Rycina przedstawiająca Beliala i jego sługi, z
Buche Belial autorstwa Jacobusa de Teramo (
1473
)
Belial czasami zwany Beliar, Mroczny Starzec lub Albatros (z
hebrajskiego
בְּלִיַּ֫עַל belijja'al, które jest połączeniem 'blj' czyli negacji i 'ja'al' oznaczającym słowo użytek) – jeden z
upadłych aniołów
(w niebie należał do
chóru
cnót) i czterech
piekielnych
książąt (pozostali to
Szatan
,
Lucyfer
i
Lewiatan
), symbolizuje płodność ziemi, niezależność oraz kierunek geograficzny północ. Często jest utożsamiany z Szatanem.
Dosłowne tłumaczenie brzmi "ten, który nie ma pana", "niegodziwiec świata", "ten, który podnosi bunt" bądź "nic niewart". Wymieniany w
Starym
i
Nowym Testamencie
jako jeden z przywódców wojsk piekielnych w bitwie pod
Har-Magedon
(trąby Beliala).
Belial w demonologii
Głównie był czczony w
Sydonie
oraz
Sodomie
, jednakże nigdzie nie wzniesiono mu ołtarza. Jest najbardziej rozpustnym i bezprawym duchem. Zachowuje się z gracją i godnością. Pierre de Lancre uważa, że jego imię oznacza bunt i nieposłuszeństwo. Wierus pisał w
Pseudomonarchia Daemonum
, że doprowadził on wielu aniołów do buntu, dlatego też był jednym z pierwszych wyrzuconych z nieba. Przemawia łagodnym głosem. Podwładne mu duchy pochodzą ze sfer Cnót i Aniołów. Pomaga wszystkim, którzy uznają jego zwierzchnictwo.
Rzekomo król
Salomon
zamknął go wraz z jego legionami oraz armią pięciuset dwudziestu dwóch tysięcy dwustu osiemdziesięciu demonów w butelce. Inna legenda głosi, że ową butelką wrzucił do studni pod
Babilonem
i zakrył ją głazem, a ciekawscy Babilończycy stłukli butelkę i tym uwolnili wszystkie demony oraz króla piekieł. Belial bojąc się kolejnego uwięzienia, schował się w pustej figurze i zajął się przepowiadaniem przyszłości, odtąd w Babilonie zaczęto oddawać mu cześć.
W Goecji
Sześćdziesiąty ósmy
duch
Goecji
. By go przywołać i podporządkować, potrzebna jest jego
pieczęć
, która powinna być zrobiona ze złota. Jest potężnym królem
piekła
, zaraz po
Lucyferze
. Uważa on, że należał do klasy aniołów, które przewyższają m.in.
Michała Archanioła
. Rozporządza 80 albo 50 legionami duchów.
Posiada dar pięknej mowy i lubi opowiadać o tym jak jako jeden z pierwszych
aniołów
upadł z nieba. Rozdaje godności i ważne stanowiska. Godzi ze sobą przyjaciół i wrogów, dostarcza dobrych duchów opiekuńczych. Tylko dzięki boskiej mocy można zmusić go do mówienia prawdy. Jeżeli
egzorcysta
chce na niego liczyć, to musi pamiętać o składaniu mu ofiar i podarunków.
Jest przedstawiany jako para pięknych aniołów siedzących na ognistym rydwanie.
W grach
Gothic
,
BloodRayne
oraz
Spellforce: Cień Feniksa
, Beliar to bóg zła, zniszczenia i ciemności. Imię Belial zostało użyte również w grze
Painkiller: Overdose
, w której nazywa się tak główny bohater, mistrz portali (jest półaniołem – półdemonem). Z kolei w
Devil May Cry 4
Belial (w samej grze nosi imię Berial) jest jednym z głównych
bossów
przedstawionym jako wielki płonący
centaur
z rogami na głowie. Dzierży wielki miecz i kontroluje żywioł ognia. Przedstawia się głównemu bohaterowi jako "Zdobywca Ognistego Piekła". Ciekawa kreacja tej postaci występuje również w mandze
Angel Sanctuary
Kaori Yuki
. Belial jest także arcydiabłem i rzeczywistym władcą czwartej warstwy piekła w
grze fabularnej
Dungeons & Dragons
.
Postać Beliala wykorzystano również w filmie
Egzorcyzmy Emily Rose
(fabularnej wersji historii
Anneliese Michel
). Belial (Beliar) został przedstawiony także w powieśći Błędy
Jakuba Małeckiego
: jako starzec, okazujący się potem szatanem.
Bibliografia