Miodunka plamista
Systematyka [1]
Domena :	eukarionty
Królestwo :	rośliny
Klad :	rośliny naczyniowe
Klad :	Euphyllophyta
Klad :	rośliny nasienne
Klasa :	okrytonasienne
Klad :	klad astrowych
Rodzina :	ogórecznikowate
Rodzaj :	miodunka
Gatunek :	miodunka plamista
Nazwa systematyczna
Pulmonaria officinalis L. Sp. pl. 1:135. 1753

Gatunek leczniczy

Morfologia

Kwiaty odmiany ozdobnej

Miodunka plamista, m. lekarska (Pulmonaria officinalis L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny ogórecznikowatych . Rodzime rejony jej występowania to niemal cała Europa^[2]. W Polsce jest rzadki, występuje głównie w części zachodniej i na Pomorzu .

Morfologia

Łodyga

Łodyga soczysta, wzniesiona, pojedyncza, lub słabo rozgałęziająca się, kanciasta i cała silnie, gruczołowato owłosiona. Wysokość 20-30 cm. Pod ziemią występuje czarne i silnie rozgałęzione kłącze .

Liście

Jajowate i zaostrzone liście odziomkowe o szerokości mniej więcej równej ich długości (co najwyżej półtora razy dłuższe od szerokości), rozwijają się wczesną wiosną, równocześnie z kwiatami. U nasady zwężają się, od spodu są jaśniejsze i sztywno owłosione. Ich ogonki liściowe są dłuższe od blaszki. Liście łodygowe w dolnej części mają krótkie, oskrzydlone ogonki, górne są siedzące. Charakterystyczna cechą tego gatunku miodunki jest występowanie na górnej stronie wszystkich liści jasnych, srebrzystych plam.

Kwiaty

Dwubarwne i różnosłupkowe ( heterostylia ): młode kwiaty czerwone, później stają się fioletowe. Wyrastają na krótkich, silnie gruczołowato owłosionych szypułkach, tworząc na szczycie łodygi stosunkowo gęsty kwiatostan typu dwustronny sierpik . Kielich lejkowatego kształtu, złożony z 5 jednakowych, trójkątnych ząbków. Wewnątrz korony 5 łukowatych, orzęsionych linii.

Owoc

Składa się z 4 brunatnych lub czarnych rozłupek .

Biologia i ekologia

Bylina , hemikryptofit . Siedlisko: Lasy liściaste , zarośla (zwłaszcza nadrzeczne). Kwitnie wczesną wiosną – od marca do maja. Kwiaty zapylane przez błonkówki . Jeden z naszych gatunków zakwitających i rozwijających liście wczesną wiosną, jeszcze przed rozwinięciem liści przez drzewa, pod którymi rośnie. Najczęściej rośnie na glebach próchniczych, dobrze przewietrzanych. Jest cieniolubnym hemikryptofitem . W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Fagetalia ^[3].

Zastosowanie

• Roślina uprawna : uprawiana jest jako roślina ozdobna ze względu na swoje dwubarwne kwiaty i plamiste liście.
• Roślina lecznicza : Surowcem zielarskim jest ziele (Herba Pulmonariae). Ma takie same własności lecznicze i zastosowanie, jak miodunki ćmy .

Uprawa

Najlepiej rośnie w półcieniu, na żyznej, bogatej w próchnicę glebie^[4]. Jest mrozoodporna ( strefy 6-9 )^[4]. Rozmnaża się ją przez nasiona, sadzonki lub podział.

Przypisy

Bibliografia