Kościół klasztorny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Lubiniu Obecny barokowy kształt kościoła pochodzi z XVIII w., do dzisiaj jednak zachowały się w nim partie z wcześniejszych epok. Romańskie (z XII w.) są fundamenty i dolna część wieży, mur ściany południowej do wysokości 8 m z przyległym fragmentem muru kamiennego. W stylu gotyckim w XV i XVI w. wybudowano zasadniczą część wieży, jak również wyższe partie nawy , prezbiterium i zakrystię jak również szczyt od strony wschodniej.

Wnętrze kościoła, utrzymane w stylu barokowym , jest jednym najcenniejszych przykładów sztuki sakralnej w Wielkopolsce.

W nawie nakrytej sklepieniem kolebkowym podczas ostatniej renowacji częściowo odsłonięto i pozostawiono fragmenty romańskich murów kamiennych. Na ścianach późnorenesansowe nagrobki Andrzeja i Stanisława Chrzczonowskich ( opata lubińskiego i jego brata) oraz opata Pawła Chojnackiego (wszystkie z XVI w.) i szlachcica Adama Bielewskiego (początek XVII w.).

Po prawej stronie nawy kaplica Pana Jezusa z barokowym drewnianym ołtarzem z 1700 r. w kształcie winorośli, sarkofagiem Bernarda z Wąbrzeźna oraz płytą nagrobną Władysława Laskonogiego z XIII w.

W prawym ramieniu transeptu kaplica Matki Boski Różańcowej z otoczonym kultem obrazem Matki Boskiej Lubińskiej z XVII w. (wizerunek w typie Matki Boskiej Śnieżnej).

Lewe ramię transeptu stanowi kaplica św. Benedykta z obrazem świętego z ok. 1800 r. pędzla Leonarda Hempla. Na rogu kaplicy i nawy rokokowa ambona w kształcie jaskółczego gniazda z XVIII w.

W prezbiterium ołtarz główny z lat 1730-38 z obrazem Paula Trogera przedstawiającym narodzenie Najświętszej Marii Panny. Ołtarz jest otoczony wieloma rzeźbami m.in. papieży Leona I i Grzegorza I , Baranka, aniołów, a nad obrazem wznosi się rozbudowana kompozycja rzeźbiarska, ukazująca Trójcę Świętą .

Po bokach stalle z ok. 1730 – 38 roku z warsztatu Jana Jerzego Urbańskiego, zwieńczone około 50 rzeźbami, w tym Ecclesii (alegorii Kościoła), króla Dawida i ojców Kościoła św. Hieronima , św. Grzegorza Wielkiego , św. Ambrożego , św. Augustyna . Przy stallach znajduje się też rokokowy tron opacki z baldachimem.

Na uwagę zasługuje też polichromia pokrywająca wszystkie sklepienia kościoła, wykonana w latach 1730-40 przez bliżej nieznanego malarza benedyktyńskiego z Bawarii o nazwisku Gross lub Croft. Malowidła są głównie treści maryjnej, przedstawiają m.in. scenę Wniebowzięcia (nad prezbiterium ), sześć cnót Marii (skrzyżowanie nawy z transeptem ), koronację Matki Boskiej (prawe ramię transeptu ) i triumf Marii jako Królowej Nieba jadącej na wozie ( nawa ).

Rozporządzeniem Prezydenta RP z dn. 9 grudnia 2009 r. zespół opactwa Benedyktynów wraz z kościołem klasztornym NMP został uznany za Pomnik historii .