Edykty cesarskie były napisane i sponsorowane przez szkoły
konfucjańskie
na dworze Yamato i stanowiły podstawy japońskiego systemu cesarskiego i rządzenia. Zgodnie z tymi reformami władcą nie był już – jak do tej pory – przywódca klanu, ale
cesarz
- tennō, który rządził z woli niebios i posiadał całkowitą władzę.
Zgodnie z tymi edyktami, Japonia od tej pory nie składała się z oddzielnych krain, ale z prowincji cesarskich, które były kierowane przez scentralizowany aparat administracyjny. Niektórzy dopiero od tego czasu datują powstanie Japonii.