Specjalne strefy ekonomiczne (brązowy kolor)

Specjalne strefy ekonomiczne ( chin. trad. 經濟特區, chin. upr. 经济特区, pinyin jīngjì tèqǖ) są obszarami Chińskiej Republiki Ludowej , wydzielonymi administracyjnie i celnie z terytorium ChRL, celem ściągnięcia kapitału zagranicznego.

Historia

Decyzja o utworzeniu specjalnych stref ekonomicznych zapadła na III plenum KC KPCh jedenastej kadencji w 1979 roku, jako element otwarcia Chin na świat i reform gospodarczych.

W sierpniu 1980 utworzono dwie pierwsze strefy, w niewielkich miejscowościach Shenzhen i Zhuhai . O wyborze tych miejsc zdecydowało przede wszystkim ich położenie naprzeciwko Hongkongu i Makau .

Rok później utworzono kolejne dwie strefy: Shantou i położony naprzeciw Tajwanu Xiamen .

Niedługo potem pojawił się projekt utworzenia specjalnej strefy ekonomicznej na wyspie Hainan , która w zamierzeniu władz miała się stać drugim Tajwanem. W 1988 utworzono nową prowincję Hainan o statusie specjalnej strefy ekonomicznej.

W 1990 roku wydzielono kolejną strefę ekonomiczną, dzielnicę Pudong na obszarze miasta Szanghaj .

Funkcjonowanie

Specjalne strefy ekonomiczne są wyłączone administracyjnie z terytorium ChRL (z wyjątkiem Hainanu, który sam w sobie jest prowincją). Oddzielone są też od reszty Chin barierą celną.

W specjalnych strefach ekonomicznych obowiązują dogodne warunki dla inwestycji zagranicznych, m.in. 15% podatek liniowy , prawo transferu zysków, możliwość taniej dzierżawy ziemi. Nie obowiązuje w nich także ograniczenie udziału kapitału obcego w spółkach mieszanych do 49%.

Bibliografia

• Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. . 

Zobacz też

• miasta otwarte ChRL

Linki zewnętrzne

• Specjalne strefy ekonomiczne w procesie reform i otwarcia