Sanok
SanokSanok – (Królewskie Wolne Miasto Sanok;
węg.
Sánók,
niem.
Saanig,
ukr.
Сянік,
łac.
Sanocum,
jidysz
Sonik,
heb.
סנוק lub סאנוק),
miasto powiatowe
w
województwie podkarpackim
. Położone w dolinie
Sanu
, na terenie
Kotliny Sanockiej
, u podnóża
Gór Słonnych
i
Pogórza Bukowskiego
w
Euroregionie Karpackim
. Miasto liczy ok. 40 tys. mieszkańców[2] i ma powierzchnię 38,15 km² (2005). Stanowi najdalej wysunięty na południowym wschodzie ośrodek miejski Polski, z rozwiniętym przemysłem samochodowym i chemicznym. Ważny węzeł komunikacyjny na skrzyżowaniu dróg na
Słowację
i
Ukrainę
.
Powiat sanocki
jest jednym z najstarszych ośrodków
górnictwa
naftowego
na świecie, rafineria oraz kopalnie ropy naftowej istniały tu przed rokiem
1884
. W mieście istnieje dużo zabytków oraz dzieł sztuki, odbywają się tu ważne imprezy kulturalne, sportowe i rozrywkowe o charakterze europejskim i krajowym. Środowisko naturalneSanok leży w strefie
klimatu górskiego
. Cechą charakterystyczną są tu porywiste ciepłe wiatry zwane
fenami
wiejące od południa poprzez
Przełęcz Dukielską
oraz
Łupkowską
. Najkorzystniejsze warunki klimatu od strony
Pogórza Bukowskiego
posiadają stoki o nachyleniach pow. 5% przy ekspozycji do słońca od strony południowej, południowo-wschodniej i południowo-zachodniej. Jako dobrze nasłonecznione tereny te posiadają bardzo korzystne warunki termiczno–wilgotnościowe odpowiednie dla osadnictwa i rolnictwa. Okres zalegania pokrywy śnieżnej waha się w granicach 60 – 80 dni. Najpogodniejszymi okresami w roku są koniec lata i jesień. Zima jest okresem o największym zachmurzeniu. Średnia roczna temperatura wynosi 8 °C, średnia stycznia – 3 °C, średnia lipca 18 °C[3] W całym powiecie sanockim średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca stycznia waha się od – 2,5 °C do – 3,5 °C, najcieplejszego miesiąca lipca od 17 °C do 17,9 °C. Czas trwania zimy od 80 do 90 dni, a lata od 75 do 99 dni. Dni pochmurnych jest od 100 do 145 dni, a pogodnych od 55 do 63 dni. Pokrywa śnieżna od 30 do 35 dni. Opady roczne od 750 do 780 mm. Długość okresu wegetacyjnego wynosi około 200 dni[4]. Różnorodność szaty roślinnej w Sanoku charakteryzuje się składem gatunkowym zbliżonym do lesistych zboczy
Gór Słonnych
– widocznej w mikroskali na terenie
parku miejskiego
. Drzewostan ten w dużej mierze zdominowany jest przez trzy gatunki tj.
jesion wyniosły
,
grab zwyczajny
oraz lipę drobnolistną. Pozostałe gatunki to m.in. klony, wiązy, dęby,
modrzew europejski
,
buk zwyczajny
,
wierzba iwa
, oraz
jarząb pospolity
. Okalające Sanok (
Olchowce
, Posada) od południa i wschodu
Góry Słonne
są gęsto porośnięte naturalną dla tego rejonu
buczyną karpacką
. W okresie lęgowym obszar ten zasiedla kilka par
orła przedniego
,
puszczyka uralskiego
,
orlika krzykliwego
, oraz
bocian czarny
,
bocian biały
,
bielik
,
gadożer
,
orlik grubodzioby
,
orzełek włochaty
,
rybołów
,
jarząbek
. Większe zwierzęta drapieżne reprezentują takie gatunki jak lis,
bóbr
i
wydra
[5] Z bezkręgowców w parku miejskim napotkać można liczne cieniolubne chrząszcze rodziny biegaczowatych, w tym z rodzaju Carabus będące pod ochroną. Liczne gatunki motyli z rodziny rusałkowatych oraz bielinkowatych[6]. Centralna część obszaru miasta usytuowana jest w zasięgu
korytarza ekologicznego
rzeki
San
, która dzieli Sanok na część wschodnią i zachodnią. Niektóre monumenty upamiętniające ważne dla miasta rocznice i postaci to drzewa. Pierwszą wzmiankę o Sanoku z
1150
, w 850 rocznicę powstania grodu upamiętnia
lipa szerokolistna
(Tilia platyphyllos),
surmia
(Catalpa bignonioides) o imieniu "Jerzy" –
Jerzego II Trojdenowicza
piastowskiego księcia, który nadał Sanokowi prawa miejskie w roku
1339
, zaś
miłorząb
(Gingko biloba) "Bartko" – pierwszego
zasadźcę
. Pomniki drzewa znajdują się w ogrodzie Biblioteki Miejskiej. Do współczesnych wydarzeń nawiązuje
Klon pospolity
(Acer platanoides) o imieniu "Karl" w odmianie czerwonolistnej, który jest pamiątką dziesięciolecie partnerstwa Sanoka z niemieckim miastem
Reinheim
– Karl, Hartmann ma na imię burmistrz Reinheim[7].
Historia miasta
Toponimika nazwyNa tle ruskiego i neutralnego nazewnictwa Sanok jako miano
recypientu
Sanu
, ze względu na swoją strukturę
morfologiczną
, tj.
sufiksalne
-ok – podobnie jak
Wisłoka
,
Wisłok
nazwy odnoszące się do dopływów
Wisły
– wyznaczają kierunek
hydronimów
, ciążących ku terenom zachodniosłowiańskich nadwiślańskich
Wiślan
[8]. W uzasadnieniu tezy o zachodniosłowiańskim charakterze regionu sanocko-przemyskiego możliwe jest również wykorzystanie i to przede wszystkim miana osi tego regionu – rzeki
San
, której nazwa w wersji ruskiej Sjan stanowi według
Mikołaja Rudnickiego
pożyczkę zachodniosłowiańską z przegłoszonym ě wobec prasłowiańskiego Sěnъ[9], jednocześnie sam rdzeń nazwy
san
byłby prawdopodobnie pochodzenia celtyckiego, etymologicznie oznaczającego rzekę[10][11][12][13][14]. Etnografia okolic SanokaObok takich miejscowości jak
Bukowsko
,
Jaśliska
,
Mrzygłód
czy
Zarszyn
miasto do
Operacji Wisła
leżało na terenach południowego pograniczna kulturowego poza zasięgiem zwartego osadnictwa polskiego (
wyspa językowa
), otoczone wsiami z dominującą przewagą ludności
rusińskiej
[15]. Ludność polska posługiwała się dialektem sanockim[16], będącym gwarowym wariantem
dialektu małopolskiego
[17]. Do
1946
okolice Sanoka zamieszkane było w większości przez rusińskich
Łemków
. "Gdzie ich nazywano (
1851
), albo Sanockimi Góralami, albo też Lemkami, od przysłówka Lem, który używają, a który odpowiada co do znaczenia przysłówkowi "tylko". Właśnie wśród tych Górali Sanockich czyli jak ich zwać chcą Lemków, leży ponad
Osławą
trzy wioski w niewielkiej odległości od siebie, gdzie w jednej mówią ludzie "Lem" w drugiej "Nem" w trzeciej "Łeż", tem samym tedy prawem można by ich nazywać Lemkami, Memkami, i Łeżkami"[18]. Rozproszone enklawy tej grupy pozostały do dnia dzisiejszego w dorzeczu Osławy m.in. w
Mokrem
,
Szczawnem
,
Kulasznem
,
Łupkowie
,
Rzepedzi
,
Turzańsku
, i
Komańczy
. PrehistoriaOkolice Sanoka zostały zasiedlone już od czasów starożytnych – wykopaliska archeologiczne potwierdzają ślady
kultury przeworskiej
z II wieku n.e oraz poprzedzającą ją kulturę lateńską, której przedstawicielami na tym terenie byli Celtowie. Królestwo PolskieSanok został założony około
X
/
XI wieku
. Najstarsza wzmianka o grodzie w Sanoku pochodzi z roku
1150
i została spisana w ruskim
Latopisie Hipackim
. W
1340
r. prawem spadkobierstwa posiadł te ziemie
Kazimierz III Wielki
i włączył do swego
Królestwa
. Po tym okresie przez następne kilkadziesiąt lat Sanok znajdował się pod opieką Korony węgierskiej oraz urzędujących tu starostów węgierskich.
20 stycznia
1339
książę Małej Rusi
Jerzy II
z rodu
Piastów
nadał Sanokowi przywilej lokacyjny[19] na
prawie magdeburskim
.
Zasadźcą
, oraz pierwszym wójtem został zaufany księcia – Bartek z
Sandomierza
. Wśród świadków tego wydarzenia figurują przybyli do Sanoka m.in. Adalbertus,
wójt
z
Bochni
(jeden z sędziów
procesu warszawskiego
), oraz Barłomiej, wójt z
Warszawy
[20]. Organizację kościoła łacińskiego na ziemi przemyskiej i sanockiej, podporządkowanego poprzednio bezpośrednio papieżowi, przeprowadza następnie franciszkanin
Eryk z Winsen
.
2 maja
1417
w Sanoku odbył się w kościele franciszkańskim ślub Jagiełły z jego trzecią żoną
Elżbietą Granowską
. Na sanockim zamku, po śmierci
Władysława Jagiełły
, wiele lat zamieszkiwała jego czwarta żona, królowa
Zofia Holszańska
, zwana Sońką. W latach 1555-1556 w zamku w Sanoku mieszkała królowa
węgierska Izabela
. O zasługach królowej
Bony
dla miasta świadczy włączenie herbu
Sforza
(wąż połykający
Saracena
) do herbu miasta. Okres od połowy
XIV
do połowy
XVI wieku
uchodzi za najpomyślniejszy w dziejach miasta. Od końca XVI wieku rozpoczął się powolny upadek Sanoka. Wpłynęły na to liczne pożary, z których największy zniszczył miasto niemal doszczętnie – ocalał tylko kościół
franciszkanów
, 5 domów i górne przedmieście.
W roku
1772
Sanok oraz
ziemia sanocka
weszły po
pierwszym rozbiorze
w skład Królestwa
Galicji
i
Lodomerii
. Ponieważ miasto było zniszczone a
sanocki ratusz
spalony, władze administracyjne przeniosły siedzibę powiatu do zamku w Lesku. Od tego też roku miasto należało do
cyrkułu
leskiego, a następnie sanockiego. Po reformie administracyjnej w roku
1864
miasto było siedzibą
starostwa
i powiatu sądowego w kraju
Galicja
. W roku
1883
miasto liczyło 5181 mieszkańców. W roku
1853
miasto odwiedził cesarz
Franciszek Józef I
, a w roku
1915
następca tronu i przyszły cesarz austriacki
Karol I
.
20 listopada
1888
roku powstało
Towarzystwo Gimnastyczne Sokół
w Sanoku. Do 1939 najliczniejszą grupą narodowościową była społeczność żydowska licząca ponad 40% populacji tego miasta. Żydzi zajmowali się nie tylko handlem (na 100 kupców, 74 było narodowości żydowskiej), ale również działalnością przemysłową (na 100 przemysłowców różnych branż, 90 to Żydzi). Na 30 kancelarii adwokackich 18 było żydowskich. Na 43 praktykujących lekarzy 22 było również Żydami.W 1929 w Sanoku powstał oddział
Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego
. Do 25 marca
1930
w Sanoku znajdowała się siedziba Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego Straży Granicznej, któremu podlegały komisariaty i placówki nadzorujące południową granicę Rzeczypospolitej w woj.krakowskim,lwowskim i stanisławowskim. W
1936
odbył się w Sanoku "Zjazd Górski" ,na którym zaprezentowały się regionalne grupy góralskie zamieszkujące Karpaty od Cieszyna po granicę z Rumunią. W trakcie tego Zjazdu zainicjowano powstanie Związku Ziem Górskich[21]. W latach
1938
-
1944
Sanok był siedzibą
apostolskiego administratora Łemkowszczyzny
Ołeksandera Małynowśkiego
. W garnizonie Sanok stacjonował
2 Pułk Strzelców Podhalańskich
wchodzący w skład
22 Dywizji Piechoty Górskiej
. Rozkazem Komendanta Straży Granicznej z
16 stycznia
1939
w Sanoku utworzono Komendę Obwodu Straży Granicznej wchodzącej w skład Wschodnio-Małopolskiego Okręgu Straży Granicznej we Lwowie, której podlegały Komisariaty w
Dwerniku
,
Cisnej
,
Komańczy
i
Posadzie Jaśliskiej
. Pod Sanokiem walki obronne z nacierającymi wojskami niemieckimi toczyła
3 Brygada Górska
dowodzona przez płk.
Jana Kotowicza
wchodząca w skład grupy operacyjnej gen. bryg.
Kazimierza Orlika-Łukoskiego
. W dniu
9 września
1939
r. z Sanoka przez Lesko do Ustrzyk wycofywali się żołnierze Batalionu Obrony Narodowej Sanok (dowódca batalionu kpt. Tadeusz Kuniewski) i toczyli walki w celu opóźnienia marszu Niemców na wschód. Od
26 października
1939
,
dystrykt krakowski
, powiat sanocki (
Landkreis Sanok
), któremu podlegały komisariaty wiejskie w Sanoku, Brzozowie i Baligrodzie Przez Sanok na rzece
San
ustalona została do czerwca
1941
granica międzypaństwowa niemiecko-sowiecka. Prawobrzeżna strona Sanoka oraz część powiatu sanockiego dostały się w okresie 1939-1941 pod okupację sowiecką. W okresie
II wojny światowej
w Sanoku mieściła się Komenda Obwodu
AK
o kryptonimie
OP-23
, podzielona na 10 placówek. W Placówce Sanockiej dowodzili Placówki: od II 1943 – IX 1943 Władysław Pruchniak „Sęp”, "Ireneusz”, „Felek”, IX 1943 – 1944 Paweł Dziuban „Dziedzic”. 3 sierpnia 1944 Sanok został zdobyty przez
Armię Czerwoną
[22]. Po 1944We wrześniu 1944 z rejonu na zachód od Sanoka ruszyła na zachód ofensywa wojsk radzieckich zwana
Operacją dukielsko-preszowską
. Opuszczony przez Niemców obszar przechodził następnie pod wojskowe zarządy armii czerwonej tzw. "wojennyje komanda". Lata powojenne to równocześnie okres odbudowy ze zniszczeń, a następnie rozbudowy zakładów przemysłowych w ramach budowy gospodarki socjalistycznej. Sanoccy potentaci: Sanocka Fabryka Autobusów "
Autosan
" i
Zakłady Przemysłu Gumowego "Stomil"
zatrudniający tysiące pracowników wpłynęli w ostatnich dziesięcioleciach na znaczny rozwój miasta. Wokół starej części Sanoka powstały nowe osiedla mieszkaniowe, liczba mieszkańców wzrosła do ponad 22 tys. na początku lat 70. XX w. 1 listopada 1972 r. na mocy rozporządzenia Rady Ministrów połączone powiaty: ustrzycki, leski oraz większość sanockiego w jeden powiat bieszczadzki[23] – tworząc największy powiat w Polsce. Siedzibą nowego powiatu pomimo protestów Ustrzyk Dolnych i Sanoka stało się Lesko. Miasto Sanok stało się oddzielnym powiatem miejskim; do Sanoka przyłączono kilka miejscowości na południu:
Zahutyń
, Dolinę,
Zasław
,
Zagórz
oraz
Wielopole
. Sanok stał się największym obszarowo miastem w całej swej 700-letniej historii. "Wielki Sanok" przetrwał zaledwie pięć lat, jego istnienie zlikwidowała kolejna reforma administracyjna w 1975 r oraz nadanie praw miejskich Zagórzowi w 1977 r. Od
1983
Sanok jest siedzibą
władyki
prawosławnej
eparchii
przemysko-nowosądeckiej. WspółczesnośćObecnie Sanok liczy ok. 40 tys. mieszkańców. Jego teraźniejszość jest wynikiem działalności wielu ludzi, którzy poprzez swoją działalność, pracę, twórczość wpłynęli na rozwój miasta. Nie sposób wymienić wszystkich. Oprócz podanych wcześniej kilku postaci należy wspomnieć również o takich artystach jak: Jan Gniewosz (poł. XIX w.), Józef Sitarz, Leona Getz i Władysław Lisowski (okres międzywojenny) oraz Roman Tarkowski, Anna i Tadeusz Turkowscy,
Marian Kruczek
,
Kalman Segal
,
Zdzisław Beksiński
,
Władysław Szulc
, Barbara Bandurka,
Halina Halszka Więcek
, Jerzy Wojtowicz, Anna Pilszak, a także licznych intelektualistach, reprezentujących różne dziedziny nauki: Julianie Krzyżanowskim, braciach Vetulanich, rodzinie Zaleskich czy
Adamie Fastnachcie
, najwybitniejszym historyku Ziemi Sanockiej. Kultura i sztuka Zabytki i atrakcje turystyczne[24] Muzea i galerie-
Muzeum Historyczne
– istnieje od 1934 roku. Jego siedzibą jest
zamek królewski w Sanoku
oraz Zajazd przy ul. Zamkowej z końca XVIII wieku. Największą i najcenniejszą jej część stanowią obrazy
Zdzisława Beksińskiego
.
-
Muzeum Budownictwa Ludowego
– założone zostało w
1958
roku. Wyjątkową atrakcję skansenu stanowi ekspozycja malarstwa cerkiewnego (XVI-XIX w.) oraz architektura sakralna. Sanockie Muzeum Budownictwa Ludowego oraz Muzeum Historyczne rekomendowane są przez Encyklopedię Larousse'a.
- Sanocka Galeria BWA – Biuro Wystaw Artystycznych Galeria Sanocka powstała w maju
2006
roku. Jest galerią miejską, niekomercyjną.
- Galeria PWSZ – w galerii można zobaczyć dzieła studentów
PWSZ w Sanoku
, którzy kształcą się w Instytucie Edukacji Artystycznej.
Festiwale i przeglądy Współcześni artyści sanoccyLogo "Sanok" [25]. Oficjalne Logo Sanoka - Zdzisław Twardowski - malarstwo
- Renata Filipczak – rzeźba
- Justyna Kurkarewicz – rzeźba
- Anna Pilszak – malarstwo
-
Janusz Szuber
– pisarz, poeta
-
Bartłomiej Rychter
– pisarz
-
Halina Halszka Więcek
– pisarka, poetka
-
Adam Przybysz
– rzeźba,
- Piotr Kolano – malarstwo, grafika
-
Władysław Szulc
– malarz i fotograf
- Barbara Bandurka – malarstwo
- Janusz Podkul - choreograf
- Włodzimierz Marczak – pisarz
- Jacek Mączka – poeta
- Artur Olechniewicz – malarz, pisarz
- Jan Szelc – poeta
- Ryszard Kulman – poeta
-
Janusz Gołda
– pisarz
Miasto w dziełach literackich-
Zygmunt Kaczkowski
– Murdelio; Ostatni z Nieczujów; Opowiadania Nieczui, 1853
-
Jaroslav Hašek
– Przygody dobrego wojaka Szwejka podczas wojny światowej, 1921
-
Kalman Segal
– A shṭeṭl baym San. 1965; Nad dziwną rzeką Sambation. 1957; Dolina zielonej pszenicy. 1964; Śmierć archiwariusza. 1967; Miłość o zmierzchu. 1962.
-
Marian Pankowski
– U starszego brata na przyzbie. 2005
-
Janusz Szuber
– Apokryfy i epitafia sanockie. 1996; Mojość 2005
-
Bartłomiej Rychter
– Złoty Wilk, 2009
-
Leon Getz
(malarz) – "Sanok"; "Schody klasztorne w Sanoku"
Domy kultury- Sanocki Dom Kultury
- Młodzieżowy Dom Kultury
- Osiedlowy Dom Kultury "Gagatek"
- Osiedlowy Dom Kultury "Puchatek"
- Dom Kultury "Caritas"
Biblioteki- Biblioteka Miejska im. Grzegorza z Sanoka
- Filia nr 1 (Dąbrówka)
- Filia nr 2 (Posada)
- Filia nr 3 (Wójtostwo)
- Filia nr 4 (Olchowce)
- Biblioteka PWSZ
- Biblioteka Pedagogiczna
- Biblioteka Muzeum Historycznego w Sanoku
- Biblioteka Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku
Ludzie związani z Sanokiem
DemografiaRok | 1883 | 1939 | 2000 | Liczba mieszkańców | 5 181 | 15 600 | 41 401 |
Dane z 30 czerwca 2004[26]: Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni |
---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % | populacja | 39 663 | 100 | 20 722 | 52,2 | 18 941 | 47,8 | gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 1039,7 | 543,2 | 496,5 |
Według danych z roku 2002[27] średni dochód na mieszkańca wynosił 1268,26 zł. Struktura powierzchniWedług danych z roku 2002[27] Sanok ma obszar 38,15 km². Budżet miastaBudżet miasta Sanoka | 1. | 2008 | 83.3 mln. zł | 2. | 2009 | 88.0 mln. zł | 3. | 2010 | 83.6 mln. zł |
Dzielnice SanokaW granicach miasta znajdują się następujące osiedla: Jana Pawła II, Sierakowskiego, Sadowa, Kiczury, Biała Góra, Okołowiczówka, Kościuszki, Robotnicza, Podgaje, Szklana Góra, Porcelana, Jerozolima, Zawadka, Jana III Sobieskiego, Olchowce, Czerwona Górka, Nad Stawami. Władze miasta Rada miastaOrganem stanowiącym jest Rada Miasta, składająca się z 21 radnych, wybieranych w wyborach powszechnych na 4-letnią kadencję. Na czele rady stoi przewodniczący, a zastępują go dwaj wiceprzewodniczący. Ratusz miejski - siedziba Urzędu Miasta, Rady Miasta, Rady Powiatu i Burmistrza Miasta Sanoka Skład Rady Miejskiej V kadencji (2006-2010): Nazwisko, imię |
Komitet wyborczy
|
---|
Babiak, Roman | Zjednoczeni Samorządowcy | Baszak, Janusz |
PO
| Bluj Maciej | Dla Sanoka | Chomiszczak, Tomasz |
PO
| Chrobak, Bogusław |
PiS
| Dańczyszyn, Tomasz | Samorządu Ziemi Sanockiej | Karaczkowski, Andrzej | Zjednoczeni Samorządowcy | Krynicki, Józef | Zjednoczeni Samorządowcy | Lewandowski, Leon | Dla Sanoka | Najsarek, Robert | Towarzystwo Rozwoju Ziemi Sanockiej | Oberc, Maria | Dla Sanoka | Oklejewicz, Jan | Dla Sanoka | Pawlik, Jan | Dla Sanoka | Pruchnicki, Wojciech – przewodniczący Komisji Rewizyjnej |
PiS
| Ryniak, Adam | Samorządu Ziemi Sanockiej | Sadowska, Janina – przewodnicząca Rady Miasta | Stowarzyszenia "Wiara-Tradycja-Rozwój" | Szałankiewicz-Skoczyńska, Maria | Stowarzyszenia "Wiara-Tradycja-Rozwój" | Tymoczko, Henryk |
PiS
| Wojewoda, Stanisław |
PiS
| Wróbel, Beata | Samorządu Ziemi Sanockiej | Wydrzyński, Wojciech | Towarzystwo Rozwoju Ziemi Sanockiej |
Burmistrzowie miasta
Na czele miasta stoi burmistrz, od 2002 roku wybierany w wyborach powszechnych na 4-letnią kadencję, jest on również organem wykonawczym miasta. Obecnie burmistrzem jest
Wojciech Blecharczyk
(KKW Wojciecha Blecharczyka – Dla Sanoka,
Sojusz Lewicy Demokratycznej
). Kościoły i związki wyznaniowe Przedsiębiorstwa w SanokuNajwiększe zakłady przemysłowe i produkcyjne działające w Sanoku:
EdukacjaPrzedszkola - Publiczne Przedszkole Samorządowe nr 1
- Publiczne Przedszkole Samorządowe nr 2 im. Jana Pawła II
- Publiczne Przedszkole Samorządowe nr 3
- Publiczne Przedszkole Samorządowe nr 4
Szkoły podstawowe - Szkoła Podstawowa nr 1 im. gen. B. Prugara-Ketlinga
- Szkoła Podstawowa nr 2 im. św. King] w Sanoku
- Szkoła Podstawowa nr 3 im. Tadeusza Kościuszki
- Szkoła Podstawowa nr 4 im. Zdzisława Peszkowskiego
- Szkoła Podstawowa nr 5
- Szkoła Podstawowa nr 6 im. Jana Pawła II
- Szkoła Podstawowa nr 7
Gimnazja Szkoły policealne - Podkarpacka Szkoła Przedsiębiorczości
- Szkoła Policealna dla Dorosłych nr 1
- Szkoła Policealna dla Dorosłych nr 3
- Zespół Szkół Medycznych im. Anny Jenke
Szkoły wyższe Uniwersytety - Uniwersytet III Wieku im. Jana Grodka
Inne - Podkarpacka Szkoła Przedsiębiorczości
- Policealne Studium w Sanoku Zakładu Doskonalenia Zawodowego w Rzeszowie
- Centrum Doskonalenia Nauczycieli
- Technikum na podbudowie ZSZ
- Centrum Kształcenia Praktycznego
- Państwowa Szkoła Muzyczna I i II st. im. Wandy Kossakowej
- Szkoła Muzyczna imienia Mikołaja Witalisa
| | Szkoły ponadgimnazjalne -
I Liceum Ogólnokształcące im. Komisji Edukacji Narodowej
-
II Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie
- I Społeczne Liceum Ogólnokształcące
-
Zespół Szkół nr 1 im. Karola Adamieckiego
(Zespół Szkół Ekonomicznych)
- IV Liceum Ogólnokształcące
- Technikum nr 1
- Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 1
- Technikum Uzupełniające
- Zespół Szkół nr 2 im. Grzegorza z Sanoka (Zespół Szkół Mechanicznych)
- III Liceum Ogólnokształcące
- II Liceum Profilowane
- Technikum nr 2
- Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 2
- Zespół Szkół nr 3 (Zespół Szkół Technicznych) (Zasadnicza Szkoła Zawodowa Przyzakładowa przy SFA)
- V Liceum Ogólnokształcące
- III Liceum profilowane
- Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 3
- Szkoła Policealna Zaoczna
- Technikum nr 3
- Zespół Szkół nr 4 im. Kazimierza Wielkiego (Zespół Szkół Budowlanych)
- VI Liceum Ogólnokształcące
- Technikum nr 4
- Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 4
- Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 6
- Technikum Uzupełniające dla Dorosłych
- IV Liceum Profilowane
- Zespół Szkół nr 5 im. Ignacego Łukasiewicza
- V Liceum Profilowane
- Technikum nr 5
- Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 5
- Liceum Ogólnokształcące uzupełniające dla dorosłych
|
Sport i rekreacjaNa terenie miasta znajduje się wiele obiektów sportowych najwyższej klasy m.in.: hala widowiskowo-sportowa z lodowiskiem
Arena Sanok
, spełniająca wymogi do organizowania mistrzostw Europy czy świata w wielu dyscyplinach sportowych. Obiekt jest jedną z najnowocześniejszych hal sportowych w Polsce. Może pomieścić do 5000 osób (miejsc siedzących ok. 3000). Hala jest również wyposażona w scenę do organizowania koncertów. Obiekty sportowe Kluby sportoweW Sanoku działają kluby sportowe. Najbardziej znanymi są
KH Sanok
(
hokej na lodzie
, w przeszłości pod nazwami Stal, STS, KH, SKH), występujący w polskiej najwyższej klasie rozgrywkowej oraz
Stal Sanok
(
piłka nożna
), który stał się sławny z wyeliminowania
Legii Warszawa
z
Pucharu Polski w 2006 roku
oraz
Widzewa Łódź
z
edycji Pucharu Polski w 2008 roku
. -
KH Sanok
(hokej na lodzie –
PLH
)
-
Stal Sanok
(piłka nożna – III liga)
- TS Sanoczanka PBS Bank (
siatkówka
– III liga)
- TSV Mansard Sanok (siatkówka – III liga)
- SKŁ Górnik (łyżwiarstwo szybkie)
- TS Zryw (łyżwiarstwo szybkie)
- Elcom MOSIR Sanok (łyżwiarstwo szybkie)
- MKS Sanok (pływanie)
- ZKS Stomil-Sanoczanka (tytuły mistrzów Polski w wyciskaniu leżąc,
podnoszenie ciężarów
, siatkówka)
- Sanocki Klub Tenisowy (tenis ziemny)
- Sanocki Klub Karate Kyokushinkai (
karate
kyokushin
, tytuły mistrzów Polski)
- ZKS Komunalni (
lekkoatletyka
)
- Klub kolarski "TimXTrim"
- Bieszczadzkie Towarzystwo Żeglarskie
- Sanocki Klub Rajdowy
- Sekcja Judo UKS Pantera
Imprezy sportowe- 76. Mistrzostwa Polski w podnoszeniu ciężarów (30-31.08.2006)
- Christmas Cup - międzynarodowy turniej piłki ręcznej w ramach przygotowań do
Mistrzostwa Świata 2007
z udziałem reprezentacji
Polski
,
Czech
i
Węgier
(20-22.12.2006)
- IceRacing Sanok Cup 2007 – Icespeedway (żużel na lodzie)
- Mistrzostwa Świata do lat 18 w hokeju na lodzie 2007 (oficj. nazwa
ang.
: World Championship u18 in Ice Hockey SANOK 2007) (4-10.04.2007)
- Mistrzostwa Polski w Curlingu SANOK 2007
- IceRacing Sanok Cup 2008 – Icespeedway (żużel na lodzie)
- Mistrzosta Europy w Icespeedway'u 2008 (żużel na lodzie, oficjalna nazwa ang.: European Chmpionship in Icespeedway SANOK 2008)
- EURO ICE HOCKEY CHALLENGE – SANOK 7-9 lutego 2008 (Liga Europejska hokeja na lodzie)
- Gala boksu zawodowego - walki stoczyli m.in.
Dariusz Snarski
oraz
Wojciech Bartnik
(28.06.2008)
- Preeliminacje do Igrzysk Olimpijskich w Vancouver w hokeju na lodzie (oficj. nazwa
ang.
: IO Vancouver 2010 – Qualifications) z udziałem reprezentacji Japonii,
Polski
, Rumunii i
Wielkiej Brytanii
, (6-9.11.2008)
- IceRacing Sanok Cup 2009 – Icespeedway (żużel na lodzie)
- Runda Kwalifikacyjna Mistrzostw Świata w Icespeedway'u 2009 (żużel na lodzie, oficjalna nazwa ang.: World Championship in Icespeedway – Qualifications Sanok 2009)
Rozrywka i rekreacja- Sanockie Błonie to spore tereny zielone rozciągające się od Obwodnicy Północnej do rzeki San, na których w pogodne dni można spotkać wiele sanoczan odpoczywających, spacerujących lub opalających się. Na sanockich błoniach w okresie letnim odbywają się imprezy masowe i koncerty. Znajdują się tam też: dwa boiska do piłki nożnej, dwa boiska do koszykówki i dwa stoły do tenisa stołowego.
- Park Miejski im. A.Mickiewicza. Usytuowany na Górze Parkowej, wyrastającej ponad miasto na wysokość 364 m n.p.m. Na szczycie Góry Parkowej usytuowany jest Kopiec im. Adama Mickiewicza. W parku znajduję się też platforma widokowa oraz źródełko im. Fryderyka Chopina.
- Muszla Koncertowa przy wejściu do Parku Miejskiego im. A.Mickiewicza od ul. Mickiewicza
Komunikacja w Sanoku- PKS Sanok – Dworzec Główny mieści się przy ul. Lipińskiego w sąsiedztwie dworca PKP
- PKP Sanok – w mieście znajdują sie trzy dworce kolejowe:
Sanok Główny
przy ul. Dworcowej,
Sanok Miasto
przy ul. Sienkiewicza i
Sanok Dąbrówka
przy ul. Okulickiego.
-
MKS Sanok
– Miejska Komunikacja Samochodowa obsługuje 31 linii miejskich (0, 0bis, 1, 1a, 2, 3, 3a, 4, 5, 5a, 5bis, 6, 7, 7a, 7s, 8, 8a, 9, 10, 10a, 12, 13, 13a, 14, 14a, 15, 17, 17a, 29, 29a, 38)
- TAXI – w Sanoku działa kilka firm taksówkarskich, główny przystanek znajduje się na placu św. Michała.
- w mieście działa też kilkanaście prywatnych przewoźników obsługujących linie międzymiastowe
DrogiDrogi krajowe i wojewódzkie W Sanoku znajduje się lądowisko dla śmigłowców
SP ZOZ Lotniczego Pogotowia Ratunkowego
. Znajduje się na obrzeżach miasta przy ul. Biała Góra. Śmigłowce sanockiego LPR obsługują całe
województwo podkarpackie
zapewniając szybką pomoc mieszkańcom województwa i turystom odwiedzającym ten region. Baza w Sanoku dysponuje śmigłowcem
Eurocopter EC135
, który w połowie sierpnia 2010 zastąpił wysłużonego
Mi-2
[30].. Najbliższe lotnisko pasażerskie
Rzeszów-Jasionka
obsługujące połączenia krajowe i zagraniczne oddalone jest o 80km. Media lokalne- TVP Rzeszów – Redakcja w Sanoku
- VOX FM (dawne Radio Bieszczady)
- Twoje Radio Sanok AM
- Tygodnik Sanocki
- esanok.pl
- isanok.pl
- sanok24.pl
- Głos Ziemi Sanockiej
- LUPA – Młodzieżowy Miesięcznik Kulturalny
- kurier-sanocki.pl – niezależny portal
- i-sanok.pl
- sanok.pro – niezależny portal
Miasta partnerskie Sąsiednie gminy
Sanok
,
Zagórz
Zobacz teżPrzypisy- ↑ Ludność: Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu
30 czerwca
2009 r.) [w:] GUS Listopad 2009
- ↑ Konferencja "Osiągnięcia gospodarcze Sanoka i ziemi sanockiej w ciągu ostatnich 20 lat" – Regionalna Izba Gospodarcza, Bank PBS, Urząd Miasta Sanoka i Starostwo Powiatowe w Sanoku. Sanok 18 grudnia 2009. Oficjalna strona miasta. www.sanok.pl
- ↑ Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Bukowsko. Bukowsko. Kwiecień 2005. Urząd Gminy Bukowsko. str. 5-7
[1]
- ↑
Wojciech Blecharczyk
. Walory przyrodnicze obszaru powiatu sanockiego. Rocznik sanocki. 2001. str. 272-279.
- ↑ Ministerstwo Środowiska. Polskie obszary
Natura 2000
. 2009-11-05 www.natura2000.mos.gov.pl/natura2000
[2]
- ↑
[3]
Park miejski w Sanoku. Zielone Karpaty. Piotr Kutiak. 2009
- ↑ Waldemar Bałada. Sanok. Zielone pomniki. Gazeta Wyborcza. Turystyka. 2008.11.17
- ↑
Władysław Makarski
Stosunki etniczno-językowe regionu krośnieńsko-sanockiego. 2007. Późne Średniowiecze w Karpatach polskich. s. 43
- ↑
Mikołaj Rudnicki
. Prasłowiańszczyzna. t.I, s. 210.
- ↑ "celtyckie nazwy rzek, głównie dopływów Wisły, jak
Raba
,
Ropa
, San i inne " [w:] Światowit. Rocznik poświęcony archeologii i badaniom pierwotnej kultury polskiej i słowiańskiej. Państwowe Wydawn. Naukowe. 1962. 254.; "[...] cytowane w literaturze, a więc: San, Raba, Ropa oraz braha albo bryja, sługa, hak, szczęka (patrz prace Mikołaja Rudnickiego,
Jan Rozwadowskiego
. Nazwy Wisły i jej dorzecza. Monografia Wisły. 2. – Studia nad rzek słowiańskich, I. Rozprawa. PAU. XLIII; przypisy tamże)" [w:] Janina Rosen-Przeworska. Tradycje celtyckie w obrzędowości Protosłowian. Ossolineum. 1964. str. 117.; " Pierwiastek celtycki sań, sen, od którego wywodzi się nazwa rzeki San (tak samo jak i
Sekwany
)" [w:] Kultura. Instytut Literacki (Paris, France). 1987. str. 175.; "[...] na linii na wschód po rzekę San, i dalej wznosząc łańcuch imponujących fortec położonych na wzgórzach. [...] W okolicach Krakowa celtyckie nazwy miejscowości i rzek – takie jak
Tyniec
czy
Soła
[...]" [w:]
Norman Davies
,
Elżbieta Tabakowska
. Boże igrzysko. Znak. 1989. str. 77; "[...]San (lateinische Graphie wie bei Sandomierz, Santok usw.). Vgl. altind. sindhu- "Fluß", den irischen GN
Shannon
und den Maizzufluß Sinn" [w:] Irena Kwilecka. Etnolingwistyczne i kulturowe związki Słowian z Germanami. Instytut Słowianoznawstwa PAN. 1987. str. 64.
- ↑ "Puisqu'il est impossible de les enumerer tous citons moins:
Brda
,
Brenna
,
Bzura
,
Drwęca
,
Mroga
,
Nida
,
Raba
,
San
, etc.
Bzura
selon Jan Rozwadowski correspond avec Brigulos,
Drwęca
aves Druentia, Durance,
Nida
avec Nidder,
Raba
avec
Raab
,
San
avec Sadne et Sein." [in:] Ethnologia Polona. Instytut Historii Kultury Materialnej (
Polska Akademia Nauk
). 1981. p. 49.
- ↑ "An adouci en san, eau, rivière; stach, sinueux, qui tourne. Allusion au cours sinueux de la Charente". op. cit. Antiq. de France. [in:] Revue des ëtudes historiques. Société des études historiques.
1835
. p.242.; Senne, nom propre de rivière. –
Scène
, ». L liou on l'on joue. —
Seine
, sf, sorte de «lot. 17. Cen», sm, impôt. — San, np Sen», sm, jugement [...]". [in:] Dictionnaire de pédagogie et d'instruction primaire. Ferdinand Edouard Buisson.
1883
. p. 980.
- ↑ "Le terme sawn « cleft, gully » est rapproché du
breton
san, saon s.f. « aqueduct, san-dour »." Études celtiques. Société d'Éditions "Les Belles Lettres", 1985 p. 337.
- ↑ "La racine san est à la base des patronymes : Sangnier, Sagne, Sagnolle, Lassassaigne et Delassassaigne dont un ancentre a habitè près d'un marais." [in:] Paul Bailly. Toponymie en Seine-et-Marne: noms de lieux. Editions Amatteis,
1989
. p. 77.
- ↑ "[...] Lobentanz-Nowotaniec i wiele innych, jak wreszcie i spora ilość nazwisk niemieckich spotykana w wioskach noszących dziś nazwy polskie. Śladem tego osadnictwa są wyspy polskie wśród elementu ruskiego, których część była polska od początku np.
Niebieszczany
, część zaś pochodziła ze spolonizowanych osad niemieckich
Poraż
, Nowotaniec i szereg innych [...]" [w:]
Roman Reinfuss
, Jan Piotr Dekowski, Olga Gajkowa. Prace i materiały etnograficzne. Polskie Towarzystwo Ludoznawcze.
1948
. str. 121-122., op. cit.
Władysław Sarna
. Opis powiatu krośnieńskiego pod względem geograficzno-historycznym.
1898
. (reprint) ISBN: 83-87282-21-9, rok:
2004
- ↑ "W
dialekcie małopolskim
występują wg
Pola
– trzy "odcienie": sandomierski, lubeski, i czerwono-ruski (sanocki). Ów dialekt autor rozprawki uważa za najbardziej urozmaicony ..." [w:] Uniwersytet Wrocławski. Kształcenie językowe, t.1-4, s. 67;"na północ od
Łemkowszczyzny
, na południowo-zachodnim skraju gwar nadsańskich" [w:] Slavia Orientalis. t.14, 1965. s. 247.
- ↑ "W dialekcie sanockim spotyka się wymowę z "n" podwójnym, a więc "
Góry Słonne
", jak w innych przymiotnikach, wymawianych tutaj: "szklanny", a nawet "drzewianny". [w:] Towarzystwo Literackie imienia Adama Mickiewicza, Instytut Badań Literackich PAN. Pamiętnik literacki, t. 95., nr 1-2, 2004. s. 106
- ↑
Wincenty Pol
. Rzut oka na północne stoki Karpat. Kraków. 1851 str. 127
- ↑
Przywilej miejski dla Sanoka [w:
Biblioteka cyfrowa
AGAD
, Nr 7226.]
- ↑ Ateneum wileńskie, 1923. t. 1, nr 3-8. str. 63
- ↑ "Po Święcie Gór w
Zakopanem
w 1935, na następnym Święcie Gór w 1936, w Sanoku powstał Związek Ziem Górskich (
12 listopada
1936
)." [w:] Studium Turyzmu Uniwersytetu Jagiellońskiego: 1936-1939. Nakładem UJ, 1992. str. 16.
- ↑
ВОВ-60 – Сводки
- ↑
Dz. U. z 1972 r. Nr 43, poz. 273
- ↑
Urząd Marszałkowski-Departament Edukacji i Kultury. Program opieki nad zabytkami w województwie podkarpackim. Rzeszów. 2006
- ↑
Turystyka – Sanok
- ↑
Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast
(
pol.
).
GUS
. [dostęp 2010-09-14].
- ↑ 27,0 27,1
Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset
(
pol.
). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
- ↑
Sanocki Orlik już otwarty!
(
pol.
). sanok24.pl. [dostęp 2008-12-05].
- ↑
Kolejne boisko "Orlik" oddane
(
pol.
). esanok.pl. [dostęp 2010-05-10].
- ↑
Eurocopter - nowy śmigłowiec dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w Sanoku
(
pol.
). nowiny24.pl. [dostęp 2010-08-02].
Linki zewnętrzne
Inne hasła zawierające informacje o "Sanok":
Stepan Bandera
...
1339
...
Elżbieta Granowska
...
Stefania Skwarczyńska
...
Doły Jasielsko-Sanockie
...
Przełęcz Łupkowska
...
Sanok
SanokPanorama miastaRynek oraz Śródmieście SanokaHerbFlaga
Herb Sanoka
Flaga Sanoka
Województwo
podkarpackie
Powiat
sanocki
Gmina
• rodzajSanokmiejska
Prawa miejskie
1339
Burmistrz
Wojciech Blecharczyk
Powierzchnia
38,15
km²
Wysokość317 m n.p.m. ...
Solina
spacerowych.Tama w SolinieJezioro SolińskieJezioro SolińskiePrzypisy↑ profesor w gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku, autor Powiat sanocki w cyfrach - studyum statystyczne Sanok
1904
Zobacz ...
14 Dywizja Grenadierów SS (1 ukraińska)
...
OUN-B
Stanisławów, Kałusz, Czerniowce), Drohobycz (okręgi Stryj, Drohobycz, Sambor), Przemyśl (okręgi Przemyśl i Sanok). Ziemie Północno-Zachodnie (PZUZ)Obwody: Wołyński (okręgi Łuck, Horochów, Kowel, Chełm, Brześć), Równe ...
Inne lekcje zawierające informacje o "Sanok":
207. Krainy geograficzne Polski. Karpaty (plansza 13)
...
209. Struktura narodowościowa Polski. Grupy etniczne i mniejszości narodowe (plansza 14)
...
Przemysł przetwórczy w Polsce (plansza 13)
Olsztyn, Dębica, Poznań, Łódź, Grudziądz, Stargard Szczeciński, Sanok
...
|