Alexander Graham Bell

Alexander Graham Bell (ur. 3 marca 1847 w Edynburgu , zm. 2 sierpnia 1922 w Beinn Bhreagh, Nowa Szkocja w Kanadzie ) – szkocki wynalazca telefonu i kilkudziesięciu innych wynalazków telekomunikacyjnych . Z zawodu był logopedą i nauczycielem muzyki.

Graham Bell był też współzałożycielem dwóch znanych czasopism Science i National Geographic .

Na jego cześć nazwano jednostkę miary - bel (1 B).

Życiorys

Wyjazd do USA i wynalezienie telefonu

W 1870 Bell wyjechał do Kanady na rehabilitację po zapaleniu płuc. W trakcie tego pobytu zaproponowano mu pozycję profesora fizjologii dźwięku na Uniwersytecie w Bostonie. Ojciec jego żony, Mabel, był bardzo zamożnym człowiekiem i gdy dowiedział się o pomyśle Bella na skonstruowanie elektrycznego wzmacniacza dźwięku dla niedosłyszących (Bell był nauczycielem głuchoniemych), postanowił finansować te badania. W ramach tych badań opatentował głośnik i mikrofon . Były one jednak zbyt duże i wymagały zbyt dużych źródeł zasilania, aby można je było użyć do budowy urządzenia, które niedosłyszący mogliby nosić przy sobie. Połączył jednak jedno z drugim i uzyskał urządzenie przekazujące dźwięk na odległość. Dwa takie urządzenia połączone razem w ten sposób, że na każdym końcu znajduje się jeden mikrofon i jeden głośnik dały w rezultacie urządzenie - telefon.

Bell Telephone Company

Alexander Bell i jego teść zdecydowali się założyć przedsiębiorstwo Bell Telephone Company , aby rozpowszechnić wynalazek Bella. Wynalazek ten zrobił furorę na pokazie w Filadelfii , Bell dostał astronomiczną na owe czasy nagrodę 50 000 dolarów od Filadelfijskiego Towarzystwa Naukowego i rozpoczął z teściem produkcję swojego wynalazku.

Bell Telephone Company została później przekształcona w AT&T , do niedawna największą firmę telekomunikacyjną świata. Po osiągnięciu sukcesu komercyjnego Bell założył sieć laboratoriów badawczych, które po jego śmierci nazwano Bell Laboratories . Po przekształceniu Bell Telephone Company w AT&T laboratoria Bella stały się głównym ośrodkiem badawczym tej firmy.

Wkład w rozwój lotnictwa

Mało znanym fragmentem działalności Bella był jego wkład w rozwój lotnictwa. Na wieść o sukcesach braci Wright i za radą żony, Mabel Bell, zgromadził wokół siebie grupę entuzjastów, w skład której wchodzili: Frederick “Casey” Baldwin, wieloletni współpracownik Bella - Douglas McCurdy i amerykański wojskowy, porucznik Thomas Selfridge - jedyny oficer amerykańskich sił zbrojnych, który od początku wierzył w przyszłość lotnictwa. Zawiązana w Halifaksie spółka tej czwórki - Aerial Experiment Association - za pieniądze Mabel Bell w ciągu półtora roku prac doprowadziła do historycznego dla Kanady wydarzenia: kontrolowanego lotu maszyny o nazwie Silver Dart nad zamarzniętymi wodami jeziora Bras d’Or w Nowej Szkocji .

23 lutego 1909 roku pilotowana przez Douglasa McCurdy Silver Dart wzbiła się na wysokość 9 metrów i w ciągu 40-sekundowego lotu pokonała odległość 800 metrów. Był to pierwszy w Kanadzie lot maszyny cięższej od powietrza i pierwszy taki lot w wykonaniu obywatela Imperium Brytyjskiego . Kolejny lot następnego dnia, 24 lutego , pozwolił już na pokonanie dystansu czterech i pół mili.

Alexander Graham Bell, naturalizowany Amerykanin, doprowadził do tego wydarzenia w niesprzyjających warunkach wietrznej Nowej Szkocji właśnie po to, by był to “kanadyjski” lot i by w ten sposób odwdzięczyć się swojej nowej ojczyźnie za gościnę po emigracji ze Szkocji .

Źródła

• The Canadian Encyclopedia, Hurtig Publishers, Edmonton, 1988.
• The Beaver: Canada’s History Magazine; “First Flight”, luty/marzec 2009.
• Jacek Kozak - Szkice z bobrem, Biogram Publishing, Mississauga, 2007.

Zobacz też

• Antonio Meucci