Na mapach: 32°10'30″N 34°54'31″E / 32.175, 34.90861

Kfar Saba (wł. Kefar Sava; hebr. כפר סבא; arab. كفار سابا; pol. Wieś Dziadka lub Wieś Saba) - miasto położone w Dystrykcie Centralnym w Izraelu .

Leży na równinie Szaron w aglomeracji miejskiej Gusz Dan , w otoczeniu miast Ra'anana i Hod HaSharon , moszawów Gan Haim , Sede Warburg , Zofit , Neve Jamin , Elishama , Kfar Malal i Ramot HaShavim , kibucu Nir Elijahu , oraz wiosek Beit Berl i Sde Hemed . W odległości 5 km na wschód od miasta znajduje się terytorium Autonomii Palestyńskiej i arabskie miasto Kalkilija .

Spis treści 1 Historia 2 Demografia 2.1 Religia 3 Edukacja 4 Kultura 5 Służba zdrowia 6 Gospodarka 7 Komunikacja 8 Przypisy 9 Linki zewnętrzne

Historia

Na północnych peryferiach miasta znajduje się grobowiec, który powszechnie uznaje się za miejsce pochowania Beniamina , syna Jakuba . Miejsce to jest czczone zarówno przez Muzułmanów, jak i przez Żydów.

W Starożytności znajdowało się tutaj miasto Capharsaba należąca do izraelskiego plemienia Efraima^[1]. Wspomina o nim żydowski historyk Józef Flawiusz , gdy opisuje wysiłki Aleksandra Jannaja zatrzymania wojsk syryjskich (Antiquities, tom 13, rozdz. 15). Również Talmud wspomina Kfar Sabę, wymieniając wysokość podatku płaconego przez miasto^[1].

W 1892 grupa żydowskich aktywistów syjonistycznych z Jerozolimy zakupiła tutejsze ziemie od arabskich rolników. Usiłowano namówić jakiś pionierów do osiedlenia się w Kfar Saba, jednak nie znaleziono chętnych ponieważ tutejsze ziemie były całkowicie jałowe, półpustynne, zaniedbane i nie uprawiane. Dodatkowo turecki pasza odmówił wydania zezwolenia budowlanego^[2].

W 1896 ziemię odkupił Baron Edmond James de Rothschild ^[3]. W 1903 przekazał on ziemię rolnikom z osady Petah Tikwa , którzy następnie odsprzedali ją nowo przybyłym do Palestyny żydowskim imigrantom. W 1905 nastąpiło zasiedlenie osady. Pierwsi mieszkańcy musieli mieszkać w szopach z gliny i słomy. Utrzymywali się oni z uprawy migdałów , winorośli i oliwek . W 1912 uzyskano stosowne pozwolenia i w 1913 wybudowano pierwszy dom mieszkalny. Do 1915 powstało 18 domów^[3]. Zaczęto także zatrudniać arabskich robotników do pracy na roli^[2].

Podczas I wojny światowej około 1 tys. Żydów deportowanych przez Turków z Tel Awiwu i Jaffy osiedliło się w Kfar Saba. Ci uchodźcy musieli mieszkać w stajniach i namiotach. Podczas walk turecko- brytyjskich o Palestynę, osada znalazła się na linii frontu i została zniszczona. Większość Żydów powróciła wówczas do swoich domów w Tel Awiwie i Jaffie. Podczas arabskich rozruchów w 1921 Kfar Saba została ponownie zniszczona^[3].

W 1922 żydowscy osadnicy powrócili do Kfar Saby i rozpoczęli odbudowę osady. W 1924 dołączyła do nich grupa imigrantów z Europy . W tym okresie rozwinęła się hodowla cytrusów . Podczas arabskich rozruchów w latach 1936 - 39 Arabowie z pobliskiej Kalkili wielokrotnie napadali na Kfar Sabę i niszczyli uprawy rolnicze. Pomimo to, osada rozwijała się i w 1937 otrzymała status samorządu lokalnego .

Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1947 Kfar Saba mocno ucierpiała od arabskich ataków. Podczas Wojny o Niepodległość w 1948 tutejsze tereny były celem licznych arabskich ataków z Samarii . W 1962 Kfar Saba otrzymała prawa miejskie.

Demografia

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2008 roku w mieście żyło 82,6 tys. mieszkańców, w tym 99,9 % Żydów^[4].

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w Kfar Saba w 2000 było 31 528 zatrudnionych pracowników i 2 648 pracujących na własny rachunek. Pracownicy otrzymujący stałe pensje zarabiali w 2000 średnio 7 120 NIS , i otrzymali w ciągu roku podwyżki średnio o 10,1 % . Przy czym mężczyźni zarabiali średnio 9 343 NIS (podwyżka o 9,9 % ), a kobiety zarabiały średnio 5 033 NIS (podwyżka o 9,7 % ). W przypadku osób pracujących na własny rachunek średnie dochody wyniosły 8 980 NIS . W 2000 roku w Kfar Saba było 1 015 osób otrzymujących zasiłek dla bezrobotnych i 1 682 osób otrzymujących świadczenia gwarantowane.

Populacja miasta pod względem wieku:

Wiek (w latach)	Procent populacji w %
0-4	7,4%
5-9	6,6%
10-14	7,1%
15-19	7,5%
20-29	15,6%
30-44	19,1%
45-59	20,3%
ponad 60	16,5%

Źródło danych: Central Bureau of Statistics .

Religia

W każdej dzielnicy jest osobny rabin . W mieście znajduje się 80 synagog ^[5].

Edukacja

W mieście znajduje się 20 szkół podstawowych i 21 szkół średnich, w których uczy się 15,6 tys. uczniów.

Są tutaj centra edukacji religijnej Beit Chabad Kfar Saba, Beit Chabad Kfar Saba Mizrach oraz Chabad School^[6].

Kultura

W mieście znajduje się Muzeum Archeologiczne przedstawiające historię regionu od najdawniejszych czasów z ekspozycją licznych cennych eksponatów, które są wzbogacone prezentacjami multimedialnymi^[7].

W Centrum Kultury Mercaz Sapir znajduje się sala koncertowa, biblioteka, galerie sztuki i pracownie artystyczne^[5].

Służba zdrowia

W zachodniej części miasta znajduje się duży kompleks budynków szpitala Meir Hospital.

Gospodarka

Miasto słynie z rolnictwa, jednak w tutejszej strefie przemysłowej znajdują się także liczne firmy high-tech, specjalizujące się w technologiach optycznych i rozwoju oprogramowania komputerowego.

W maju 2004 firma badawcza Givot Olam Oil poinformowała, że złoże roponośne "Meged-4" położone na północ od Kfar Saby, posiada większe zasoby ropy naftowej niż początkowo się spodziewano^[8].

Komunikacja

Na wschód od miasta przebiega autostrada nr 6

( Beit Kama - Eliakim ), brak jednak możliwości bezpośredniego wjazdu na nią. Wzdłuż zachodniej granicy miasta przebiega droga ekspresowa nr 4 ( Erez - Rosh HaNikra ). Przez zachodnią część miasta przebiega również droga nr 554 , którą jadąc na północny wschód dojeżdża się do moszawów Gan Haim i Zofit , lub jadąc na południowy zachód dojeżdża się do drogi nr 402 . Drogą nr 402 można pojechać na zachód i wjechać na drogę ekspresową nr 4, lub pojechać na południe do miasta Hod HaSharon . Wzdłuż południowej granicy miasta przebiega droga nr 531 , którą jadąc na zachód dojeżdża się do drogi nr 402, lub jadąc na wschód dojeżdża się do drogi ekspresowej nr 40 (Kfar Saba- Qetura ) i autostrady nr 6. Wzdłuż wschodniej granicy miasta przebiega droga ekspresowa nr 55 (Kfar Saba- Nablus ).

W południowej części miasta znajduje się stacja kolejowa Kfar Saba . Pociągi z Kfar Saby jadą do Lod , Tel Awiwu , Bnei Brak , Petah Tikwa i Riszon Le-Cijon .

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Zdjęcie satelitarne Kfar Saba Google Maps
• Mapa Kfar Saba Amudanan
• Galeria zdjęć Kfar Saba