Francesco Geminiani (ur.
5 grudnia
1687
w
Lucce
, zm.
17 września
1762
w
Dublinie
) był
włoskim
barokowym
kompozytorem
, skrzypkiem i teoretykiem muzyki.
Biografia
Geminiani był przede wszystkim wirtuozem skrzypiec, jego uczniowie nazywali go Il Furibondo – szaleniec. Sam uczył się gry i komponowania u
Scarlattiego
, Lonatiego i
Corelliego
. Od roku
1711
był kapelmistrzem w
Neapolu
. W
1714
roku wyjechał do
Londynu
, gdzie został protegowanym Williama Capela, 3. hrabiego Essex. W roku
1715
grał wspólnie z
Georgiem Friedrichem Händlem
dla dworu
Jerzego I Hanowerskiego
. Grającemu na skrzypcach Geminianiemu akompaniował Händel na klawesynie. Obaj kompozytorzy cenili się nawzajem i przyjaźnili.
Geminiani żył w Londynie komponując i grając, zajmował się także kolekcjonowaniem dzieł sztuki. Po wieloletnim pobycie w
Paryżu
, powrócił do Londynu w
1755
. W
1761
roku podczas wizyty w Dublinie służący skradł mu partyturę utworu, nad którym Geminiani długo pracował. Stratę rękopisu Geminiani przeżył tak głęboko, że odbiło się to na jego zdrowiu i miało stać się przyczyną wcześniejszej śmierci.
Geminiani był autorem wielu
concerti grossi
. W 1751 roku w Londynie ukazała się jego Art of Playing the Violin. Był też autorem Guida harmonica oraz Art of Playing the Guitar.
Linki