Marc-Vivien Foé (ur.
1 maja
1975
w Nkolo, zm.
26 czerwca
2003
w
Lyonie
) - piłkarz
kameruński
, uczestnik finałów
Mistrzostw Świata
w
1994
i
2002
roku.
Kariera klubowa
Canon Jaunde
Karierę piłkarską zaczynał w jednym z najsłynniejszych klubów w
Afryce
, kameruńskim klubie
Canon Jaunde
. Grał tam do grudnia
1995 roku
. Zdobył z tym klubem dwa razy Puchar Kamerunu w
1993 roku
i
1995 roku
.
RC Lens
W
1995 roku
przeszedł do klubu francuskiego
RC Lens
, gdzie szybko trafił do pierwszej jedenastki klubu i został gwiazdą
ligi francuskiej
. W sezonie 1995/96 w barwach RC Lens zadebiutował już w pierwszym meczu ligowym zremisowanym bezbramkowo z
AJ Auxerre
. W
Pucharze UEFA
Lens również szło dobrze. Foé doprowadził swój zespół do zwycięstw nad drużynami: luksemburskim FC Anevir Beggen 7:0 i 6:0 i
Czernomorcem Odessa
0:0 i 4:0, który wcześniej wyeliminował
Widzew Łódź
. W trzeciej rundzie Foé został wraz z klubem sensacyjnie wyeliminowany przez czeski klub
Slavia Praga
. Na koniec sezonu 1995/96 wraz z klubem zajął piąte miejsce w lidze i awansował do
Pucharu UEFA
, w którym już w pierwszej rundzie Lens i Foé odpadli po dwumeczu z
Lazio Rzym
0:1 i 1:1. Natomiast w lidze z RC Lens zajął dopiero 13 miejsce. Następny sezon 1997/98 był wymarzonym sezonem dla Foé, gdyż sięgnął z zespołem po jedyny w historii klubu tytuł mistrza
Francji
wygrywając bój lepszym stosunkiem bramek z
FC Metz
oraz dotarł do finału
Pucharu Francji
jednak przegrywając na
Stade de France
z
Paris Saint-Germain
1:2. Niestety później okazało się, że doznał kontuzji (złamana noga), co udaremniło jego transfer do
Manchester United
oraz wyjazdu na Mundial do Francji. Gdy Marc leczył kontuzję, Lens grało słabo w lidze, gdzie zajęło 6. miejsce, i w
Lidze Mistrzów
, gdy przegrał walkę o 1/8 finału. Po wyleczeniu kontuzji Marc opuścił klub.
Olympique Lyon
W
1999
Marc trafił do angielskiego zespołu
West Ham United
. Zajął z tą drużyną wysokie dziewiąte miejsce. Dobra gra w tej drużynie zaowocowała w
2000
transferem do najlepszej francuskiej drużyny –
Olympique Lyon
, gdzie zaprzyjaźnił się z m.in:
Jackiem Bąkiem
. Wraz z Lwami grał w
Lidze Mistrzów
, gdzie w 1 rundzie grupowej lepsza była tylko
Valencia
, zaś w drugiej
Olympique Lyon
przegrał z
Bayernem Monachium
i
Arsenalem
. Na pocieszenie klub zdobył w
2001 roki
Puchar Ligi
pokonując w dogrywce 2:1
AS Monaco
i tytuł wicemistrza
Francji
, przegrywając tytuł mistrzowski różnicą czterech punktów z
FC Nantes
. W sezonie 2001/02 w
Lidze Mistrzów
zespół nie spisywał się najlepiej, gdyż Lyon odpadł w pierwszej rundzie po porażkach z
FC Barcelona
i
Bayerem Leverkusen
. A w
Pucharze UEFA
sensacyjnie został wyeliminowany przez czeski
Slovan Liberec
. Foé natomiast w
Ligue 1
błyszczał. Zdobył tytuł mistrza
Francji
, okazując się lepszym o dwa punkty od swojego byłego klubu
RC Lens
. Gdy jednak Foe przegrał miejsca w składzie Lyonu, opuścił klub na zasadzie wypożyczenia.
Manchester City
Po nieudanym dla Kamerunu
Mundialu
w
Korei
i
Japonii
w lecie
2002 roku
Foe został wypożyczony do odwiecznego rywala
Manchesteru United
angielskiego klubu
Premier League
,
Manchester City
. Od razu stał się jednym z wyróżniających się zawodników i ulubieńców ówczesnego trenera Manchesteru,
Kevina Keegana
. Na koniec sezonu 2002/03 wraz z Manchesterem zajął dziewiąte miejsce i doprowadził klub do
Pucharu UEFA
.
Reprezentacja Kamerunu
Marc-Vivien Foé zadebiutował w
reprezentacji Kamerunu
22 września
1993
przeciwko
Meksykowi
. W
1994
zagrał na
XV Mistrzostwach Świata
w
USA
, gdzie reprezentacja
Kamerunu
nie wyszła jednak z grupy. Foé szybko stał się gwiazdą Nieposkromionych Lwów. W
1996 roku
zadebiutował w
Pucharze Narodów Afryki
w
RPA
, gdzie Nieposkromione Lwy odpadły jednak już w rundzie grupowej. W
1997 roku
awansował do finałów
Mistrzostw Świata
we
Francji
, gdzie jednak nie zagrał z powodu kontuzji. W
2000 roku
zdobył wraz reprezentacją z trenera Pierre'em Lechantrem
Puchar Narodów Afryki
. W
2001 roku
po niezbyt udanym występie w
Pucharze Konfederacji
trenerem reprezentacji został
Niemiec
Winfried Schäfer
. Wtedy zaczął się wielki okres dla Marca w reprezentacji. W
2002 roku
po raz drugi z rzędu sięgnął po
Puchar Narodów Afryki
. W czerwcu rozpoczęły się
Mistrzostw Świata
w
Japonii
i
Korei
, gdzie Foé został uznany gwiazdą mistrzostw, mimo odpadnięcia w fazie grupowej. W
2003 roku
brał też udział
Pucharu Konfederacji
, który dla Foé zakończył się tragicznie. Foé zagrał dla reprezentacji 64 mecze i strzelił 8 bramek.
Śmierć
Kwiaty złożone przed stadionem Manchesteru City ku czci Marca-Viviena Foe.
26 czerwca
26 czerwca
2003
podczas meczu półfinałowego
Pucharu Konfederacji FIFA
reprezentacji Kamerunu z
Kolumbią
, Marc-Vivien Foé niespodziewanie zasłabł. Niestety, pomimo natychmiastowej pomocy, lekarzom nie udało się go uratować i Foé zmarł wkrótce po przewiezieniu do szpitala[1]. Mecz ten był rozgrywany na
Stade Gerland
w
Lyonie
– klubowym stadionie drużyny
Olympique Lyon
, w której Foé grał przez 3 sezony. Autopsja wykazała, że przyczyną śmierci piłkarza był atak serca, który mógł być spowodowany niewykrytą wcześniej wrodzoną wadą serca.
Szok
Kamerun
był zaszokowany śmiercią Marca-Viviena Foé. Mieszkańcy tego kraju spodziewali się ogłoszenia dnia
żałoby
w Kamerunie. Mimo tragedii Kameruńczycy zdecydowanie wypowiadali się, aby reprezentacja ich kraju nie zrezygnowała z udziału w meczu finałowym przeciwko
Francji
, by w ten sposób uczcić pamięć Foé. Komisarz meczu finałowego,
Michał Listkiewicz
, potwierdził dwa dni przed meczem, iż finał zostanie rozegrany zgodnie z programem.
Finał z Francją
29 czerwca
2003
na stadionie
Stade de France
w podparyskim
St. Denis
odbył się finał
Pucharu Konfederacji
pomiędzy
reprezentacją Kamerunu
a
reprezentacją Francji
. Wcześniej piłkarze, trenerzy oraz kibice uczcili pamięć Foé minutą ciszy. Mecz wygrali Francuzi 1:0 po złotym golu w 97 minucie
Thierry'ego Henry'ego
, który zadedykował go dla Foé. Po meczu na dekorację wprowadzając swoich kolegów kapitanowie
Rigobert Song
(Kamerun) oraz
Marcel Desailly
(Francja) nieśli wielki portret Foé. Piłkarze mieli na rękawach koszulki czarne opaski. Marcel Desailly trofeum Pucharu Konfederacji zadedykował właśnie Foé.
Zastrzeżony numer 17 i 23
Numer "17" będzie zastrzeżony w piłkarskiej
reprezentacji Kamerunu
oraz we francuskich klubach
Olympique Lyon
i
RC Lens
. Wcześniej manager
Kevin Keegan
ogłosił, że zastrzeżony został również numer 23, z którym Foe grał w
Manchesterze City
.
Mecz charytatywny
11 listopada
2003
został zorganizowany mecz, gdzie piłkarska
reprezentacja Kamerunu
zmierzyła się z zespołem gwiazd rozegranym w
Lyonie
dla uczczenia pamięci zmarłego na tym boisku Foé. Kamerun wygrał 3:1, ale wynik miał dla kolegów zmarłego znaczenie drugorzędne. Wśród kameruńskich graczy i 23 962 widzów dominowało uczucie spełnienia obowiązku uczczenia pamięci Foé. W zespole gwiazd, nazwanym "Teamem Przyjaźni", zagrali tacy piłkarze, jak
Thierry Henry
,
Robert Pirès
,
Sylvain Wiltord
i
Nicolas Anelka
; gola strzelił Brazylijczyk
Sonny Anderson
- były kolega Foé z Olympique Lyon. Dochód z tego spotkania przeznaczony został na fundusz charytatywny, którym kieruje wdowa po Foé, Marie-Louise.
Dane
Podstawowe informacje
Kluby
Sukcesy
-
1993
Puchar Kamerunu
-
1995
Puchar Kamerunu
Linki zewnętrzne
Przypisy