James Elgin, 8. hrabia Elgin |
|
Data i miejsce urodzenia | 20 lipca 1811 20 listopada 1863 |
Data śmierci |
Dharamsala
|
Gubernator generalny Kanady |
Okres urzędowania | od 1847 do 1854 |
Poprzednik |
lord Cathcart
|
Następca |
Edmund Walker Head
|
Wicekról Indii |
Okres urzędowania | od 21 marca 1862 do 20 listopada 1863 |
Poprzednik |
lord Canning
|
Następca |
Robert Napier
(p.o.) |
James Bruce, 8. hrabia Elgin i 12. hrabia Kincardine
KT
,
GCB
(ur.
20 lipca
1811
, zm.
20 listopada
1863
w
Dharamsala
), brytyjski arystokrata, polityk, dyplomata i administrator, m.in.
gubernator generalny Brytyjskiej Kanady
. Ponieważ jego posiadłości były silnie obciążone długiem jego ojca, większość życia spędził za granicą.
Biografia
Wczesne lata życia
Był synem
Thomasa Bruce'a, 7. hrabiego Elgin
(znanego za sprawą rabunkowego wywozu z
Grecji
tzw.
marmurów Elgina
) z
ateńskiego
Partenonu
), i Elizabeth Oswald, córki J.T. Oswalda. Wykształcenie odebrał w
Eton College
oraz w
Christ Church
na
Uniwersytecie Oksfordzkim
. W latach
1841
-
1842
był deputowanym do
Izby Gmin
jako reprezentant okręgu
Southampton
z ramienia stronnictwa
wigów
. Po śmierci ojca w
1841
r. odziedziczył tytuł 8. hrabiego Elgin i zasiadł w
Izbie Lordów
. W latach
1847
-
1849
był kanclerzem
King's College
. W latach
1859
-
1862
był rektorem Uniwersytetu Glasgow.
Gubernator generalny Kanady
W latach
1842
-
1846
Elgin służył jako gubernator
Jamajki
. W
1847
r. mianowany został
gubernatorem generalnym
Prowincji Kanady
. Jako gubernator prowadził politykę przeciwną do swych dwóch poprzedników, a zgodną z linią nakreśloną przez
lorda Durhama
, dwunastego gubernatora, a zarazem jego teścia. Elgin poparł reformatorów. Za jego urzędowania powrócił do władzy reformatorski rząd
Baldwina
-
La Fontaine'a
.
Gubernator zostawił rządowi wolną rękę w zarządzaniu kolonii, a sam się zajął nabrzmiałymi problemami ekonomicznymi pogrążającej się w kryzysie gospodarczym Kanady. Najpierw renegocjował bardzo niekorzystne dla Kanady porozumienia gospodarcze narzucone wcześniej przez rząd brytyjski. Następnie rozpoczął negocjacje z administracją
USA
, które doprowadziły do podpisania korzystnego dla obu stron traktatu handlowego w
1854
r. Tego samego roku powrócił do Anglii.
Dalsze lata
W
1857
r. został Wysokim Komisarzem w
Chinach
. Na wschód przybył w końcowym okresie
II wojny opiumowej
. Podobnie jak ojciec okrył się niesławą jako europejski
barbarzyńca
i niszczyciel
dzieł sztuki
, gdy na jego rozkaz zniszczono
Stary Pałac Letni
pod
Pekinem
[1]. W sierpniu
1858
r. podpisał trakatat z
Japonią
"o Przyjaźni i Handlu"[2]. W latach
1859
-
1860
był poczmistrzem generalnym w
liberalnym
rządzie
lorda Palmerstona
. W
1862
r. został
wicekrólem Indii
. Zmarł podczas sprawowania urzędu.
Rodzina
22 kwietnia
1841
r. poślubił Elizabeth Cumming-Bruce (zm.
7 lipca
1843
), córkę Charlesa Cumminga-Bruce'a, i miał z nią córkę, lady Emmę Bruce (zm.
27 listopada
1923
), żonę Thomasa Hovella-Thurlowa-Cumminga-Bruce'a, 5. barona Thurlow of Thurlow. Emma miała z nim jednego syna.
7 listopada
1846
r. poślubił lady Mary Lambton (zm.
9 marca
1898
), córkę
Johna Lambtona, 1. hrabiego Durham
, i lady Louisy Grey, córki
2. hrabiego Grey
. James i Mary mieli razem trzech synów:
Przypisy
Linki zewnętrzne