Czang Kaj-szek
Czang Kaj-szek - (ur. 31 października 1887, zm. 5 kwietnia 1975) - chiński polityk i wojskowy. Przewodniczący Kuomintangu po śmierci Sun Yat-sena od 1925 r. Prezydent Republiki Chińskiej na Tajwanie od 1949 r.
Wczesny okres
Czang Kaj-szek urodził się w mieście o nazwie Xikou (około 33 km na południowy wschód od Ningbo, w okręgu Fenghua). Jego rodzicami byli Jiang Zhaocong (蔣肇聰) i Wang Caiyu (王采玉), oboje pochodzący z klasy średniej, z rodzin o tradycjach kupieckich. Ojciec zmarł, gdy Czang miał trzy lata. Jego żoną została Mao Fumei, pochodząca z tej samej wioski. Z małżeństwa tego miał syna Jingguo i córkę Jianhua.
Młody Czang dorastał w okresie, kiedy Chiny po kolejnych porażkach z zachodnimi mocarstwami oraz z Japonią były w głębokim kryzysie. On zaś postanowił wstąpić na ścieżki kariery wojskowej. Edukację rozpoczął w Akademii Wojskowej w Paoting w 1906 r. Następnie udał się do Japonii, aby tam kontynuować studia. Duży wpływ na niego wywarł wtedy ruch rewolucyjny, mający na celu obalenie dynastii Qing i ustanowienie Republiki Chińskiej. W tym okresie zaprzyjaźnił się też ze swoim krajanem Chen Qimeiem z Zhejiangu, który wciągnął go do ruchu o nazwie Sojusz Rewolucyjny. W latach od 1909 do 1911 Czang służył w cesarskiej armii Japonii.
Początki rządów w Chinach
Oficjalnie Kuomintang był teraz partią władzy, jednakże w rzeczywistości duże obszary Chin pozostawały poza jego zasięgiem. W 1928 r. Czang został generalissimusem całych sił zbrojnych i przewodniczącym Rządu Narodowego (sprawował tę funkcję do 1931 r., a później w latach od 1943 do 1948).
Okres od 1928 do 1938 był czasem jednoczenia i umacniania rządu Czanga. Problemy wynikające z koncesji dla państw zachodnich w Chinach były łagodzone na drodze dyplomatycznej. Rząd podejmował aktywne działania zmierzające do unowocześnienia systemu prawnego, ustabilizowania cen, spłacenia długów, reformy systemu bankowego, budowy kolei i dróg oraz wielu innych. Mandaryński został uznany za język urzędowy. Poczyniono duże postępy w zakresie edukacji oraz służby zdrowia.
Te osiągnięcia nie były jednak trwałe, co było spowodowane głównie brakiem politycznej stabilizacji kraju. Większość terenów miejskich była pod kontrolą Kuomintangu, natomiast prowincja znajdowała się we władaniu kilku jeszcze nie pokonanych militarystów oraz grup komunistów. Czang musiał toczyć z tymi siłami ciągłe walki. W czasie zaburzeń na północy spowodowanych przez Yan Xishana i Feng Yuxianga w 1930 r. doszło niemalże do zupełnego bankructwa rządu, a konflikt pochłonął 250 tys. ofiar. Kiedy Hu Hanmin założył w Guangzhou w 1931 r. opozycyjny rząd, Kuomintang był już o krok od utracenia władzy. Te wydarzenia spowodowały, że komuniści mogli ujść wtedy cało z opresji jaką zgotował im Czang i uzyskali cenny spokój. Przegrupowali się w Jiangxi i założyli Chińską Republikę Sowiecką. Antykomunistyczna postawa Czanga zyskała mu poparcie ze strony nazistowskich Niemiec, które wysłały mu na pomoc swoich doradców wojskowych. To sprawiło, że Czang w swojej 5. kampanii przeciwko komunistom w 1934 r. doprowadził do okrążenia czerwonej armii. Akcja zakończyła się niepowodzeniem, bo otoczonym oddziałom udało się wymknąć w słynnym Długim Marszu do Yan`an.
Inwazja japońska
Wraz z japońską inwazją na Mandżurię w 1931 r. Czang wygłosił swoje hasło, które brzmiało: "najpierw wewnętrzna pacyfikacja, potem zewnętrzny opór", co oznaczało, że jego armia najpierw zajmie się komunistami, a dopiero potem zwróci się bezpośrednio przeciw Japonii. W grudniu 1936 Czang poleciał do Xi`anu, aby nadzorować ostateczny atak, który miał wreszcie doprowadzić do zniszczenia sił komunistycznych obecnych w Yan`anie. Jednak plany te pokrzyżował głównodowodzący tamtejszymi siłami Kuomintangu Zhang Xueliang. Jako że pochodził z Mandżurii, najpierw postanowił stawić opór Japończykom. Porwał więc Czang Kaj-szeka na dwa tygodnie i zmusił go do utworzenia "Drugiego Zjednoczonego Frontu" razem z komunistami przeciwko Japonii. Czang odmówił jednak publicznego ogłoszenia tego planu, a jego oddziały faktycznie walczyły (z krótkimi przerwami) z komunistami przez okres całej wojny, mimo formalnego sojuszu Kuomintangu z komunistami przeciwko Japończykom.
Prawdziwa wojna z Japonią zaczęła się w sierpniu 1937 r. Wtedy to bowiem Czang wysłał 500 tys. swoich najlepiej wyszkolonych i wyposażonych żołnierzy do obrony Szanghaju. Miało go to drogo kosztować, bo straty chińskie wyniosły około 250 tys. ludzi, a co ważniejsze, utratę politycznego oparcia ze strony kadry oficerskiej z Whampoa. Mimo że Chiny przegrały wojnę w sensie wojskowym, udowodniły, że są w stanie stawić opór najeźdźcom i pokazały Japonii, że złudne były jej nadzieje na opanowanie kraju w 3 miesiące, jak wcześniej liczono. Tak stanowcza obrona Szanghaju była spowodowana głównie tym, że w mieście duże inwestycje poczynili przedsiębiorcy europejscy i amerykańscy, a Czang liczył na pomoc tych krajów w walce z najeźdźcą. W grudniu padła stolica Chin Nankin – zmusiło to Czanga do przeniesienia się do wnętrza kraju, a dokładnie do Chongqingu. Pozbawiony bazy ekonomicznej i przemysłowej nie mógł kontratakować, a jedynie bronić dotychczasowy stan posiadania. Taka strategia doprowadziła jednocześnie do trudnej sytuacji Japończyków, którzy mieli problemy z utrzymaniem wcześniej zdobytego terytorium, głównie ze względu na wydłużenie się linii zaopatrzeniowych. To zmuszało armię okupanta do utrzymywania we wnętrzu kraju bardzo dużej liczby posterunków i nie pozwalało zaangażować tych sił na Pacyfiku.
W tym okresie Czang korzystał również z pomocy ZSRR. Stalin, nie wierząc w zwycięstwo komunistów Mao Zedonga, wspierał Kuomintang na wypadek jego zwycięstwa w starciu z Japończykami i komunistami. W latach 1940-42 doradzał Czangowi radziecki attaché, Wasilij Czujkow.
Wraz z atakiem na Pearl Harbor i utworzeniem pacyficznego teatru działań wojennych Chiny stały się jednym z państw alianckich. W czasie II wojny światowej Czang i jego żona (która pobierała naukę w amerykańskich szkołach) byli podporą dla silnego stronnictwa amerykańskiego, które widziało niezłomnie w tym kraju sojusznika i nadzieję dla chrześcijańskich i demokratycznych Chin. Polityka Czanga odbiegała daleko od wzorca demokracji i chrześcijaństwa, co oczywiście nie przeszkadzało USA w angażowaniu się po stronie Kuomintangu.
Strategia Czanga stała w sprzeczności z dążeniami komunistów i USA, które chciały zaangażować jak największe siły chińskie w walkę z Japończykami. Czang starał się brać jak najmniejszy udział w starciach z okupantem. Gromadził równocześnie wszelką pomoc wojskową przysyłaną przez USA. Były to oczywiste kroki zmierzające do utworzenia jak największych rezerw materiałowych i ludzkich w celu przygotowania się do przyszłej wojny z komunistami. Prawdziwego oblicza Czanga długo nie dostrzegano w Stanach Zjednoczonych. To powodowało, że pomoc zbrojna dalej była kierowana do Kuomintangu, a Franklin Delano Roosevelt wierzył, że kuomintangowskie Chiny pomogą mu pokonać Japonię, co było oczywistą naiwnością z jego strony.
Czang był uważany za jednego z przedstawicieli tzw. "wielkiej czwórki" wraz z Stalinem, Roosveltem, i Churchillem. Wybrał się nawet razem ze swoją żoną na konferencję w Kairze w 1943 r. – służyła mu tam ona jednocześnie za tłumacza i doradcę.
Inne hasła zawierające informacje o "Czang Kaj-szek":
1972
Eyskens
1973
PrezydentBeninu
1970
Coutoucou Hubert Maga19721972Justin Ahomadegbé Tomêtin19721972
Mathieu Kérékou
1991
PrezydentBoliwii
1971
Hugo Banzer Suárez
1978
PrezydentBrazylii
1969
Emilio Garrastazu Medici
1974
PremierBułgarii
1971
Stanko Todorow
1981
PrezydentChile
1970
Salvador Allende
1973
Republika Chińska
1950
Czang Kaj-szek
1975
Przywódca ChRL
1949
Mao Zedong
1976
PrezydentCzecho-słowacji
1968
Ludvík Svoboda
1975
PremierCzecho-słowacji
1970
Lubomír Štrougal
1988
Król Danii
1947
Fryderyk IX
19721972
Małgorzata II
PremierDanii
1971
Jens Otto Krag19721972
Anker Jørgensen
1973
Egipt
1970
Anwar ...
1951
Belgii
1934
Leopold III
19511951
Baudouin
1993
PremierBelgii
1950
Joseph Pholien
1952
PrezydentBoliwii
1949
Mamerto Urriolagoitia19511951Hugo Ballivián Rojas
1952
PrezydentBrazylii
1946
Eurico Gaspar Dutra
19511951
Getúlio Vargas
1954
PremierBułgarii
1950
Wyłko Czerwenkow
1956
PrezydentChile
1946
Gabriel Gonzalez Videla
1952
Republika Chińska
1950
Czang Kaj-szek
1975
Przywódca ChRL
1949
Mao Zedong
1976
PrezydentCzecho-słowacji
1948
Klement Gottwald
1953
PremierCzecho-słowacji
1948
Antonín Zápotocký
1953
Król Danii
1947
Fryderyk IX
1972
PremierDanii
1950
Erik Eriksen
1953
Egipt
1936
Faruk I
1952
PrezydentEkwadoru
1948
Galo Plaza Lasso
1952
Finlandia
1946
Juho ...
1969
Salinas19691969Alfredo Ovando Candía
1970
PrezydentBrazylii
1967
Artur da Costa e Silva19691969
Emilio Garrastazu Medici
1974
PremierBułgarii
1962
Todor Żiwkow
1971
PrezydentChile
1964
Eduardo Frei (starszy)
1970
Republika Chińska
1950
Czang Kaj-szek
1975
Przywódca ChRL
1949
Mao Zedong
1976
PrezydentCzecho-słowacji
1968
Ludvík Svoboda
1975
PremierCzecho-słowacji
1968
Oldřich Černík
1970
Król Danii
1947
Fryderyk IX
1972
PremierDanii
1968
Hilmar Baunsgaard
1971
Egipt
1954
Gamal Abdel Naser
1970
PrezydentEkwadoru
1968
José María ...
1929
I
1934
PremierBelgii
1926
Henri Jaspar
1931
PrezydentBoliwii
1926
Hernando Siles Reyes
1930
PrezydentBrazylii
1926
Washington Luiz Pereira de Souza
1930
Bułgaria
1918
Borys III
1943
PrezydentChile
1927
Carlos Ibáñez del Campo
1931
Republika Chińska
1928
Czang Kaj-szek
1931
PrezydentCzecho-słowacji
1918
Tomáš Masaryk
1935
PremierCzecho-słowacji
1926
Antonín Švehla19291929
František Udržal
1932
Król Danii
1912
Chrystian X
1947
PremierDanii
1926
Thomas Madsen-Mygdal19291929
Thorvald Stauning
1942
Egipt
1917
Fuad I
1936
PrezydentEkwadoru
1926
Isidro Ayora
1931
Finlandia
1925
Lauri Kristian ...
Mao Zedong
De
był założycielem Armii Ludowo-Wyzwoleńczej (
1 sierpnia
1927
r.) po tym jak
Czang Kaj-szek
rozpoczął serię czystek przeciwko
komunistom
. Po zdobyciu władzy Mao zapoczątkował ...
1962
Lefèvre
1965
PrezydentBeninu
1960
Coutoucou Hubert Maga
1963
PrezydentBoliwii
1960
Víctor Paz Estenssoro
1964
PrezydentBrazylii
1961
Joao Belchior Marques Goulart
1964
PremierBułgarii
1956
Anton Jugow19621962
Todor Żiwkow
1971
PrezydentChile
1958
Jose Alessandri Rodriguez
1963
Republika Chińska
1950
Czang Kaj-szek
1975
Przywódca ChRL
1949
Mao Zedong
1976
PrezydentCzecho-słowacji
1957
Antonín Novotný
1968
PremierCzecho-słowacji
1953
Viliam Široký
1963
Król Danii
1947
Fryderyk IX
1972
PremierDanii
1960
Viggo Kampmann
19621962Jens Otto Krag
1968
Egipt
1954
Gamal Abdel ...
1958
Eyskens
1961
PrezydentBoliwii
1956
Hernán Siles Zuazo
1960
PrezydentBrazylii
1956
Juscelino Kubitschek de Oliveira
1961
PremierBułgarii
1956
Anton Jugow
1962
PrezydentChile
1952
Carlos Ibáñez del Campo
19581958Jose Alessandri Rodriguez
1963
Republika Chińska
1950
Czang Kaj-szek
1975
Przywódca ChRL
1949
Mao Zedong
1976
PrezydentCzecho-słowacji
1957
Antonín Novotný
1968
PremierCzecho-słowacji
1953
Viliam Široký
1963
Król Danii
1947
Fryderyk IX
1972
PremierDanii
1955
Hans Christian Hansen
1960
Egipt
1954
Gamal Abdel Naser
1970
PrezydentEkwadoru
1956
Camilo ...
Lata 50. XX wieku
Parku Shiba
. Osoby Polityka
Dwight D. Eisenhower
Konrad Adenauer
Ludwig Erhard
Nikita Chruszczow
Charles de Gaulle
Jawaharlal Nehru
Mao Zedong
Czang Kaj-szek
Gamal Abdel Naser
Dawid Ben Gurion
Hirohito
Douglas MacArthur
Joseph McCarthy
Fidel Castro
Władysław Gomułka
Bolesław Bierut
Imre Nagy
...
Lata 30. XX wieku
wojny światowej
. Osoby Polityka
Adolf Hitler
Józef Stalin
Wiaczesław Mołotow
Benito Mussolini
Herbert Hoover
Franklin D. Roosevelt
Neville Chamberlain
Francisco Franco
Hirohito
Czang Kaj-szek
Haile Selassie I
Józef Piłsudski
Ignacy Mościcki
Józef Beck
Władysław Sikorski
Rozrywka
Stan Laurel
i
Oliver ...
1964
Barrientos Ortuño
1969
PrezydentBrazylii
1961
Joao Belchior Marques Goulart19641964Humberto de Alencar Castello Branco
1967
PremierBułgarii
1962
Todor Żiwkow
1971
PrezydentChile
1964
Eduardo Frei (starszy)
1970
Republika Chińska
1950
Czang Kaj-szek
1975
Przywódca ChRL
1949
Mao Zedong
1976
PrezydentCzecho-słowacji
1957
Antonín Novotný
1968
PremierCzecho-słowacji
1963
Jozef Lenárt
1968
Król Danii
1947
Fryderyk IX
1972
PremierDanii
1962
Jens Otto Krag
1968
Egipt
1954
Gamal Abdel Naser
1970
PrezydentEkwadoru
1963
Ramón ...
Inne lekcje zawierające informacje o "Czang Kaj-szek":
221. Przemiany powojenne na bliskim i dalekim wschodzie (plansza 17)
...
|