Szamorodni - nazwa tego węgierskiego wina wywodzi się z języka polskiego (ze względu na wielkość spożycia w Rzeczypospolitej ) i oznacza "sam się rodzi" lub "samorodny".

Jest to rodzaj tokaju wytwarzanego w rejonie Tokaj-Hegyalja na Węgrzech z całych kiści winogron wrzucanych do kadzi z pominięciem procesu ręcznego oddzielania gron dotkniętych szlachetną pleśnią ( aszú ) od reszty kiści.

Spożycie tokaju w Polsce w XVI i XVII w. było tak duże, że producenci nie nadążali z jego wytwarzaniem. Żmudny i czasochłonny (co najmniej dwa lata dojrzewania w dębowych beczkach) proces produkcji tokaju na Węgrzech ograniczał podaż , a stale rosnący popyt w Polsce sprawił, że polscy kupcy wpadli na pomysł, aby wino powstawało na wozach, gdy moszcz fermentował w czasie transportu do Polski. Stąd też wino nazwano samorodnym.

Tokaj szamorodni wytwarzany jest jako:^[1][2]

• száraz tokaji szamorodni (wytrawny), zawiera do 10 g cukru/litr, musi pozostawać w beczce przez co najmniej kilka lat
• édes tokaji szamorodni (słodki), zawiera min. 30 g cukru/litr, dojrzewa w drewnie przez co najmniej rok i przez rok w butelce

Butelka wina szamorodni – zgodnie z przepisami - musi być typu tokajskiego. Rzeczywista zawartość alkoholu wynosi 12%.

Przypisy