Zaproszenie do tańca - kompozycja Karola Marii Webera , utrzymana w formie walca i przeznaczona pierwotnie na fortepian (na cztery ręce).

Obecnie utwór ten najczęściej wykonywany jest w instrumentacji Hectora Berlioza na orkiestrę symfoniczną , ale też usłyszeć inne wersje, np. fortepianową na dwie ręce, albo na klarnet lub wiolonczelę z akompaniamentem .

Kompozycja wyróżnia się złożoną strukturą . Poprzedza go introdukcja o wirtuozowskim charakterze, a kończy efektowny finał. W głównej części kompozytor eksponuje kolejne, nastrojowe tematy - każdy kolejny zbudowany jest na zasadzie kontrastu z tematem poprzednim, każdy ma też budowę 16- taktową i dość złożoną budowę, co odbiega od ówczesnej praktyki komponowania prostych tematów 8-taktowych.

Zaproszenie do tańca stało się wzorem dla późniejszych walców koncertowych i walców symfonicznych tworzonych przez kompozytorów epoki romantyzmu . Ze wzorów tych korzystali m.in. Fryderyk Chopin , Johann Strauss (syn) czy Piotr Czajkowski .

Linki zewnętrzne

Do posłuchania:

• Zaproszenie do tańca w orkiestracji Hectora Berlioza , zasób filmowy w serwisie YouTube
• Zaproszenie do tańca w wersji fortepianowej na dwie ręce Wideo , zasób filmowy w serwisie YouTube

Nuty:

• Zaproszenie do tańca – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project