Antiochos z
Askalonu
(ur. między początkiem lat trzydziestych, a końcem lat dwudziestych II w.p.n.e., zm. po
69 roku p.n.e.
) – starożytny
filozofplatońskiejAkademii
(piąta Akademia) doby
eklektyzmu
. Do naszych czasów nie zachowało się żadne z pism Antiochosa.
Antiochos z Askalonu nauczał, że prawda istnieje i jest poznawalna. Był przekonany że nauki
Platona
i
Arystotelesa
, a także nauki stoików mówią to samo. Kierunki te wyrażały te same treści za pomocą różnych słów.
W
fizyce
,
logice
i
etyce
popierał stoików. Nauczał życia zgodnego z rozumną naturą. Zarówno
cnota
, jak i dobra materialne są konieczne do szczęścia.
Bibliografia
Giovanni Reale: Historia filozofii starożytnej. T. 3. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2004, ss. 533-538. .
Inne hasła zawierające informacje o "Antiochos z Askalonu":
Pchła może cały rok czekać w bezruchu, by na odgłos kroków (ludzkich lub zwierzęcych) natychmiast wyrwać się z odrętwienia i wskoczyć na potencjalnego żywiciela.