José María Obando

José María Ramón Obando del Campo (ur. 8 sierpnia 1795 , zm, 29 kwietnia 1861 ), kolumbijski polityk . Drugi prezydent Republiki Nowej Granady od 23 listopada 1831 do 10 marca 1832 . Kolejny raz funkcję tę pełnił od 1 kwietnia 1853 do 17 kwietnia 1854 .

Biografia

Na początku lat dwudziestych XIX wieku Obando służył w armii hiszpańskiej walczącej z oddziałami powstańczymi w Ameryce Południowej. Szybko jednak przeszedł na stronę powstańców i przyłączył się do sił Simóna Bolivara , które doprowadziły w 1822 roku do powstania unii Nowej Granady , Ekwadoru i Wenezueli zwanej Wielką Kolumbią . Jednak wkrótce Obando poróżnił się z Bolivarem, zwolennikiem silnego rządu centralnego. W 1831 roku wsparł kierowanych przez Francisco Santandera liberałów, którzy przejęli władzę w Nowej Granadzie ( Kolumbii ). Nie brakło głosów, że Obando, dążący do usunięcia swoich przeciwników politycznych ponosi tez odpowiedzialności za śmieć najbliższego współpracownika Bolivara - Antonio José de Sucre .

W rządzie Nowej Granady Obando pełnił początkowo funkcję prezydenta, następnie ministra wojny. Po objęciu władzy przez konserwatystów w 1838 roku, Obando podjał próbę obalenia rządu José Ignacio Marqueza. Pokonany musiał uchodzic do Peru .

Po odzyskaniu władzy przez liberałow w 1849 roku, Obando wrócił do kraju. Uzyskał mandat deputowanego do parlamentu, a 1 kwietnia 1853 roku objął stanowisko prezydenta. Doprowadził do proklamowania nowej konstytucji i oddzieleniu Kościoła od państwa. Jednak w następnym roku występujący przeciwko niemu konserwatyści i radykałowie zmusili go do ustapienia i ponownej emigracji. Po wybuchu w Nowej Granadzie wojny domowej w 1860 roku, Obando powrócił ponownie do kraju i włączył się do walki. Poległ w bitwie pod Sobachoque 29 kwietnia 1861 roku.

Źródła

• Alex Axelrod, Charles Phillips Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000.