Innocenty XIII, (Michelangelo dei Conti), (ur.
13 maja
1655 w Poli koło
Rzymu
- zm.
7 marca
1724 w Rzymie),
papież
w okresie od
8 maja
1721
do
7 marca
1724
.
Był synem księcia Poli Carlo II Conti di Segni, potomkiem rodu, z którego pochodził m.in.
papież Innocenty III
(
1198
-
1216
). Kształcił się w Anconie i w Rzymie – początkowo w kolegium
jezuickim
, następnie na Uniwersytecie La Sapienza, gdzie obronił doktorat obojga praw.
Papież Aleksander VIII
nadał mu tytuł tajnego szambelana i domowego prałata, a także wysłał z misją internuncjusza do
Wenecji
, gdzie Conti przekazał doży weneckiemu specjalnie przez papieża pobłogosławione hełm i sztylet. W Kurii Rzymskiej był także referendarzem Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a w sierpniu
1691
został mianowany gubernatorem Acoli; był również gubernatorem Frosinone, Campania e Maritima i Viterbo, pełnił także funkcję komisarza contra bannitos w Państwie Papieskim.
W czerwcu
1695
został mianowany
arcybiskupem
tytularnym Tarso (sakrę biskupią otrzymał w Rzymie
16 czerwca
1695 z rąk kardynała
Galeazzo Marescottiego
) oraz asystentem Tronu Papieskiego i wysłany z misją nuncjusza do
Szwajcarii
. Od marca
1698
był nuncjuszem w
Portugalii
, gdzie prawdopodobnie nabrał niechęci do działalności zakonu jezuitów.
7 czerwca
1706
otrzymał godność
kardynalską
, z tytułem prezbitera SS. Quirico e Giulitta. Po zakończeniu misji dyplomatycznej w Portugalii otrzymał w styczniu
1709
biskupstwo Osimo, a w sierpniu
1712
Viterbo e Toscanella. W styczniu
1713
został kamerlingiem Kolegium Kardynalskiego. Od roku
1714
pełnił funkcję kardynała-protektora Królestwa Portugalii przy Stolicy Apostolskiej.
Choroba zmusiła go do rezygnacji z biskupstwa Viterbo w marcu
1719
. Niewykluczone, że stała się także ważnym argumentem dla elektorów na
konklawe 1721
, którzy po długich i trudnych wyborach (w których nie zabrakło weta cesarza austriackiego) zdecydowali się na kompromisowego, a zarazem "przejściowego" papieża. Kardynał Conti został wybrany
8 maja
1721 i przyjął na cześć Innocentego III imię Innocentego XIII.
18 maja
1721 odbyła się koronacja nowego papieża, a
16 listopada
1721 uroczysty ingres do Bazyliki Laterańskiej.
Zgodnie z oczekiwaniami nie był to długi pontyfikat. Stał pod znakiem niechęci papieża do jezuitów, który potwierdził wydany przez poprzednika zakaz używania tzw. rytu chińskiego przez jezuickich misjonarzy, a także zabronił przyjmowania nowych kandydatów do zakonu przez trzy lata. Innocenty XIII przekazał w lenno cesarzowi
Karolowi VI
królestwo
Neapolu
i
Sycylii
, zyskał także przychylność regenta Francji dzięki pożądanym nominacjom kardynalskim. Mimo uległości wobec cesarza jednocześnie papież utracił faktyczne wpływy w księstwach
Parmy
i
Piacenzy
.
Źródła: