Bezczaszkowce
Lancetnik
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Nadtyp	wtórouste
Typ	strunowce
Gromada	bezczaszkowce
Nazwa systematyczna
Cephalochordata syn. : Acrania, Leptocardia

Bezczaszkowce, strunogłowe (Cephalochordata) – niewielkie zwierzęta przybrzeżnej strefy ciepłych mórz. Kilkadziesiąt gatunków zaliczanych do strunowców .

Cechy charakterystyczne

• długość ciała 6-8 cm
• bocznie spłaszczone
• wydłużony, lancetowaty, ostro zakończony kształt
• występują zagrzebane w dnie ciepłych mórz o dużym zasoleniu
• układ wydalniczy w postaci protonefrydiów zakończonych solenocytami
• organizmy te są filtratorami
• ruch rzęsek napędza pokarm
• w gardzielach występują liczne przegrody i szpary
• 180 par szpar szkrzelowych które są wzmocnione włókienkami kolagenowymi
• na dnie gardzieli znajduje się endostyl wydzielający śluz , który zlepia pokarm w "sznur pokarmowy" który dzięki ruchowi rzęsek przemieszcza się do jelita
• trawienie na zasadzie fagocytozy
• występuje uchyłek wątroby (będący homologiem wątroby) do niego trafia żyła wątrobowa
• krążenie wrotne
• niestrawione resztki wydalane są przez odbyt znajdujący się po lewej stronie ciała
• woda wydostaje się przez szpary do otworu odpływowego
• bezpośrednia wymiana gazowa
• gardziel wyścielona nabłonkiem orzęsionym, szpary uchodzą do jamy okołoskrzelowej.

Najbardziej znanym przedstawicielem bezczaszkowców jest lancetnik .

Najstarsze bezczaszkowce, a zarazem strunowce , to Cathaymyrus oraz młodsza o 10 mln lat pikaia .

Zobacz też: Schemat budowy anatomicznej lancetnika