William Dawbney "Bill" Nordhaus (ur.
31 maja
1941
w
Albuquerque
w
Nowym Meksyku
) – profesor ekonomii na
Uniwersytecie Yale
w
Connecticut
. Obronił licencjat na Yale w 1963 roku, a następnie otrzymał tytuł profesora ekonomii w 1967 roku na
Massachusetts Institute of Technology
(MIT) w
Cambridge
. Rektor Uniwersytetu Yale w latach
1986
-
1988
, a w latach
1992
-
1993
wiceprezydent ds. finansów i administracji tejże uczelni. Wspólnie z
Jamesem Tobinem
opracował w 1972 r.
Miernik dobrobytu ekonomicznego
.
W latach
1977
-
1979
członek
Zespołu Doradców Ekonomicznych
(President's Council of Economic Advisers) prezydenta
Jimmy'ego Cartera
. Wielokrotnie brał udział w pracach rad i komitetów narodowych m.in. ds. energii nuklearnej i alternatywnej, efektu cieplarnianego, nagłej zmiany klimatu. Przewodniczył Komitetowi National Academy of Sciences, który opracował raport rekomendujący szersze uwzględnianie aktywności pozaekonomicznej jako części gospodarki.
Praca naukowa
W swoim dorobku posiada ponad 100 publikacji naukowych, ponad 80 prac naukowych a także, przede wszystkim, ponad 20 książek, m.in. Invention, Growth and Welfare, Is Growth Obsolete?, The Efficient Use of Energy Resources, Reforming Federal Regulation, Managing the Global Commons, Warming the World. Jest także współautorem podręcznika ekonomii, pierwotnie napisanego przez laureata
Nagrody Nobla
,
Paula Samuelsona
, którego 18-edycja została wydana jesienią
2005
. Podręcznik ten został przetłumaczony na 18 języków:
armeński
,
chiński
,
chorwacki
,
czeski
,
niemiecki
,
grecki
,
węgierski
,
indonezyjski
,
włoski
,
japoński
,
kazachski
,
polski
,
portugalski
,
rosyjski
,
słowacki
,
słoweński
,
hiszpański
,
wietnamski
.
Swoją pracę naukową skupia na dziedzinach wzrostu ekonomicznego, surowców naturalnych czy w jaki sposób surowce ograniczają wzrost gospodarczy. Zajmuje się także tworzeniem modeli opisujących radzenie sobie ze
zmianami klimatycznymi
- tzw. modele DICE czy RICE. Zajmował się także zachowaniem cen i płac, rachunkowością, cyklami koniunkturalnymi, produktywnością czy tzw. Nową Ekonomią(New Economy).
Obecnie bierze udział w pracach nad projektami G-Econ (Geography and Economic Activity: The G-Econ project) oraz A new economic globe can be seen.
Członkostwo w organizacjach
Jest członkiem wielu organizacji, zrzeszeń, komitetów naukowych nie tylko w USA – w sumie powyżej 30. Najważniejsze z nich to National Academy of Sciences, American Academy of Arts and Sciences,
National Bureau of Economic Research
czy Brookings Panel on Economic Activity. W 2004 roku otrzymał nagrodę specjalnego członka Amerykańskiego Zrzeszenia Ekonomistów.
Życie prywatne
Mieszka w centrum
New Haven
z żoną Barbarą, która także pracuje na Yale – w Yale Child Study Center.
Źródła
