Władysław Dobrowolski (ur.
3 stycznia
1896
w
Małobądzu
k.
Będzina
, zm.
25 lutego
1969
w
Warszawie
) –
major
piechoty
Wojska Polskiego
, instruktor i wykładowca Centralnej Wyższej Szkoły Gimnastyki i Sportu oraz Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie, lekkoatleta i
szermierz
, trener, działacz sportowy. Ojciec znanego aktora i reżysera
Jerzego Dobrowolskiego
.
W młodości wstąpił do Koła Młodzieży Niepodległościowej,
Związku Strzeleckiego
i
PPS
. Żołnierz
I Brygady Legionów
. Po rozbrojeniu pracował w
POW
, potem w Milicji Ludowej, następnie przydzielony został do Baonu Zapasowego
6 Pułku Piechoty Legionów
. Od 1919 w Wojsku Polskim, był uczestnikiem
wojny z bolszewikami 1920
. W
1924
zdał w
Wilnie
maturę. Ukończył następnie w CWSGiS oficerski kurs wychowania fizycznego (
1925
) i szermierki (
1926
), był dowódcą kompanii oficerskiej CWSGiS, wykładowcą w CWSGiS i CIWF. W
Polskim Radiu
prowadził gimnastykę poranną (
1932
-
39
) i jako prezes kierował pracami warszawskiego AZS (
1929
-
1930
). Był też członkiem zarządu
PZLA
.
Jako lekkoatleta – sprinter i wieloboista reprezentował barwy: Strzelca Wilno, 6 pp. Legionów Wilno, Wilii Wilno i AZS Warszawa. Olmpijczyk z
Paryża
(
1924
). 15-krotny rekordzista Polski i 11-krotny mistrz Polski w konkurencjach lekkoatletycznych (
100 m
,
200 m
,
110 m pł
,
rzut oszczepem
,
skok w dal
,
sztafeta 4 x 100 m
).
W wieku 35 lat zaczął uprawiać szermierkę, reprezentując barwy AZS i Legii Warszawa (startował do 54 roku życia). 2-krotnie wystąpił jako szermierz w Igrzyskach Olimpijskich (
1932
,
1936
), zdobywając brązowy medal w szabli drużynowo (1932). Był też brązowym medalistą mistrzostw Europy (1934 – szabla drużynowo).
W
kampanii wrześniowej 1939
dowodził I batalionem
21 Pułku Piechoty "Dzieci Warszawy"
. Walczył w
obronie Warszawy
. Po kapitulacji stolicy w niemieckiej niewoli. W oflagach organizował wf i sport dla jeńców.
Po wojnie m.in. dyrektor Państwowych Uzdrowisk w
Szklarskiej Porębie
i
Karpaczu
, kierownik ośrodka szermierczego CRZZ, od
1957
trener w klubach RKS Marymont (wychowawca m.in.
Ryszarda Parulskiego
i
Witolda Woydy
) i
Skra Warszawa
. Pierwszy prezes Polskiego Związku Sportów Saneczkowych (1957). Autor wielu podręczników sportowych.
Awanse
-
porucznik
– zweryfikowany 3 V 1922 ze starszeństwem z 1 VI 1919
-
kapitan
– ze starszeństwem z 15 VIII 1924 i 476 lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty (w 1932 zajmował 350 lokatę)
-
major
– ?
Ordery i odznaczenia
Bibliografia