Przyjmując byt za swój przedmiot, filozofia egzystencjalna pragnie dać dynamiczny obraz rzeczywistości, ujmowanej w zakresie jej powszechnej i zarazem jednostkowej możliwości egzystencjalnej, dzięki czemu przedmiot zbliżyłby się do podmiotu.
Niekończącymi się etapami tej ewolucji są poszczególne sytuacje egzystencjalne w postaci cierpienia, walki czy śmierci,
w których historycznie realizuje się egzystencja ludzka. Okazuje się bowiem,
że wszystko w ludzkiej egzystencji jest zawodne: wolność, wszelkie wartości i sama egzystencja.
Dlatego cała filozofia jest, według Jaspersa sztuką albo umiejętnością umierania, filozofia w jego rozumieniu nie jest nauką lecz wiedzą i techniką na usługach jednostki, realizującej swoją kosmiczno - indywidualną i historycznie transcendentalną egzystencję.
