diament

Kryształy fulerenu C₆₀

Schemat struktury długiej nanorurki

Alotropia - zjawisko występowania różnych odmian tego samego pierwiastka chemicznego różniących się właściwościami fizycznymi i chemicznymi. Odmiany alotropowe pierwiastka mogą różnić się między sobą budową kryształów lub liczbą atomów w cząsteczce^[1].

Alotropia jest szczególnym przypadkiem polimorfizmu czyli różnopostaciowości substancji.

Odmiany alotropowe nie są różnymi stanami skupienia materii , ale przejścia z jednej odmiany alotropowej do drugiej są przemianami fazowymi pierwszego rzędu. Nie zachodzą one jednak w ściśle określonych temperaturach lecz są zależne od termicznej historii próbek. Powoduje to, że dany pierwiastek może występować w dwóch różnych odmianach alotropowych w tej samej temperaturze.

Najbardziej znane pierwiastki tworzące odmiany alotropowe

• tlen występujący naturalnie w formie tlenu atmosferycznego, ozonu , tetrameru O₄ (tylko w stanie ciekłym - tzw. czerwony tlen ).
• węgiel występujący w formie diamentu , grafitu , fulerenu , grafenu , nanorurek i form poliynowych.
• fosfor występujący w formie fosforu czerwonego, białego, fioletowego i czarnego
• siarka występująca w formie romboidalnej, jednoskośnej i polimerycznej.
• żelazo o sieci regularnej przestrzennie centrowanej (α i δ) oraz regularnej ściennie centrowanej (γ).

Inne pierwiastki tworzące odmiany alotropowe:

• arsen
• antymon
• cyna
• mangan
• selen
• uran

Przypisy

Zobacz też

• Właściwości fizyczne i chemiczne minerałów
• parageneza
• paramorfoza
• izomorfizm (krystalografia)
• pseudomorfoza