wielu książek naukowych, w tym popularnej acz kontrowersyjnej pozycji autobiograficznej pt. Podwójna helisa (wyd. oryg. 1968).
W
1998
nadano mu tytuł
doktora honoris causa
Uniwersytetu Karola w Pradze
[3].
Kontrowersje
James Watson jest znany ze swoich prowokacyjnych i kontrowersyjnych wypowiedzi. W filmie dokumentalnym zrealizowanym w
2003
roku z okazji 50 rocznicy opracowania struktury DNA znalazła się jego wypowiedź określająca głupotę jako chorobę genetyczną, którą należy leczyć[4].
14 października
2007
The Sunday Times opublikował wywiad z Watsonem, w którym wyraził on wątpliwości, co do rozwoju Afryki stwierdzając, że polityka społeczna w tej kwestii opiera się na przekonaniu, iż przedstawiciele rasy czarnej dorównują inteligencją przedstawicielom rasy białej. Tymczasem badania pokazują, że jest inaczej.[5][6]. Po tej wypowiedzi rada Cold Spring Harbor Laboratory zawiesiła go w obowiązkach dyrektora, a
Science Museum w Londynie
i
Uniwersytet Edynburski
odwołały jego wykłady, które miał wygłosić na ich zaproszenia. Watson przeprosił za swoje wypowiedzi mówiąc, że nie może sobie wyobrazić, jak mógłby coś takiego powiedzieć[7].
25 października
2007
złożył rezygnację z funkcji dyrektora instytutu i przeszedł na emeryturę [8].
Literatura
- James D. Watson, Biologia molekularna genu (1965, 2 wyd. pol., PWN, Warszawa 1975)
- James D. Watson, Podwójna spirala: relacja naoczna o wykryciu struktury DNA (1968, wyd. pol., Wiedza Powszechna, Warszawa 1975).
- James D. Watson, DNA pasją mojego życia, Amber, Warszawa 2001,
- James D. Watson oraz Andrew Berry, DNA: tajemnica życia , Warszawa 2005,
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Beata Tarnowska: Nagrody Nobla. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. .
Linki zewnętrzne