Święty |
Antoni z Padwy |
Fernando de Bulhões |
prezbiter
,
doktor Kościoła
|
|
Data urodzenia |
1195
Lizbona
|
Data śmierci |
13 czerwca
1231
Arcella k.
Padwy
|
Kościół / wyznanie |
katolicki
|
Data kanonizacji |
30 maja
1232
Watykan
,
Rzym
przez
Grzegorza IX
|
Wspomnienie |
13 czerwca
|
Atrybuty | księga, lilia, serce, ogień, chleb, osioł i ryba |
Patron | zakonów: franciszkanów,
antoninek
oraz bractw; miast: Padwy, Lizbony, Padeborn, Splitu; dzieci, górników, małżeństw i narzeczonych, położnic, ubogich, podróżnych, rzeczy zgubionych i zaginionych ludzi |
|
Antoni z Padwy, Antoni Padewski, właśc. Ferdynand Bulonne (ur.
1195
w
Lizbonie
, zm. 13 czerwca
1231
w Arcelli k.
Padwy
) –
włoski
teolog
,
franciszkanin
,
pochodzenia portugalskiego
,
święty Kościoła katolickiego
,
prezbiter
i
doktor Kościoła
.
Biografia
Pochodził z bogatej, szanowanej rodziny. Ochrzczono go imieniem Ferdynand. Przed 20 r.ż. wstąpił do zakonu
Kanoników Regularnych
św. Augustyna. Studiował dzieła klasyków łacińskich i
święte księgi
. Ponieważ ciągłe wizyty krewnych utrudniały mu skupienie się na nauce, poprosił w końcu przełożonych o przeniesienie do Opactwa Świętego Krzyża w
Coimbrze
(ówczesnej stolicy Portugalii). W
1219
otrzymał
święcenia kapłańskie
. Kiedyś przez przypadek poznał pięciu franciszkanów podążających do
Maroko
aby nauczać muzułmanów. Ferdynand był pod wrażeniem ich prostego, ubogiego, ale jakże pogodnego stylu życia. Rok później otrzymał wieści, że zginęli oni śmiercią męczeńską.
W
1220
wstąpił do zakonu franciszkanów (Zakon Braci Mniejszych), przyjął imię Antoni i rozpoczął studiowanie myśli
św. Franciszka
. Studiował
Pismo Święte
, udzielał się w pracy duszpasterskiej i kaznodziejskiej. Jego kazania stały się sławne. Szczególny dar wymowy gromadził przy nim wielkie tłumy.
Wkrótce wyruszył do
Maroka
, aby tam nauczać. Jednak choroba nie pozwoliła mu kontynuować podróży. Podjął pracę w przytułku dla ubogich w pobliżu
Forlì
we Włoszech. Następnie przełożeni wysłali go w celu głoszenia Ewangelii w Lombardii. Antoni pracował też jako wykładowca na uniwersytetach w
Montpellier
i Tuluzie. Pracował też jako wysłannik kapituły do papieża Grzegorza IX, który nazwał jego kazania szkatułką Biblii i nakazał mu pisać kazania na dni świąt. 30 maja
1227
mianowano go prowincjałem obszaru
Emilia-Romania
. Przez trzy kolejne lata Antoni pisał też kazania niedzielne. W czerwcu 1230 papież zwolnił go z tych obowiązków. Antoni osiadł w klasztorze Świętej Marii w Padwie. Następnego roku ciężko zachorował na
puchlinę wodną
i zmarł mając 36 lat.
Za życia zwano go młotem na
heretyków
Był jednym z najbardziej cenionych kaznodziei XIII w.; elokwentny, ze świetną pamięcią, szeroką wiedzą i silnym, czystym głosem.
Uważa się, że pewnej nocy
Dzieciątko Jezus
odwiedziło Antoniego, ucałowało i powiedziało jak bardzo go kocha. Dlatego też świętego przedstawia się często z Dzieciątkiem na ręku.
Kult
Przypisuje się mu wiele cudów, dzięki którym jest powszechnie wielbiony na całym świecie. Gdy po trzydziestu latach otwarto jego trumnę, ciało uległo całkowitemu rozkładowi poza językiem. Wyglądał on zupełnie jak u osoby żyjącej[].
Na miejscu grobu św. Antoniego –
Il Santo
– wznosi się potężna bazylika, jedno z najbardziej popularnych sanktuariów w Europie.
W Polsce święty cieszy się szczególnym kultem w
Leżajsku
,
Przeworsku
, oraz
Radecznicy
[1], gdzie mieszczą się klasztory
oo Bernardynów
.
Kanonizacja
Jego
proces kanonizacyjny
jest najkrótszym w historii
Kościoła katolickiego
, kanonizowany
30 maja
1232
przez
papieża Grzegorza IX
(ogłoszony świętym 352 dni po śmierci).
16 stycznia
1946
papież
Pius XII
ogłosił go
doktorem Kościoła
.
Jego
wspomnienie lub święto
w
Kościele katolickim
obchodzone jest
13 czerwca
i jest hucznie obchodzone w Lizbonie.
Patronat
Święty Antoni jest
patronem
osób i rzeczy zaginionych, wielu miast (m.in. Lizbony, Padwy), parafii oraz kościołów na całym świecie, franciszkanów, antoninek oraz wielu bractw; dzieci, górników, małżeństw, narzeczonych, położnic, ubogich, podróżnych.
Patronat w Polsce
- Prywatne Liceum Franciszkanów (OFM) w
Wieliczce
- zabytkowe Sanktuarium w
Dąbrowie Górniczej
, słynącego z wielu cudów w Zagłębiu Dąbrowskim
- patron miast:
Ikonografia
W
ikonografii
św. Antoni przedstawiany jest w habicie franciszkańskim; nieraz głosi kazanie, czasami trzyma Dziecię Jezus.
Jego
atrybutami
są: księga, lilia, serce, ogień – symbol gorliwości, bochen chleba, osioł i ryba.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Piotr Szweda, Formy kultu św. Antoniego w kościołach pod jego wezwaniem w metropolii górnośląskiej.Przedmowa Wiesław Hudek. Katowice 2009, ss.333.
-
Święty Antoni z Padwy (Padewski)
– materiały na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 27.05.2010]