Studiował w
Berlinie
m.in. u
Roberta Kocha
i
Emila Behringa
. W
1890
roku uzyskał stopień doktora medycyny, a w
1895
roku w Kopenhadze obronił doktorat naukowy. Od
1900
roku był profesorem uniwersytetu kopenhaskiego. Jeden z założycieli czasopisma "Acta Pathologica et Microbiologica Scandinavica".
Jako pierwszy wywołał eksperymentalnie zmiany w żołądku szczurów poprzez karmienie karaluchami zawierającymi postaci larwalne
nicieniaspiroptera neoplasmatica. Fibiger zaobserwował przerzuty i wytwarzanie dalszych guzów. Opisał zmiany jako złośliwe (rakowate) i w
1926
roku został uhonorowany
Nagrodą Nobla
. Jego odkrycie, mimo że nie znalazło potwierdzenia, zapoczątkowało doświadczenia nad
rakiem
.
Bibliografia
Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
Inne hasła zawierające informacje o "Johannes Fibiger":
Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.
