Przemyśl (
ukr.
Перемишль,
ros.
Перемышль,
niem.
Prömsel,
czes.
Přemyšl,
łac.
Praemislia) –
miasto
w
województwie podkarpackim
nad
Sanem
, liczące 66 389 mieszkańców (XII
2009
)[1], co czyni je drugim pod względem ludności miastem województwa podkarpackiego.
Najstarsze miasto regionu i jedno z najstarszych miast Polski. We wczesnym średniowieczu jeden z historycznych
Grodów Czerwieńskich
, przedmiot nieustannej rywalizacji ze strony
Polski
,
Rusi
i
Węgier
. Następnie m.in. część
Rusi Halickiej
, a także stolica niezależnego księstwa. Po
1344
stolica rozległej Ziemi Przemyskiej. Po
I rozbiorze Polski
w zaborze austriackim, w okresie autonomii galicyjskiej jedno z najważniejszych miast
Galicji
, przekształcony w trzecią co do wielkości twierdzę w Europie (
Twierdza Przemyśl
) z olbrzymim garnizonem wojskowym. W latach
1920
-
1939
w województwie lwowskim, w latach 1945 - 1975 w
województwie rzeszowskim
, w latach
1975
-
1998
stolica
województwa przemyskiego
. Siedziba
starosty
powiatu przemyskiego
, a także
powiat grodzki
. Siedziba dwóch metropolii kościelnych - obrządku
rzymskokatolickiego
i
greckokatolickiego
.
Do czasu
II wojny światowej
był także ważnym siedliskiem ludności
żydowskiej
, która stanowiła według spisu z
1931
29,5% ludności miasta i posiadała 4 synagogi (dwie zlokalizowane w starej dzielnicy żydowskiej (okolice Rybiego Placu) nie istnieją, kolejna, na ul.
Słowackiego
, pełni obecnie funkcję biblioteki publicznej, synagoga zasańska jest w tej chwili opuszczona w stanie ruiny)- było to pierwsze udokumentowane osadnictwo
Żydów
na ziemiach polskich, datowane według Jehudy ha Kohena, żydowskiego uczonego, na
1085
.
Jesienią
1944
r. władze radzieckie założyły w mieście
Obóz Przejściowy
NKWD
nr 49 dla żołnierzy
AK
i innych przeciwników okupacji sowieckiej. Najczęściej wywożono stąd jeńców do m.
Borowicze
lub do więzienia na
Zamku w Rzeszowie
, a także do obozów na Syberii. Represje względem żołnierzy AK trwały do października
1956
.
Charakterystyka
Przemysł drzewny (Zakłady Płyt Pilśniowych "Fibris"), wytwórnia
farb
i pomocy szkolnych Pollena Astra, mechaniczny i automatyki przemysłowej (
Polna
, Fanina), kosmetyczny (Inglot), tkanin powlekanych (Sanwil), meblarski (Forte). Ponadto ośrodek tradycyjnych rzemiosł -
ludwisarstwa
(Felczyński) i
fajczarstwa
(
fajka przemyska
). Siedziba kilku instytucji o znaczeniu ponadlokalnym: podkarpackiego wojewódzkiego konserwatora zabytków, izby celnej, bieszczadzkiego oddziału straży granicznej, archiwum państwowego z ogromnymi zbiorami. Miasto posiada kilka muzeów, w tym najstarsze w regionie Muzeum Archidiecezjalne (zał.
1902
) i największe na Podkarpaciu - Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej (zał.
1910
). W Przemyślu znajduje się też nowy Szpital Wojewódzki i 114 Szpital Wojskowy. Istnieje wiele szkół, w tym kilka szkół wyższych. "Brama
Bieszczad
" z ważnymi i licznymi zabytkami w samym mieście, jak i w jego sąsiedztwie - zamkiem w
Krasiczynie
,
arboretum w Bolestraszycach
czy kompleksem sakralnym w
Kalwarii Pacławskiej
. Ważny węzeł komunikacyjny – trasa międzynarodowa
E40
, przejście graniczne z
Ukrainą
w
Medyce
, duża, graniczna stacja kolejowa (
Przemyśl Główny
,
Przemyśl Zasanie
i in.). Pierwotnie na
Kopcu Tatarskim
(Przemysława) miejsce kultu
bogów słowiańskich
.
Miasto wielokulturowe, gdzie obok siebie mieszkają przedstawiciele wielu narodów (
Polacy
,
Ukraińcy
,
Cyganie
) wyznań i obrządków (obok rzymskich
katolików
, mających tu swoją metropolię, z
arcybiskupem
Józefem Michalikiem
na czele, także
grekokatolicy
, mający tu arcybiskupa swego obrządku,
Jana Martyniaka
,
prawosławni
(
diecezja
przemysko-nowosądecka z
arcybiskupem
Adamem, rezydującym w
Sanoku
) oraz przedstawiciele nurtów
protestanckich
:
metodyści
,
adwentyści
,
baptyści
,
zielonoświątkowcy
, a także
Świadkowie Jehowy
).
Transport
Droga
28
Zator
-
Wadowice
-
Nowy Sącz
-
Gorlice
-
Biecz
-
Jasło
-
Krosno
-
Sanok
-
Medyka
.
Miasto ma stację kolejową
Przemyśl Główny
oraz przystanek kolejowy
Przemyśl Zasanie
.
Gospodarka
Usytuowanie Przemyśla przy najdalej wysuniętej na wschód granicy Unii korzystnie wpływa na rozwój handlu międzynarodowego i turystyki.[]
Klimat
Średnia temperatura i opady dla Przemyśla |
---|
Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | Roczna |
---|
Średnie najwyższe temperatury [°C] | -1 | 1 | 6 | 12 | 17 | 20 | 22 | 22 | 18 | 12 | 6 | 2 | 11 |
---|
Średnie najniższe temperatury [°C] | -5 | -4 | 0 | 4 | 9 | 12 | 13 | 13 | 10 | 6 | 1 | -2 | 4 |
---|
Opady
[mm] | 30.5 | 30.5 | 33 | 45.7 | 71.1 | 94 | 96.5 | 76.2 | 55.9 | 43.2 | 40.6 | 43.2 | 662,9 |
---|
Źródło: Weatherbase[2] 17.12.2008 |
Historia
Przemyśl - jeden z Grodów Czerwieńskich
Ulica Franciszkańska w czasach I wojny światowej
Kopiec Tatarski - miejsce kultu bogów słowiańskich
Arcyksiążę Fryderyk podczas wizyty w Twierdzy Przemyśl, czerwiec 1915
Pierwsze wzmianki
Pierwsze wzmianki źródłowe dotyczące Przemyśla to przede wszystkim świadectwo tzw.
Powieści dorocznej
pod rokiem 6489 (
981
) o odebraniu
Lachom
Przemyśla,
Czerwienia
i innych grodów przez
Włodzimierza Wielkiego
"w sem że letie"[3].
Treść jak i wiarygodność przekazu tego źródła są w historiografii dość często kontestowane[4]. Do najbardziej elitarnych poglądów należą te o doszukiwaniu się w nazwie Przemyśl, tj. "Peremyszl", miasta
Peremyl
leżącego na
Wołyniu
na drodze do Czerwienia z
Rusi
. Wykluczałoby to uczestnictwo Przemyśla w walkach 981 roku[5].
Natomiast kwestia najdawniejszej przynależności jest szerzej dyskutowana. Do dwóch najznaczniejszych poglądów należą te o przynależności Przemyśla przed 981 do
Polaków
, co poniekąd mówi samo źródło[6] i potwierdzają najstarsze okoliczne nazwy mające polskie pochodzenie [7], oraz o przynależności tegoż miasta do
Lędzian
. Pierwsza z tez uznaje za kompletnie wiarygodny przekaz źródła i stara się nawet na tym budować szersze teorie[8]. Bardziej wstrzemięźliwi uczeni ograniczają się wyłącznie do stwierdzenia polskiej obecności w Przemyślu przed 981[9]. Wydaje się to jednak nieprawdopodobnym aby zajęty na zachodzie od początku panowania
Mieszko I
miał przed tym rokiem sposobność zajęcia tych terenów, w szczególności kiedy nie posiadał jeszcze
Małopolski
[10]. Nowsze badania archeologiczne zdają się jednak podważać powyższą koncepcję, a ma to związek z odkryciem faktu, że w latach 70. X wieku Mieszko umocnił swoje panowanie u zbiegu rzek Wisły i Sanu czego potwierdzeniem jest budowa w tym okresie grodu w
Sandomierzu
. Dysponując oparciem w ziemi sandomierskiej mogli Piastowie sięgnąć przed 981 rokiem po Przemyśl.
Drugi pogląd opiera się na bardzo prawdopodobnej teorii językoznawczej. Zakłada ona, że nazwa Lach została wywiedziona od Lędzian, jednego z pierwszych napotkanych przez Rusinów plemienia zachodniosłowiańskiego[11]. Lędzianie mieli potem dopiero "użyczyć" swojego miana całości etnicznej Polaków, natomiast w zapisce pod 981 rokiem występują jeszcze jako plemię[12].
Istniejący jeszcze trzeci pogląd o przynależności Przemyśla do
Czechów
, choć poparty przez liczne źródła poza powyższym[13], jest dziś przeważnie łączony z poglądem o Lędzianach. Mieli oni pozostawać w pewnym tylko stopniu uzależnienia od Czechów[14].
Ważnym źródłem do wczesnych dziejów Przemyśla są też znaleziska archeologiczne. Mowa tu przede wszystkim o
palatium
piastowskim
z czasów
Bolesława Chrobrego
datowanym na lata 1018-1032 uznawanym też za monasterium, a odnalezionym na Wzgórzu Zamkowym oraz o 5 grobach
węgierskich
z pierwszej połowy
X wieku
odnalezionych w lewobrzeżnej części miasta[15]. W podziemiach katedry rzymskokatolickiej odkryto w wyniku długoletnich prac archeologicznych zarysy romańskiej rotundy - kościoła św.Mikołaja zbudowanego z fundacji Bolesława Śmiałego pomiędzy 1069 a 1086 rokiem. Natomiast w głębszych pokładach archeologicznych pod katedrą odkryto zarysy starszego kościoła z X wieku być może świadectwo przynależności grodu do państwa Mieszka I. Kontrowersje wzbudzają odkryte na Wzgórzu Zamkowym fundamenty budowli przez część uczonych uznawanej za tzw. "Cerkiew Wołodara" - świadectwo ruskiej obecności w grodzie w XII wieku, a przez innych za romańską bazylikę trójnawową z czasów Bolesława Chrobrego. Znalezione zabytki monet skłaniają ku drugiej koncepcji jednak nie przesądzają o jej słuszności. Plan wzmiankowanych powyżej fundamentów nie przystaje ponadto do opisu cerkwi wzniesionej przez Wołodara Rościsławicza więc niewykluczone, że czeka ona na swe odkrycie. Odkrycia archeologiczne poświadczają działalność w Przemyślu Bolesława Chrobrego, Bolesława Szczodrego, a być może również Mieszka I.
Przemyśl jest także jednym z nielicznych miast, które wspominają źródła
hebrajskie
. Najstarszym z nich jest świadectwo Jehudy ben Kohena z lat
1028
-
1040
o uprowadzeniu pewnego chłopca
żydowskiego
z miasta Primisz (Premisz) na targ niewolników do
Pragi
[16]. Źródło to zdaje się poświadczać nie tylko istnienie już w
XI wieku
gminy żydowskiej
na tym terenie, ale też boje toczone tam przez Chrobrego w
1018
, lub ewentualnie wielką wyprawę
Jarosława Mądrego
z
1031
roku[17].
Średniowiecze
W
1031
roku Przemyśl został ponownie przyłączony do Rusi. W Polsce toczyła się wówczas walka o władzę między synami
Bolesława Chrobrego
.
Bezprym
, najstarszy syn Chrobrego, w walce z
Mieszkiem II
skorzystał z pomocy
księcia kijowskiego
Jarosława Mądrego
, który w trakcie walk między braćmi zajął
Grody Czerwieńskie
i Przemyśl. Po śmierci księcia Jarosława, Ziemię Przemyską odziedziczyli jego synowie
Włodzimierz Jarosławowicz
i
Rościsław Rurykowicz
. Obaj bracia panowali do
1065
.
Czterdzieści lat po zajęciu Przemyśla przez księcia kijowskiego Jarosława Mądrego, został on zdobyty przez króla
Bolesława Szczodrego
. Gród powrócił w granice państwa polskiego. W
1071
roku król Polski interweniował na Rusi na rzecz swojego kuzyna
Izasława I
, walczącego z braćmi o tron kijowski. W trakcie walk, latem 1071 roku, po długim oblężeniu zajął on Przemyśl. Jan Długosz w swojej kronice tak opisuje zdobycie Przemyśla przez Bolesława Szczodrego w 1071 roku: Było to miasto podówczas potężne, wielką liczbą obywateli miejscowych i przybyłych osiadłe i we wszelką broń zaopatrzone, obronne rowy głębokimi i okopami znacznej wysokości, tudzież rzeką Sanem płynącym od północnej strony miasta. Czwartego dnia, gdy Rusini cofnęli się do twierdzy, opanował Bolesław miasto i rozkazał oblec zamek i ludem zbrojnym osaczyć go dokoła. A lubo Rusini bronili go z wielką usilnością, nie przestał jednak szturmować, lecz zdobycie było rzeczą trudną, gdyż i położeniem samym i wieżami silnie był obwarowany. Stracił więc całe lato na obleganiu, przewidując jak się rzeczywiście stało, że głodem przymusi Ruś do poddania. Poddał się zamek już u schyłku lata wymówiwszy sobie, że ludzie załogi zostawieni przy życiu wyniosą z sobą, tyle, ile każdy z nich udźwignąć zdoła. Król opuszczoną fortecę przezimował tam z rycerstwem.
Prawdopodobnie w
1072
roku Bolesław Szczodry ustanowił w Przemyślu biskupstwo, mianując biskupem opata z opactwa sandomierskiego. Po raz drugi Bolesław Szczodry zimował w Przemyślu w czasie powrotu z wyprawy na
Węgry
, gdzie interweniował w sporze o tron węgierski. Opuszczając Przemyśl pozostawił tam silną załogę polską. Od
1079
roku do
1086
Ziemią Przemyską rządził kolejny władca Polski, brat Szczodrego - książę
Władysław Herman
.
W
1086
roku
Ruryk Rościsłowicz
usunął z Przemyśla załogę polską i mianował siebie udzielnym księciem przemyskim. Wydarzenie to zapoczątkowało okres istnienia samodzielnego ruskiego
Księstwa Przemyskiego
, ze stolicą w Przemyślu, rządzonego przez ród
Rurykowiczów
.
Po śmierci Ruryka Rurykowicza władzę nad Księstwem Przemyskim przejął jego brat
Wołodar
, który toczył krwawy spór z
Dawidem Igorewiczem
. W związku z bratobójczymi wojnami, jakie prowadzili między sobą Rościsławowicze o panowanie nad ziemiami czerwieńskimi, książęta Rusi zwołali w
1097
zjazd w Lubeczu
. Na zjeździe uchwalono podział posiadłości Rościsławowiczów i prawo ich dziedziczenia. Na mocy podjętych uchwał Ziemia Czerwieńska z Przemyślem pozostała przy Rościsławowiczach. Książę kijowski
Świętopełk Izasławowicz
nie pogodził się z takim rozwiązaniem i po uzyskaniu pomocy Węgrów, w
1099
próbował zająć Przemyśl. W bitwie, jaka rozegrała się
na polach nad Wiarem
, połączone wojska Wołodara, Dawida Igorewicza i
Połowców
rozbiły wojska Świętopełka i Węgrów.
W
1119
książę Wołodar zbudował w obrębie zamku przemyskiego katedrę
prawosławną
, w której miano chować książąt i
władyków
. Sam Wołodar był nieprzychylnie nastawiony do Polski, rządzonej wówczas przez
Bolesława Krzywoustego
. W celu zneutralizowania niebezpieczeństwa ruskiego, płynącego od strony Przemyśla, w
1119
rycerz polski Piotr Wołost rozkazał swoim ludziom porwać Wołodara. Podczas polowania w podprzemyskich lasach, został on uwięziony przez polskich wojów i przekazany Krzywoustemu. Po złożeniu zobowiązania o zaniechaniu wrogich akcji wobec Polski i zapłaceniu znacznego okupu, został wkrótce Wołodar wypuszczony. Nie dotrzymał on jednak złożonego księciu polskiemu zobowiązania, i jak relacjonuje
Jan Długosz
, w
1224
jego syn
Wołodymirko
najeżdża ziemie polskie, dochodząc aż do
Biecza
, uprowadzając z zajętych terenów na Ruś stada bydła. W odwecie Bolesława Krzywousty wkroczył na tereny Księstwa Przemyskiego i zadał klęskę wojskom Wołodara
pod Wilichowem
.
Po śmierci Wołodara panowanie nad Księstwem Przemyskim przejął jego starszy syn
Rościsław
. Toczył on walkę o utrzymanie spadku po ojcu z bratem Wołodymirkiem, który poprzez małżeństwo z córką króla węgierskiego zabezpieczył sobie pomoc Węgrów. W
1126
umarł Rościsław, a Wołodymirko przejmując cały spadek Rościsławowiczów, przeniósł w
1134
stolicę swojego poszerzonego księstwa z Przemyśla do
Halicza
. Po tym wydarzeniu gród przemyski spadł do roli drugorzędnego miasta na
Rusi Halickiej
. Wołodymirko toczył liczne wojny z Polakami i Węgrami, dzięki którym rozszerzył tereny swojego księstwa od
Wisłoka
i
Sanu
aż po
Dunaj
. W
1144
rozpoczął wojnę z księciem kijowskim
Izasławem
, wspieranym przez Polaków i Węgrów. W
1152
doszło do generalnego starcia. Wołodymirko otoczony w grodzie przemyskim przez znaczne siły węgierskie, dowodzone przez króla
Gejzę II
, i oddziały ruskie księcia Izasława przyjął bitwę przy brodach na prawym brzegu Sanu, ponosząc w niej wielką klęskę. Wypuszczony z niewoli węgierskiej, zmarł wkrótce w Haliczu. W
1206
władzę nad księstwem przemysko-halickim przejęli bracia Igorowicze z rodziny Rościsławowiczów.
Przez dziesiątki lat o bogate tereny Rusi Czerwonej spory toczyli nie tylko potomkowie Jarosława Mądrego, lecz także Polacy, Węgrzy i Litwini. W
1214
doszło do porozumienia między Polską i Węgrami, które kończyło rywalizację tych państw o tereny Rusi Czerwonej.
Traktat spiski
oddawał Przemyśl polskiemu księciu
Leszkowi Białemu
, Halicz zaś przypadł pięcioletniemu królewiczowi węgierskiemu
Kolomanowi
. Młodziutki książę został ożeniony z trzyletnią córką Leszka Białego -
Salomeą
, i następnie oboje zostali koronowani na władców Królestwa Halickiego.
Z czasem Przemyśl zaczął tracić jednak pozycję stołecznego grodu na rzecz Halicza. Po śmierci
Daniela
jego syn
Lew Daniłowicz
, książę halicko-przemyski i władca ziemi bełskiej, udawał się na wyprawy łupieżcze z Tatarami na Węgry i Polskę. Po śmierci księcia krakowskiego
Bolesława Wstydliwego
zaczął on czynić starania o tron polski. W celu uzyskania przychylności Polaków nadał im w Przemyślu przywilej wyłączający ich spod
prawa ruskiego
, a miastu samorząd i możliwość korzystania z
prawa magdeburskiego
(ok. 1280 roku). Po śmierci Lwa Daniłowicza, władzę nad księstwem halicko-przemyskim objął jego syn
Jerzy
, który wspierał
Władysława Łokietka
w walce z Czechami o tron krakowski.
Po wymarciu Rurykowiczów, Władysław Łokietek osadził w Haliczu ich siostrzeńca, a swojego kuzyna, Piasta mazowieckiego
Bolesława
. Po objęciu tronu halickiego przeszedł na prawosławie i przyjął imię dziada po kądzieli,
Jerzego I
. Był spowinowacony z
Kazimierzem Wielkim
, będąc szwagrem jego żony,
Aldony
, córki
Giedymina Wielkiego
, księcia litewskiego.
W
1338
Bolesław Jerzy II uczynił swoim spadkobiercą króla polskiego Kazimierza Wielkiego. W
1340
został zamordowany w wyniku spisku części bojarów halickich pod wodzą namiestnika Przemyśla Detki, którzy korzystali z pomocy Tatarów. Żonę Trojdenowica bojarzy utopili w przerębli. Celem spisku była chęć zdobycia władzy nad ziemią przemyską. Po tragicznej i bezpotomnej śmierci Jerzego II, księstwo halicko-przemyskie zajął Kazimierz Wielki.
lata 1772-1918
Podczas pierwszego rozbioru Polski w 1772 roku Przemyśl wraz z całą Galicją dostał się w ręce Austrii. Przemyśl stał się stolicą jednego z 20
cyrkułów
. Wkrótce nastąpiły liczne wyburzenia w tkance miasta. Rozebrano ratusz i mury miejskie, a kasacji uległy zgromadzenia dominikanów, dominikanek, bonifratrów, karmelitów, jezuitów i bazylianów. Klasztor dominikanów przeznaczono na urząd cyrkułu, a w klasztorze dominikanek umieszczono szpital dla okupacyjnych wojsk austriackich. Nastał czas zastoju w rozwoju miasta, wzmagany powodziami (1836, 1837, 1849), zarazami (1831, 1849) i głodem (1830, 1847)[18]. Druga połowa wieku XIX przyniosła ożywienie gospodarcze, a przełomem było wybudowanie w 1861 r. przez Przemyśl linii kolejowej łączącej Wiedeń z Krakowem i Lwowem oraz drugiej linii do Budapesztu. Miasto znacznie się rozbudowało poza dawny obszar murów miejskich[19]. W czasie pierwszej wojny światowej Przemyśl odegrał ważną rolę jako oblegana dwukrotnie twierdza austriacka.
lata 1918-1945
W czasie II wojny światowej zniszczeniu uległo około 45% miasta, w szczególności dzielnica żydowska i przedmieścia. Zniszczona została katedra oraz fronton kościoła franciszkanów, na
Zasaniu
spalone zostały budynki klasztoru i kościoła Benedyktynek[20].
Podział administracyjny
Rozwój terytorialny
Z dniem 1.01.2010 do miasta została przyłączona miejscowość
Kruhel Wielki
z
gminy Krasiczyn
, o powierzchni 2,39 km²[21].
Burmistrzowie i prezydenci Przemyśla
Obiekty architektury zabytkowej
W Przemyślu znajduje się największa liczba obiektów zabytkowych na obszarze
województwie podkarpackiego
[22] oraz jedna z największych w skali ogólnopolskiej. Swoją siedzibę ma tutaj Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków.
Pozostałości preromańskiej rotundy i palatium na Wzgórzu Zamkowym
Gotyckie prezbiterium katedry
Renesansowy Zamek Kazimierzowski
Wczesnobarokowy kościół oo.Karmelitów
Późnobarokowy kościół oo.Franciszkanów
Neogotycki kościół oo.Salezjanów
Pałac Lubomirskich - eklektyzm
Secesyjne kamienice przy ul. Grunwaldzkiej
Modernistyczny Dom Robotniczy
Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej - dekonstruktywizm
Zamki, pałace i dworki
Kościoły i klasztory
Cerkwie i klasztory
Budynki użyteczności publicznej
Architektura i sztuka Secesji
- założenie urbanistyczne w dzielnicy Zasanie - ul. Długosza, Grunwaldzka i pl. Konstytucji
- wille: "Marya" przy Słowackiego 27, Poniatowskiego 25 (Zasanie)
Architektura militarna i obronna
Cmentarze
- zabytkowe nagrobki na Cmentarzu Głównym
-
Nowy cmentarz żydowski
-
Stary cmentarz żydowski
- nieistniejący
- Cmentarz Wojskowy
- zespół 4 cmentarzy wojennych z I wojny światowej
- Cmentarz Żołnierzy Niemieckich z Wehrmachtu
- Ukraiński Cmentarz Wojenny
Pozostałości preromańskie i romańskie
- preromańska rotunda - relikty na Wzgórzu Zamkowym, IX w.
- preromańskie monasterium na Wzgórzu Zamkowym, IX w.
- romańska bazylika trzynawowa, X w.
- palatium książęce, X w.
Inne
Muzea i Archiwa
Kultura
Ośrodki kultury
- Centrum Kulturalne /Klub "Piwnice"/
- Przemyskie Centrum Kultury i Nauki "Zamek"
- Młodzieżowy Dom Kultury
- Wojskowy Ośrodek Kultury
- Dom Kultury "Kolejarz"
Teatr
- Teatr "Fredreum" na Zamku Kazimierzowskim – Towarzystwo Dramatyczne im. Aleksandra Fredry
Kina
Galerie
- Państwowa Galeria Sztuki Współczesnej
- White Photo Gallery - Galeria Fotografii
- Galeria Fotografii przy MKK "Niedźwiadek"
- Galeria ZAMEK
- Galeria GALICJA
- Antyki i Dzieła Sztuki
Cykliczne imprezy kulturalne
- Wielokulturowy Festiwal "Galicja" (organizator: Fundacja "Dziedzictwo" przy współpracy UM Przemyśl)
- Dni Patrona Miasta "Wincentiada" (organizator: Przemyskie Centrum Kultury i Nauki)
- Turniej Satyry im. Ignacego Krasickiego "O Złotą Szpilę" (organizator: CK Przemyśl) – konkurs stworzony i prowadzony przez Barbarę Płocicę, założeniem turnieju jest wyłonienie najlepszych satyryków w czterech konkurencjach: teatralnej, recytacji, literackiej i plastycznej.
- Festiwal "Agora" (organizator: CK Przemyśl)
- Noc Iwana Kupały* (organizator: Związek Ukraińców w Polsce Koło w Przemyślu)
- Podkarpacki Jarmark Turystyczny (otwarcie sezonu turystycznego w województwie)
- Barbarossa - inscenizacja walk o miasto z okresu II wojny światowej
- Święto mleka
- Święto wina i miodu
- Jarmark Turystyczny
- Salezjańskie Lato Muzyczne
- Jesień Muzyczna
Film i fotografia
Literatura
- Przemyska Wiosna Poetycka (organizator: PCKiN)
- Turniej Wierszy Jednego Poety (organizator: Przemyska Biblioteka Publiczna)
Muzyka i taniec
- Jazz Bez... – Mikołajki jazzowe (organizator: CK Przemyśl)
- Jazz nad Sanem (organizator MKK "Niedźwiadek")
- Świętojańska noc jazzowa (organizator: PCKiN)
- Ogólnopolski Festiwal Kapel Podwórkowych (organizator: CK Przemyśl)
- Przemyska Jesień Muzyczna (organizator: Towarzystwo Muzyczne w Przemyślu)
- Dni Muzyki Oratoryjno-Kantatowej (organizator: CK Przemyśl)
- Festiwal "Ghitaralia" (organizator Zespół Państwowych Szkół Muzycznych)
- Międzywojewódzki Przegląd Dziecięcych Zespołów Tańca Ludowego „Taneczny Krąg” (organizator: CK Przemyśl)
- Międzynarodowy Festiwal Muzyki Akordeonowej.
- Salezjańskie Lato Muzyczne
- Muzyka Młodych u Franciszkanów
Plastyka
- Międzynarodowe Biennale Malarstwa "Srebrny Czworokąt" (organizator: Państwowa Galeria Sztuki Współczesnej w Przemyślu)
Teatr
- Biesiada Teatralna w Horyńcu-Zdroju – Konfrontacje Zespołów Teatralnych Małych Form (organizator: CK Przemyśl)
- Przegląd Teatralny "Antrakt" (organizator: CK Przemyśl)
- Przemyska Jesień Teatralna (organizator: CK Przemyśl)
- Przemyska Wiosna Fredrowska (organizator: PCKiN)
Kluby taneczne
- Neo Club w podziemiach DH Szpak
- Saturn, przy hotelu Gromada
- Szalony Młyn
- Sfera
- Neo
- Klub Iluzja
Edukacja
- Ta sekcja jest . Jeśli możesz, .
Sport
- Piłka nożna
- POLONIA Przemyśl (III liga) CZUWAJ Przemyśl (Klasa okręgowa)
- Koszykówka
- POLONIA Przemyśl (III liga)
- Piłka ręczna
- POSiR CZUWAJ Przemyśl (I liga)
- Lekkoatletyka
- Tempo 5 Przemyśl
- Tenis stołowy
- NURT POSIR Przemyśl (II liga)
- Boks
- Przemyska Szkoła Bokserska NIEDŹWIADKI
- Narciarstwo
- Sekcja narciarska POSiR Przemyśl
- Kolarstwo
- Przemyskie Towarzystwo Cyklistów
- Strzelectwo sportowe
- Klub Strzelecki "Twierdza" LOK Przemyśl
- Taniec
- Szkoła Tańca "A-Z" Przemyśl
[1]
Coraz popularniejsze stają się spływy kajakowe Doliną Sanu[] Coraz popularniejsza w Przemyślu staje się
Capoeira
[] - sztuka walki i tańca (jedyną grupą w Przemyślu jest mundo capoeira)[].
Kluby sportowe
- Klub Lekkoatletyczny "Tempo 5 Przemyśl"
- Klub Strzelecki "Twierdza" LOK Przemyśl
- Miejski Klub Sportowy "Polonia"
- Kolejowy Klub Sportowy "Czuwaj"
- Powiatowy Szkolny Związek Sportowy
- Międzyszkolny Klub Sportowy „JUVENIA”
- Powiatowe Szkolne Towarzystwo Sportu i Rekreacji
- Klub Żeglarski „OPTY” przy MZK sp. z o.o.
- Stowarzyszenie Karate „SAIHA” KYOKUSHINKAI-IFK
- Przemyski Klub SHORIN - RYU Karate
- Przemyska Reprezentacja Maratończyków
Obiekty sportowe
- Strzelnica LOK (pneumatyczna i kulowa) ul. Słowackiego 40
- Przemyski Park Sportowo Rekreacyjny (POSiR) ul. Sanocka 4
-
Stok Narciarski w Przemyślu
(POSIR)
- Sztuczne Lodowisko (POSIR) ul. Sanocka 2
- Kryta Pływalnia (POSIR) ul. 22 Stycznia 6
- Hala sportowa POSiR ul. Mickiewicza 30
- Korty Tenisowe (KS Czuwaj) ul. 22 Stycznia 6
- Skate Park (POSIR) ul. Sanocka 2
- Stadion Miejskiego Klubu Sportowego "Polonia" ul. Sanocka 18
- Stadion Klubu Sportowego "Czuwaj" ul. 22 Stycznia 6
- Stadion szkolny "Juvenia" ul. Dworskiego 98 (lekkoatletyczny)
- Boiska do siatkówki plażowej (Wyb. Ojca Świętego - plaża miejska)
- Boisko ORLIK ul. Dworskiego 96
Kościoły i związki wyznaniowe
Ludzie związani z Przemyślem
Honorowi Obywatele Miasta[23]
Posłowie
Transmitowane programy
Radio
|
---|
Program |
Częstotliwość
|
Moc
nadajnika
|
Polaryzacja
|
---|
Polskie Radio Program 1
| 87,8 MHz | 5 kW | pozioma |
Radio Eska
Przemyśl Komin "MPEC | 90,3 MHz | 0,1 kW | pionowa |
Polskie Radio Dwójka
| 94,1 MHz | 1 kW | pozioma |
Radio Fara Przemyśl " Średnia" | 98,2 MHz | 1 kW | pozioma |
Polskie Radio Trójka
| 99,6 MHz | 5 kW | pozioma |
Radio Rzeszów
Przemyśl | 102,0 MHz | 10 kW | pozioma |
RMF FM
| 103,4 MHz | 10 kW | pozioma |
Radio Maryja
| 105,1 MHz | 1 kW | pionowa |
Radio Zet
| 107,9 MHz | 10 kW | pozioma |
-
Telewizja
Telewizje kablowe
i
satelitarne
: m.in.
Toya
,
Cyfrowy Polsat
-
Prasa
Legendy
Legendy o powstaniu miasta:
- ruski książę Przemysław ruszył na polowanie i w miejscu, w którym upolował niedźwiedzia założył osadę z niedźwiadkiem w herbie, od jego imienia nazwaną Przemyślem
- na obszarze dzisiejszego Przemyśla powstała osada i wielu ludzi zastanawiało się, jak ją nazwać – pewna starsza kobieta powiedziała: "Myśl, nie myśl, niech będzie Przemyśl" – i tak też zostało.
- jako że miasto leżało w strategicznym punkcie, na styku Polski z Rusią, były to bardzo niebezpieczne strony. Udających się tam kupców i wędrowców uprzedzano: "Dobrze to sobie przemyśl..."
Przypisy
- ↑
Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym, stan 31.12.2009
- ↑
Weatherbase: Historical Weather for Przemysl, Poland
(
ang.
). [dostęp 17.12.2008].
- ↑
wydanie internetowe
Połnoje sobranije russkich letopisiej, t. I., Leningrad 1926-1928.
- ↑ Przykład kompletnej negacji M. Hruszewski, Istorija Ukrainy-Rusi, t. I, Lwów 1904.
- ↑ Taki pogląd wyraził S. M. Kuczyński, Studia z dziejów Europy Wschodniej X-XVII wieku, Warszawa 1965.
- ↑ na Rusi Polacy byli zwani Lachami; zob. Połnoje sobranije russkich letopisiej, t. I., Leningrad 1926-1928.
- ↑
Jerzy Nalepa
, Prapolski bastion toponimiczny w Bramie Przemyskiej i Lędzanie, Onomastica, R. 36: 1991, s. 5–45; zob. także
Jerzy Nalepa
, Pogranicze polsko-ruskie do połowy wieku XIV a archaiczne hydronimy i toponimy : weryfikacja "weryfikacji", Slavia Antiqua, T. 41: 2000, s. 27-48.
- ↑ Jak np. o koalicji Włodzimierza z cesarzem
Ottonem II
; zob. S. Zakrzewski, Mieszko I jako budowniczy państwa polskiego, Warszawa 1920.
- ↑ Zob. H. Łowmiański, Początki Polski, t. V, Warszawa 1973.
- ↑ Zob. przede wszystkim G. Labuda, Studia nad początkami państwa polskiego, t. II, Poznań 1988, s. 167 - 176.
- ↑ T. Lehr-Spławiński, Lędzice-Lędzianie-Lachowie, [w:] Opuscula Casimiro Tymieniecki septuagenario dedicata, Poznań 1959. Zob. też Constantine Porphyrogentius, De administrando imperii, ed. G. Moravcsik, Budapeszt 1949.
- ↑ Tak już W. Abraham, Organizacya kościoła w Polsce do połowy XII wieku, Lwów 1892.
- ↑ Żadne z tych źródeł Przemyśla bezpośrednio nie dotyczy; Chęć zamiany nazwy w zapisce "Powieści" z "Lachom" na "Czechom" wyrażał np. B. Grekow, Walka Rusi o stworzenie własnego państwa, Warszawa 1951.
- ↑ G. Labuda, Studia nad początkami państwa polskiego, t. II, Poznań 1988. Badacz ten uważa także, że taki sam charakter miało panowanie Czechów w
Krakowie
przed zdobyciem go przez
Mieszka I
.
- ↑ O platium zob. A. Żaki, Preromańskie palatium i rotunda w Przemyślu, Wrocław-Poznań 1962. O grobach zob. A. Kunysz, Przemyśl w pradziejach i wczesnym średniowieczu, Przemyśl 1981.
- ↑ Wywód potwierdzający tożsamość miasta Primisz z Przemyślem zob. Kupfer F., Lewicki T. (wyd.), Źródła hebrajskie do dziejów Słowian i niektórych innych ludów środkowej i wschodniej Europy. Wyjątki z pism religijnych i prawniczych XI-XIII w., Wrocław-Warszawa 1956. Tam też edycja źródła.
- ↑ T. Lewicki, Źródła hebrajskie i arabskie do dziejów Przemyśla, [w:] Rocznik Przemyski 11 (1967), s. 49 - 64; Nie wszyscy uczeni przyznają rację tym poglądom (szczególnie o "Primisz = Przemyśl"); zob. S. M. Kuczyński, op. cit.
- ↑ S. Kryciński, Przemyśl i Pogórze Przemyskie, Pruszków – Olszanica 1997, s. 62
- ↑ A. Kunysz, Przemyśl tysiącletni gród nad Sanem, [w:] Przemyśl miasto zabytków i kultury, Kraków 1986, s. 35
- ↑ J. Rożański, Przemyśl, przewodnik, Przemyśl 1993, s. 52.
- ↑ Norbert Ziętal:
W Przemyślu przybędzie osiem nowych ulic
(
pol.
). [dostęp 28 grudnia 2009].
- ↑
http://www.google.ie/search?sourceid=navclient&ie=UTF-8&rlz=1T4SKPT_enIE398IE398&q=rejestr+zabytkow+przemysla
- ↑
Honorowi Obywatele Przemyśla
Bibliografia
- Jerzy Motylewicz "Społeczeństwo Przemyśla w XVI i XVII wieku", Wydaw. Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2005, Rzeszów
- Muzeum Narodowe Ziemie Przemyskiej (ed.): Tajemnice placu Berka Joselewicza w Przemyślu. Rezultaty badań archeologicznych w rejonie „żydowskiego miasta“ (Katalog wystawy). Przemyśl 2006, .
Zobacz też
Linki zewnętrzne