Główny pawilon ( honden ) Yasukuni -jinja

Wnętrze Itsukushima-jinja

Hiyoshi-taisha w Ōtsu

Jinja ( jap. 神社, jinja, kamuyashiro, chram shintoistyczny) – miejsce kultu w japońskiej religii shintō . Odróżnia się także inne typy i rodzaje tych budowli o nazwach: jingū, miya, taisha.

Sferę sacrum od profanum rozdziela zwykle brama torii . Niektóre chramy są duże, lecz spotyka się też jedynie wydzielone place , drzewa lub małe ołtarze . Tradycyjnie chramy shinto buduje się z drewna, bez użycia gwoździ. Niektóre przebudowywane są co jakiś czas na podstawie pierwotnego projektu.

Jinja zazwyczaj składa się z tzw. honden , głównego pawilonu, w którym przechowywane są święte przedmioty i haiden - budynku poświęconego modłom i obrzędom kultowym oraz pawilonów dodatkowych o różnym przeznaczeniu.

Honden i pawilony były i są budowane w jednym z kilku tradycyjnych stylów architektonicznych:

• Shinmei-zukuri;
• Kasuga-zukuri;
• Taisha-zukuri;
• Hachiman-zukuri;
• Nagare-zukuri;
• Gongen-zukuri^[1].

Do najstarszych i najważniejszych chramów shintoistycznych należą m.in.:

• chram w Ise w Ise ( prefektura Mie );
• chram Atsuta w Nagoi ( prefektura Aichi );
• Izumo-taisha ( prefektura Shimane );
• Kasuga-taisha w Narze ;
• Itsukushima-jinja w Hiroszimie ;
• Fushimi-Inari w Kioto .

Przypisy