Pozytyw (
łac.
. ponere: stawiać, kłaść) – małe, przenośne
organy
wyposażone początkowo wyłącznie w wargowe
piszczałki
i jedną
klawiaturę
, a od XVI w. także w piszczałki języczkowe i
pedał
.
Pozytywy używane były m.in. w mniejszych kościołach, kaplicach, salach i zamożniejszych domach.
W muzyce kościelnej pozytyw służył do realizacji
basso continuo
(podobnie jak
klawesyn
lub jako instrument akompaniujący śpiewowi chóralnemu. W muzyce świeckiej używany był jako instrument solowy lub razem z innymi instrumentami. Do jego obsługi potrzebny był obok
organisty
również
kalikant
.
Pozytyw wyszedł z użycia, wyparty przez praktyczniejszą
fisharmonię
.
