|
Edward III
Edward III - (ur. 13 listopada 1312 w zamku Windsor, zm. 21 czerwca 1377 w Sheen Palace) – najstarszy syn króla Anglii Edwarda II i jego żony Izabeli Francuskiej. Król Anglii od 25 stycznia 1327 do śmierci. Jest jednym z najdłużej panujących monarchów angielskich (50 lat). Jego panowanie zostało zdominowane przez wojny z Francją (wojna stuletnia) i Szkocją.
Następca tronu
O dzieciństwie przyszłego Edwarda III (zwanego wówczas od miejsca urodzenia Edwardem Windsorem) wiemy bardzo niewiele. W 1326 r. razem z matką Izabelą i jej kochankiem, Rogerem Mortimerem, 8. baronem Wigmore, znalazł się na dworze swojego wuja, Karola IV Pięknego, króla Francji. Latem tego roku cała trójka udała się do hrabstwa Hainaut, skąd mieli wyruszyć do Anglii przeciwko królowi Edwardowi II i jego faworytom Despenserom. W Hainaut młody Edward poznał Filipę, córkę hrabiego Hainaut Wilhelma I, w której się zakochał. Należy tutaj nadmienić, iż przyszła królowa Anglii nie była zbyt urodziwa - była niska, pulchna, ruda i piegowata. Mimo to Edward darzył ją szczerą miłością.
Wyprawa Izabeli i Mortimera do Anglii zakończyła się sukcesem. Despenserowie zostali straceni, zaś Edward II uwięziony i zmuszony do abdykacji. 25 stycznia 1327 r. zrzekł się korony na rzecz Edwarda Windsora. Wkrótce potem został zamordowany. Jego syn jako Edward III został koronowany w Opactwie Westminsterskim, 1 lutego 1327 r. przez arcybiskupa Canterbury, Waltera Reynoldsa. 24 stycznia 1328 r. Edward poślubił w Yorku Filipę d`Hainaut, z którą dochował się trzynaściorga dzieci, z których większość dożyła wieku dojrzałego.
Pod wpływem Mortimera
W zastępstwie 15-letniego króla realną władzę sprawował Mortimer, który przybrał tytuł hrabiego Marchii (1st Earl of March). Jako kochanek królowej matki zyskał on ogromny wpływ na rządy i stał się de facto władcą Anglii. Taka pozycja Mortimera nie odpowiadała zarówno królowi Edwardowi, jak i znacznej części angielskiego możnowładztwa, którzy czekali tylko na sposobną chwilę by pozbyć się Mortimera.
Tymczasem, korzystając z zamieszania po obaleniu Edwarda II, północną Anglię zaatakował król Szkocji Robert I Bruce. Wyprawa angielska, na której czele stanęli król Edward i Mortimer nie przyniosła rezultatu, gdyż Szkoci unikali walnej bitwy. Skłoniła natomiast obie strony do podjęcia rokowań, zakończonych podpisaniem traktatu w Northampton, 1 maja 1328 r., w którym Anglicy uznawali niepodległość Szkocji i królewską godność Roberta Bruce`a. Aby zacieśnić związki między obydwoma krajami następca tronu Szkocji Dawid Bruce poślubił młodszą siostrę Edwarda, Joannę z Tower.
W międzyczasie zaszło wydarzenie, które będzie determinować całą angielską politykę przez następne stulecia. 1 lutego 1328 r. zmarł wyniszczony chorobami Karol IV Piękny, ostatni syn Filipa IV Pięknego. Ani on, ani jego starsi bracia nie pozostawili męskich potomków, jednakże królowa Joanna d`Évreux w chwili śmierci męża była już w ciąży. O sprawowanie regencji oraz przejęcie władzy królewskiej w wypadku narodzin córki wystąpiła królowa Izabela i brat stryjeczny Karola IV, Filip de Valois. Kandydaturę Izabeli odrzucono, powołując się na prawo salickie z czasów Filipa V, odsuwające kobiety od dziedziczenia korony francuskiej. Wówczas Anglicy wysunęli kandydaturę Edwarda III, jako najstarszego męskiego potomka Filipa Pięknego. Niechęć panów francuskich do Anglików okazała się silniejsza i regentem (a później i królem, gdyż królowa Joanna urodziła córkę) został Filip de Valois, zaś prawo salickie zmieniono tak, że nie tylko kobieta, ale i jej potomstwo nie mogło dziedziczyć francuskiego tronu. Edward pozornie pogodził się z tym i złożył Filipowi VI hołd z Akwitanii, ale o swoich prawach do korony Francji będzie pamiętał i podniesie je w najbliższym czasie.
Teraz jednak największym problemem Edwarda była wszechwładza Mortimera, który poczynał sobie coraz zuchwalej, pozbywając się wszystkich, którzy mogli stanąć na przeszkodzie jego rozrośniętym ambicjom. Mortimer przebrał w końcu miarę w 1330 r., kiedy to kazał uwięzić i stracić królewskiego stryja Edmunda Woodstocka, 1. hrabiego Kentu. Edward zdecydował się działać i w październiku 1330 r. w Nottingham przeprowadził zamach, zakończony uwięzieniem Mortimera, który przetransportowany do Tower został tam bez sądu powieszony 29 listopada 1330 r., zaś wszystkie jego ziemie zostały przejęte przez Koronę. Królowa Izabela musiała opuścić dwór i resztę swojego życia spędziła w Castle Rising w Norfolk. Zmarła w 1358 r.
Inne hasła zawierające informacje o "Edward III":
Wszystkich Świętych
...
Mieszko II Lambert
...
Nadciśnienie tętnicze
...
Oddychanie komórkowe
...
Odense
...
Linz
...
Linköping
...
Tampere
...
Brno
...
Tadeusz Kognowicki
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Edward III":
010c. Rzym (plansza 18)
...
208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 12)
...
230b Kryzysy ideologiczne, gospodarcze i społeczne w Polsce Ludowej (plansza 4)
...
|
