Pamięć sensoryczna, pamięć ultrakrótka, USTM (Ultra-Short Term Memory), rejestr sensoryczny, pamięć zmysłów - jeden z trzech podstawowych systemów pamięci człowieka obok pamięci krótkotrwałej i pamięci długotrwałej . Charakteryzuje się tym, że:

• ma krótki czas trwania (do ok. 0,5 s ),
• dużą pojemność (niektórzy badacze podają, że magazynuje ona ok. 99% nadchodzących informacji),
• służy do tego, aby procesy percepcji mogły wydobyć maksimum potrzebnej informacji z nadchodzących bodźców,
• zlokalizowany jest w każdym zmyśle (każdym oku , uchu itd.),
• przechowuje nadchodzące informacje bez zniekształceń i przetworzenia.

Objawami pamięci sensorycznej jest to, że gdy ktoś macha kijem rozżarzonym na końcu, to nie widzimy przesuwającego się punktu, ale kreskę ( pamięć ikoniczna ). Podobnie po dotknięciu czujemy przez pewien czas dotyk, mimo że nie jesteśmy już w kontakcie z przedmiotem, który nas dotknął. Także dźwięki brzmią nam w uszach przez pewien czas, choć funkcjonowanie pamięci echoicznej różni się od pamięci ikonicznej.

Informacje z pamięci ultrakrótkiej przedostają się następnie do pamięci krótkotrwałej .

Ten typ pamięci opisał w 1960 roku George Sperling^[1].

Zobacz też

• eksperyment Sperlinga

Przypisy