Oplątwa brodaczkowata zwana mchem hiszpańskim zwisa z konarów drzewa w
Luizjanie
Epifity porastające drzewo w lasach na pacyficznym wybrzeżu Ameryki
Epifit (porośle,
aerofit
) –
roślina
rosnąca na innej roślinie, ale nie prowadząca
pasożytniczego
trybu życia. Korzysta z innego gatunku jako podpory, a odżywia się samodzielnie. Wyrasta w miejscach, gdzie gromadzi się martwa materia organiczna (np. w kącie
gałęzi
/
pędu
) lub osiedla się na pędach innych roślin, a składniki odżywcze i wodę pobiera z powietrza lub opadów.
Epifity nie pozostają zupełnie obojętne dla roślin służących im za podłoże. Zatykają bowiem ich
przetchlinki
, utrudniając wymianę gazów. Przyczyniają się także do
butwienia
kory
, poprzez akumulację cząstek mineralnych i organicznych w swych darniach. Tworzą też tym samym warunki do rozwoju
pasożytów
:
grzybów
i
owadów
.
Występowanie
W środkowoeuropejskich warunkach klimatycznych epifitami są głównie
rośliny zarodnikowe
:
mszaki
,
porosty
,
glony
. Rzadziej (jako
semiepifity
) na innych roślinach wyrastają gatunki zielne, lub nawet
krzewy
i
drzewa
. Ma to miejsce w sytuacjach szczególnie sprzyjających kolonizacji np. w przypadku starych, próchniejących
wierzb
, zwłaszcza głowiastych. Między ich konarami gromadzi się gruba warstwa
próchnicy
umożliwiająca rozwój np.
bzu czarnego
lub
jarzębinie
.
Epifity znacznie ważniejszą rolę odgrywają w
lasach obszarów tropikalnych
oraz w lasach górskich, gdzie stanowią istotną część
flory
. Na około 18 tysięcy gatunków z rodziny
storczykowatych
, aż 10 tysięcy rośnie w tropikach i znaczna ich część to właśnie epifity. Szczególnie często epifity występują także wśród przedstawicieli rodzin:
bromeliowatych
Bromeliaceae,
begoniowatych
Begoniaceae,
pokrzywowatych
Urticaceae,
pieprzowatych
Piperaceae,
obrazkowatych
Araceae.
Zobacz też