Zatoka Botnicka jest częścią
Morza Bałtyckiego
. Dzieli się na dwa rejony: Botnik Północny (zwany też Morzem Botnickim[1]) o średniej głębokości 42 m i największej 141 m oraz Botnik Południowy o średniej głębokości 62 m i maksymalnej 294 m. Niewielkie
zasolenie
waha się od 7 promili w części południowej do 2 promili w części północnej. Zatoka nie odgrywa większej roli w żegludze statków. Podczas zimy bywa cała skuta lodem przez okres kilku miesięcy. Zatoka Botnicka połączona jest z właściwym Bałtykiem niewielkimi akwenami morskimi:
Morzem Alandzkim
o średniej głębokości około 80 - 100 m i maksymalnej 405 m oraz Morzem Archipelagowym o głębokości średniej 27 m i maksymalnej 146 m. Wschodnie wybrzeże zatoki należy do
Finlandii
, zachodnie do
Szwecji
. Od południa zamyka ją
archipelagWysp Alandzkich
.
Pchła może cały rok czekać w bezruchu, by na odgłos kroków (ludzkich lub zwierzęcych) natychmiast wyrwać się z odrętwienia i wskoczyć na potencjalnego żywiciela.
