Pseudopałankowate (Pseudocheiridae) –
rodzina
torbaczy
z rzędu dwuprzodozębowców wyłoniona z
lotopałankowatych
(Petauridae). Obejmuje gatunki zamieszkujące w
Australii
i
Nowej Gwinei
na obszarach porośniętych lasami lub zaroślami.
Charakterystyka
Są to średniej wielkości ssaki (0,5-2 kg masy ciała) wyglądem przypominające
drzewnicowate
(Burramyidae, tzw. oposy karłowate). Charakteryzują się obecnością długiego, chwytnego ogona, dużymi oczami, pięciopalczastymi kończynami, dobrze wykształconym
paluchem
oraz dużą
torbą lęgową
otwierającą się do przodu. Dwa palce (I i II) przednich kończyn są przeciwstawne pozostałym. U przedstawiciela rodzaju Petauroides występuje błona lotna umożliwiająca wykonywanie lotów ślizgowych, co upodabnia go do lotopałanek. W uzębieniu brak dolnych
kłów
.
Układ trawienny wykazuje przystosowania do spożywania liści. Pseudocheiridae mają powolne tempo przemiany materii, stosunkowo prosty żołądek i silnie rozwinięte
jelito ślepe
, w którym zachodzi fermentacja przy udziale bakterii. U kilku gatunków stwierdzono
koprofagię
. Nadtrawiony pokarm jest wydalany w postaci luźnych odchodów, zjadanych przez zwierzę w celu ponownego strawienia.
Pseudopałankowate prowadzą nocny, zwykle samotniczy, nadrzewny tryb życia – rzadko schodzą na ziemię. Niektóre gatunki przebywają w małych grupach rodzinnych.
Petropseudes dahli
jest jedynym znanym torbaczem, u którego stwierdzono sprawowanie opieki nad potomstwem przez oboje rodziców[1].
Ze względu na płochliwe usposobienie i prowadzony tryb życia Pseudocheiridae są trudne do obserwacji i pozostają zwierzętami słabo poznanymi.
Systematyka
Pseudopałankowate są blisko spokrewnione z lotopałankami, do których były wcześniej zaliczane. Archer w 1984 zaproponował wydzielenie rodziny ze względu na różnice w uzębieniu. Część systematyków, w tym McKenna i Bell (1997) oraz Osborne i Christidis (2001), nie akceptuje takiego podziału.
Przypisy
- ↑ M.J. Runcie, Biparental care and obligate monogamy in the rock-haunting possum, Petropseudes dahli, from tropical Australia. Animal behaviour 59, 1001-1008
(abstrakt)
Bibliografia