Gordon Willard Allport (ur. 11 listopada 1897 w Montezuma w stanie Indiana , zm. 19 października 1967 w Cambridge w Massachusetts ) – psycholog amerykański . 1930 - 1957 profesor Uniwersytetu Harvarda , na którym współorganizował Department of Social Relations. 1937 - 1949 redaktor "Journal of Abnormal and Social Psychology". Jako jeden z pierwszych zajmował się badaniem osobowości, prowadził również badania z zakresu psychologii społecznej.

Był najmłodszym z czworga braci. Jego ojciec był lekarzem, a jednym z braci Floyd Henry Allport, również profesor psychologii. Rodzina przeprowadziła się ze stanu Indiana do miasta Cleveland , gdzie Allport uzyskał wykształcenie średnie. Rozpoczął studia na Harvardzie , w 1919 roku uzyskał pierwszy stopień naukowy, specjalizując się w ekonomii i filozofii . W czasie swojej kariery naukowej pracował przez rok w Stambule , ucząc języka angielskiego i socjologii , następnie w Harvardzie obronił doktorat z psychologii. W następnych latach studiował w Berlinie , Hamburgu i Cambridge . Po powrocie z Europy objął stanowisko na Universytecie Harvarda – Department of Social Ethics, gdzie na rok przed śmiercią był mianowany pierwszym profesorem Etyki Społecznej. Z krótkimi przerwami pracował na Harvardzie do 1967 roku.

W trakcie działalności akademickiej Alport przyczynił się do utworzenia Wydziału Stosunków Społecznych, jako jedną z pierwszych prób integracji psychologii, socjologii i antropologii. Wprowadził psychologię osobowości jako przedmiot akademicki.

Allport był bardzo aktywnym uczonym. Oprócz pracy na uczelni pełnił funkcje przewodniczącego Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego , Wschodniego Towarzystwa Psychologicznego oraz Towarzystwa Badań nad Zagadnieniami Społecznymi. Współtworzył test do "Pomiaru reakcji A-S" (The A-S reaction study) oraz do "Badania wartości" (A study of values).

Za swoje osiągnięcia naukowe został nagrodzony, m.in.:

• Złotym Medalem Amerykańskiej Fundacji Psychologicznej – 1963
• Nagrodą Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego za wybitne osiągnięcia naukowe – 1964.

W swoich pracach naukowych wskazywał na znaczenie jakościowych badań indywidualnych oraz rolę świadomej motywacji, co było niezgodne z wówczas obowiązującymi tendencjami w psychologii. Jednak mimo radykalnych, jak na owe czasu poglądów, jego prace wyrastają z tradycyjnej myśli psychologicznej i teorii osobowości. Na tej bazie stworzył podwaliny jednego z głównych nurtów psychologii osobowości, opartego na teorii cech (w dziele: Personality: A psychological interpretation). Traktował osobowość jako niepowtarzalną strukturę cech , którym przypisywał właściwości motywacyjne.